Η Χώρα του Παραμυθιού -Σάκης Αθανασιάδης

                              

Η Χώρα του Παραμυθιού

Μόνο στα μάτια σου τα κράτησες

Τα λίγα όνειρα για μένα

Και στη φωτιά κοντά τα άφησες

Να ’ναι με φως μεγαλωμένα

Παίρνω μαζί μου ένα όνειρο

Να ’χω στα μάτια για το δρόμο

Στη χώρα του παραμυθιού

Να το αφήσω μόνο

Παίρνω μαζί μου ένα όνειρο

Που το μεγάλωσες στο χρόνο

Στην αγκαλιά ενός θεού

Να το αφήσω δώρο

Πριν φύγω κάτσε να μιλήσουμε

Γιατί μου μοιάζεις φοβισμένη

Τα χρόνια μην σε παρασύρουνε

Στο πλοίο τους παρατημένη

Ξέρω στο δρόμο μου μεγάλωσες     

Με τα παπούτσια τρυπημένα

Ποτέ ψυχή όμως δεν χάρισες

Σε ματς που ήτανε στημένα

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Ένας Ψεύτης Ουρανός-Σάκης Αθανασιάδης

      Ένας Ψεύτης Ουρανός

Σε έχει κουράσει ξέρω η συνταγή

Να είσαι μια μύγα στον παράδεισο

Ο μυστικός σου δείπνος να έχει βρώμικο ψωμί

Και όλο να βλέπεις κλειδωμένο το παράθυρο

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός

Και το άγγιγμά του μια μεγάλη αυταπάτη

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Τα αεροπλάνα σαν κοιτάς στον ουρανό

Να κόβουνε στη μέση μαύρα σύννεφα

Θα κουβαλάνε τα όνειρά σου τα καλά

Να τα πετάνε στον αέρα σαν ασήμαντα

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο κλέφτης ο καιρός

Και η φωνή του που ακούς μια απάτη

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Το χρυσαφένια ρούχα που κοιτάζεις στη σκηνή

Σε έχουν φωνάξει στη γιορτή τους σαν κατάδικο

Να τους πετάξεις χειροκρότημα για αμοιβή

Και οι οθόνες να μιλούν για το αθάνατο

Πως θα κερδίσω αγάπη μου τη νύχτα αυτή

Και θα σκοτώσω με το σώμα σου το θάνατο

Ο μυστικός μου δείπνος έχει βρώμικο ψωμί

Και  μόνο ελεύθερος να σιωπώ είμαι στο άδικο

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός

Μα το αντίδοτο στα ψεύτικα μόνο η αγάπη

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

H Αγάπη δεν Χρειάζεται Σώμα-Σάκης Αθανασιάδης

                  

H Αγάπη δεν Χρειάζεται Σώμα

Στην πρώτη σταγόνα της βροχής

Σου είπα τρέξε θα βραχείς

Θα σε χτυπήσει κεραυνός και θα χαθείς

Στην πρώτη σταγόνα της βροχής

Περίμενα κάτι να μου πεις

Μα άρχισες να τρέχεις

Μακριά πολύ μακριά για να κρυφτείς

Αλλά εγώ νομίζω η αγάπη δεν χρειάζεται σώμα

Αν ήσουν χθες εδώ θα είσαι εδώ ακόμα

Αλλά εγώ νομίζω η αγάπη δεν χρειάζεται σώμα

Αν υπήρχε αγάπη στα αλήθεια θα υπάρχει ακόμα

Έφερνε ο ήλιος λίγο  φως

Το παρελθόν να ψάξω

Να μάθω γιατί χάθηκες

Κι εγώ γιατί είμαι εδώ

Έφυγε έτσι ο θυμός και είπα να ξεχάσω

Μα η θάλασσα μου έδινε τα μάτια σου να δω

και αφού δεν είχα τίποτε να χάσω πια από χέρι

Το παρελθόν αγάπησα σαν να ήσουνα εδώ

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Το Φιλί της Δευτέρας-Σάκης Αθανασιάδης

                  Το Φιλί της Δευτέρας        
    (στίχοι από το ομότιτλο μυθιστόρημα)
Δεν μπορώ να κρυφτώ απ’ του χρόνου τη σκόνη
Το φευγιό μου μια σφαίρα στο δικό σου το σώμα
Στο Κιλκίς να γυρίζεις μαύρα ρούχα και μόνη
Ξέρω σου ‘χω  αφήσει της αγάπης το αίμα

Έπιασα τον εαυτό μου βρήκα επαφή
Τον ακούω κάθε βράδυ να μονολογεί
Μια συγνώμη ξέρω όμως τώρα δεν αρκεί
Σκαλισμένη η αγάπη σε ‘να δέντρο πώς να ζει                      
                         
Το φιλί σου μιας Δευτέρας έχω θυμηθεί
Στο μυαλό μου ετοιμάζω επιστροφή
Ένα μυστικό ταξίδι τέλος ή αρχή
Που θα αλλάξει μια για πάντα τη ζωή

Δεν μπορώ να κρυφτώ απ’ του χρόνου τη σκόνη
Να είμαι εκεί μια φωνή μυστική με διατάζει
Στη Δοϊράνη θα πιω το νερό που με αλλάζει 
H στιγμή Αρετή με τρομάζει
Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Τα Όνειρα να Αρχίσουν να Ψηλώνουν -Σάκης Αθανασιάδης

                                      

Τα Όνειρα να Αρχίσουν να Ψηλώνουν

Ξέρεις μες τη σιωπή

Ότι αγαπάς έρχεται πάλι πίσω

Κάπου εκεί θα βλέπεις την αρχή

Και η ψυχή σου απ’ τη φωτιά θα ζεσταθεί

Γιατί ρωτάς που πήγε η γιορτή

Αφού νομίζω είναι εδώ και περιμένει

Κανένας δεν σε πίεσε να γίνεις μηχανή

Σε μια θυσία που τη ξέρεις μόνο εσύ

  

Ξέρεις με τη σιωπή

Καμιά φορά τα μάτια μεγαλώνουν

Εγώ νομίζω ήρθε η στιγμή

Τα όνειρα να αρχίσουν να ψηλώνουν

Γιατί ρωτάς που πήγε η ζωή

Και πουθενά δεν φαίνεται ο ουρανός, η θάλασσα, το δάσος

Ένα παράθυρο δεν άνοιξες ο ήλιος για να μπει

Να καίγεται σε ένα πρωί το λάθος

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Τα Λόγια που δεν Είπες Ποτέ- Σάκης Αθανασιάδης

 Τα Λόγια που δεν Είπες Ποτέ

Συγκέντρωσες τον κόσμο σου σε πέτρες και γυαλί

Και κλείστηκες εντός σου να τον σώσεις

Σου δώσανε ζωή μα ήτανε μισή

Δεν έψαξες ποτέ να την ενώσεις

Δεν φυσάει κι ακούω την ανάσα σου

Τα λόγια σου ακούω

Τα λόγια που δεν μου είπες  ποτέ…

Δεν φυσάει γλιστράω στον ιδρώτα σου

Ο ουρανός στα μάτια σου κυλάει, τρέχουν τα αστέρια

Μετά τον έρωτα ελευθερώνεται η ψυχή σου

Τα λόγια σου ακούω

Τα λόγια που δεν μου είπες  ποτέ…

Μεγάλωσε το σώμα σου κι ένοιωθες ντροπή

Στον έρωτα μη μπεις και τους προδώσεις 

Σου δώσανε λεφτά να δεις εκεί ζωή

Σου άφησαν συμβόλαια να πληρώσεις

Δεν φυσάει κι ακούω την ανάσα σου

Τα λόγια σου ακούω

Τα λόγια που δεν μου είπες  ποτέ…

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Μα η Αγάπη Μπορεί και Μιλάει Ακόμα-Σάκης Αθανασιάδης

Μα η Αγάπη Μπορεί και Μιλάει Ακόμα

Έχουν περάσει τόσα χρόνια

Μα τώρα είπα να τα θυμηθώ

Τώρα που αφήνω σε άλλους τα μεγάλα σχέδια

Και στην αγάπη έχω πέσει να πλυθώ

Πόσο πονούσε η ψυχή τότε στα χέρια

Πόσο πονούσε το κορμί με όλα αυτά

Είχα γνωρίσει και του χάρου τα μαχαίρια

Κι ήρθε ο άνεμος να ανάψει τη φωτιά

Μα η αγάπη μπορεί και μιλάει ακόμα

Ψιχάλα μικρή στο έρημο σώμα

Μα η αγάπη μπορεί και μιλάει ακόμα

Να πάρει το χώμα να του δώσει ζωή

Μία φωτιά κάπου μακριά

Καίει της νύχτας τη μοναξιά

Μα η αγάπη μπορεί και μιλάει ακόμα

Μα η αγάπη μπορεί να είναι κάπου εδώ

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Τα Ψέματα-Σάκης Αθανασιάδης

            Τα Ψέματα

Σε μια αργία του μυαλού

Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα

Έτρεχαν οι καπνοί να ’ρθουν κι εδώ

Τα όνειρα να ρίξουνε στα αίματα

Κόκκινες έβλεπα κεραίες

Οθόνες έβλεπα να με κοιτάνε

Κόκκινες έβλεπα τις μέρες

Και πόρτες άκουγα να μου μιλάνε

Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα

Κοίταζες όμως πάλι αλλού

Γιατί φοβόσουν τις πατρίδας σου τα αίματα

Φώναζαν τα βήματα στους δρόμους
Ο πόνος των σωμάτων φώναζε

Μα χάνονταν οι Έλληνες για πάντα
Όπως για πάντα χάνονται οι φοβισμένοι

Τυλιγμένος με λίγο ουρανό

Λαχτάρισα των πουλιών το τραγούδι
Μα πέθαιναν οι Έλληνες με νόμους

Που έλεγαν τα πάντα ξεπουλάμε

Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Φοβόμουν τη φωτιά μα βρήκα ορμή

Να κάψω τα δικά μου όλα τα ψέματα

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ο Θάμνος Σκοτάδι-Σάκης Αθανασιάδης

                                  

        Ο Θάμνος Σκοτάδι

Μια ημέρα ζεστή θα αφήσω τη γη

Να περάσω τα σύννεφα

Να ζητήσω απ’ το φως

Με ένα άγνωστο πως

Να μου δώσει το δώρο

Πέρα απ’ το φόβο της βροχής

Να μου δείξει του ανέμου το δρόμο

Μια ημέρα ζεστή θα αφήσω τη γη

Να περάσω στου ήλιου τα χέρια

Να ζητήσω το φως

Με ένα άγνωστο πως

Που μπορεί και να έχει μαχαίρια

Κι αν  φοβάμαι πολύ

Πως θα βρω σιωπή θέλω να  ελπίζω

Πως στη λάσπη δεν θα μπει η ψυχή

Θα πετάει μακριά απ’ το  θάμνο σκοτάδι

Μια ημέρα ζεστή θα αφήσω στη γη

Τα γυμνά μου μονάχα ποιήματα

Σε κάθε χειμώνα μιας ζεστής ψυχής

Να ακούγονται λίγα μου βήματα

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Μα Ζεις για την Αγάπη-Σάκης Αθανασιάδης

      Μα Ζεις για την Αγάπη

Αφήνω το φως στη βροχή

Και ψάχνω στη ψυχή τα επόμενα

Το έβλεπα πως θα έρθει η στιγμή

Πως και φωτιά θα αρπάξουν τα χώματα

Αντάλλαξες τον έρωτα με τη σιωπή

Φοβάσαι να ζήσεις μα μιλάς για αγάπη

Αυτό που σε αγνοεί το φοβάσαι πιο πολύ

Τρέχεις να το σκοτώσεις μα μιλάς για αγάπη

Αντάλλαξες  τον άνεμο με ηλεκτρονικά ναρκωτικά

Κι έτσι ζεις για πάντα φοβισμένος μα ζεις για την αγάπη

Σαν πέτρα σφηνωμένη σε ένα βράχο

Χωρίς ποτέ, ποτέ να πληγωθείς μα ζεις για την αγάπη

Γυρίζω με ένα άδειο σακί

Στις πλατείες και μαζεύω ονόματα

Τα ρίχνω τη νύχτα στο χαρτί

Μαύρα μου βγαίνουν τα χρώματα  

Αντάλλαξες τον έρωτα με το «πήδημα»

Γιατί έμαθες να βρίζεις τη ζωή

Γιατί έμαθες τα όνειρα να τα σκοτώνεις

Γιατί σε έμαθαν να μην ελπίζεις

Mα ζεις για την αγάπη

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Για Λίγη Λευτεριά- Σάκης Αθανασιάδης

Για Λίγη Λευτεριά

  

Στο χώμα μόνο μου έγραφες

Πως λύνονται τα μάγια

Κι ύστερα πάλι με έριχνες

Στα άγρια τα νερά

Να περπατήσω φώναζες

Στης θάλασσας τα αστέρια

Σε ανθρώπινα ποτάμια

Που κρύβουν μυστικά

Μα εγώ ποτέ δεν γνώρισα

Το φως των νικημένων

Μα στην αγρύπνια αντάμωσα

Το φόβο νικητών

Κι αν είμαι εδώ και στέκομαι

Πάντα μακριά πετάω

Μες τα ταξίδια βρέχομαι

Για λίγη λευτεριά

Στο χάρτη μόνο μου έδειξες

Το δρόμο πώς να πάω

Μα δεν υπήρχε κι έσβησε

Στις νύχτες των θεών

Πατέρα εσύ κι αν έφυγες

Για δρόμους θα μιλάω

Τα αστέρια όπου ζυγώνουνε

Κι αφήνουνε φωτιά

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Μικρή Ζωή-Σάκης Αθανασιάδης

                        

                   Μικρή Ζωή  

Αν δεν ήσουνα εσύ

Η φωτιά στα μάτια μου θα είχε σβήσει

Μέσα από παράθυρα κλειστά

Θα ήμουνα το δέντρο μοναξιά

Αν δεν ήσουν εσύ

Μια κόλλα χαρτιού θα ήμουν απλά πεταμένη

Στο καλάθι της ζωής

  

Να σε ακούω να μου λες μείνε είμαι κι εγώ εδώ

Βάλε του έρωτα φωτιά στο βλέμμα

Να μεγαλώσει ο δρόμος

Να σε ακούω να μου λες μείνε είμαι κι εγώ εδώ

Τίποτε δεν υπάρχει πιο μεγάλο

Αν δεν ήσουν νησί

Μια θάλασσα θα ήμουν απλά ταραγμένη

Στο χειμώνα της ζωής

Αν δεν ήσουνα  γη

Μια πέτρα θα είχα στο μυαλό μου δεμένη

Θα διψούσα όσο κανείς

Να σε ακούω να μου λες τρέχα

Τρέχα κόντρα στον καιρό

Και μη σκεπάζεσαι με τη σιωπή

Να σε ακούω μου να λες έλα

Έλα είμαι κι εγώ εδώ

Τίποτε δεν υπάρχει πιο μεγάλο

Στη μικρή αυτή ζωή μου

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Συνήθως Μόνος- Σάκης Αθανασιάδης

                                   

                    Συνήθως Μόνος

Ξύπνησα πάλι μες τη νύχτα και έπεφταν τα αστέρια

Κάπου μακριά μια θάλασσα θα είχε γιορτή

Είπα να κοιμηθώ ξανά μα έτρεχε ο νους μου

Στο λευκό της το κορμί

Άναψα τα φώτα κι άρχισα να βλέπω

Χιλιόμετρα μακριά

Όταν στο μυαλό μου βραδιάζει

Τρέχω στη θάλασσα να βρω φώτα παλιά

Δεν υπάρχει νύχτα που φιλιά να έχω χάσει

Συνήθως δώρο με τα ποτά

Δεν υπάρχει δρόμος που να μην έχω περάσει

Συνήθως μόνος με τα φώτα σβηστά

Δεν υπάρχει δρόμος που να μην έχω περάσει

Συνήθως μόνος με τα φώτα σβηστά

Μέσα στη νύχτα μου λες έχω χάσει

Μια ζωή με τιμές και λεφτά

Άναψα τα φώτα κι άρχισα να βλέπω

Την έρημο κοντά μου και μακριά

Κορμιά να τρέχουν να σωθούν στη σκόνη

Οι πλούσιοι να φωνάζουν τα σκυλιά

 Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Φίλε Καλημέρα-Σάκης Αθανασιάδης

      Φίλε Καλημέρα

Φτάνει απ’ το δάσος μια παράξενη φωνή

Και μου παγώνει σε ένα βήμα τον αέρα

Μένω ακίνητος ζυγίζω τη στιγμή

Στους θρύλους με γιαγιά και με μητέρα

Κοιτάζω πλάι μα δεν φαίνεται ψυχή

Αν και η φωνή επίμονη μου κόβει τον αέρα

Μέσα στα δέντρα σαν του δάσους την οργή

Να λέει φίλε μη φοβάσαι, καλημέρα

Φίλε μου λέει μη φοβάσαι έχω κρυφτεί

Για να κερδίζω μοναχός κάθε ημέρα

Και από στόχος έγινα μια καθαρή φωνή

Με τα πουλιά που χρωματίζουν τον αέρα

Ήταν πολλοί οι λύκοι οι κρυφοί

Που ζήταγαν το αίμα κάθε βράδυ

Και χτύπαγαν σαν είχα αφεθεί

Ανέμελος στη μάταια βιοπάλη

Και την ανάσα ένοιωθα καυτή

Σαν άρπαζαν το όνειρο στη πόρτα

Να μην ξυπνήσει να μην γεννηθεί

Να μην ζητήσει δυνατά να δει τα φώτα

Υπήρχαν πάντα λίγοι στη ζωή

Που ζήταγαν φιλί και αγάπης δρόμο

Αλλά με αυτούς δεν είχα επαφή

Παρέα έκανα μονάχα με τον πόνο

Φίλε μου λέει μη φοβάσαι έλα κι εσύ

Για να γνωρίσεις της αγάπης σου το δρόμο

Για να πετάξεις  τα δεσμά που έχεις μαζί

Που σε κρατάνε χαμηλά στο χώμα μόνο

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Άγριο νερό- Σάκης Αθανασιάδης

             Άγριο νερό

Πάρε βροχή να πιεις κερνώ 

Βάλ’ το σταυρό σου στο λαιμό

Μήπως και γίνεις η αγάπη μόνη σου

Πάρε φωτιά από κεραυνό

Βάλ’ τη στο σώμα να καώ

Ψάξε ένα τρόπο να μην είμαι το τιμόνι σου

Πώς να περάσω ποταμό

Άγριο νερό θα τρέχει απ’ το σώμα σου

Πώς να σωθώ στην παγωνιά

Θα μαρμαρώσω πάλι στο χειμώνα σου

Πώς να ανέβω το βουνό

Χιόνι θα πέφτει απ’ τα μάτια σου

Θα με κοιτάς σαν καύσιμο υλικό

Σαν ξύλο να ζεστάνεις τα κομμάτια σου

Βγάλ’ το σταυρό σου απ’ το λαιμό

Δώσ’ τον για δώρο στο θεό

Μήπως και ακούσει τη συγνώμη σου

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Η Νίκη στην Αγάπη είναι να Χάνεις-Σάκης Αθανασιάδης

Η Νίκη στην Αγάπη είναι να Χάνεις

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις

Να μένεις μόνος σου εσύ και ο ουρανός

Στα λίγα τα μεγάλα να τα φτάνεις

Ο πόνος στην αγάπη φέρνει φως

Μπορείς να κλάψεις μπορείς και να χτυπήσεις

Μπορείς να είσαι το λάθος και η αλήθεια μαζί

Μπορείς να βρεις το θάρρος να γίνεις ο φάρος

Τα φώτα να ανάψεις το σκοτάδι να καεί

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις

Να μένεις με έναν ήλιο το πρωί

Τη σιωπή στα χέρια σου να πιάνεις

Να αλλάζει ο δρόμος τη σιωπή με ανατολή

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Μεγάλος Δρόμος-Σάκης Αθανασιάδης

                                         

                  Μεγάλος Δρόμος

Ήτανε νύχτα όταν μου ʼρθε να σαλπάρω

Απ’ τους Ψαράδες στα ανοιχτά

Να ρίξω αγκίστρια μες τις Πρέσπες κι ότι πάρω

Ψάρια, ανάσες, μιας νεράιδας την καρδιά

  

Καμιά νεράιδα ψέματα δεν λέει

Και σε βαφτίζει στης αλήθειας τα νερά

Αν θα ερχόταν θα την άκουγα να λέει:

Τρέξε στο μέλλον πριν κρυφτείς στη μοναξιά

Στο μεγάλο δρόμο θα ήσουνα μια πέτρα μόνο

Θα έτρεχα να φύγω πριν να σε γνωρίσω

Θα έτρεχα στο δρόμο τον έρωτα πριν βρίσω

Στο μεγάλο δρόμο θα ήμουν άνεμος και μόνο

Σφυρίζει ο άνεμος μα για ένα πελεκάνο

Κάθε ξημέρωμα είναι μια άλλη αγκαλιά

Ο ήλιος έμοιαζε για εκείνον  σαν το φάρο

Που του δείχνε το δρόμο στα βουνά

Κι ύστερα χάθηκε και πάει

Δεν είχε σύνορα ούτε εσένα εκεί κοντά

Κι ο ήλιος έφτασε κοντά και με τραβάει

Μες της αλήθειας τα ασημένια τα νερά

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)