Στο κόκκινο σώμα της γης μου το χώμα
Μια άνοιξη πιάνω στον λόφο επάνω
Στα λόγια του αέρα η νύχτα είναι μέρα
Αρχαίο σκοτάδι ξανά θα σε δώσω στον Άδη
Ας ξέρω πως φεύγω τον ήλιο τον πιάνω
Γεμίζω τα μάτια το φως του φτάνω
Δώρα απ’ τη γη μου μαζί μου αν πάρω
Ταξίδι στο φόβο δεν θα με νοιάζει κι ας κάνω
Σε πόλεις αν φτάσω με κόκκινα μάτια
Αδέσποτα λόγια μη με κάνουν κομμάτια
Και δρόμους αν πιάσω με βρώμικα πόδια
Τον ήλιο θα έχω στα λίγα εφόδια
Στα λόγια του αέρα μια καλησπέρα
Σε λίγο νυχτώνει μα η ψυχή δεν κρυώνει
Στο φως ή στο μίσος το αύριο που θα ’ρθει
Δεν το γνωρίζω γαλάζιο αέρα απόψε αγγίζω
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου