Με γεμάτο το κεφάλι ταξίδια
Στη σκόνη του δρόμου εικόνες μαζεύω
Να φτιάξω το δικό μου
νησί
Να περνάνε τα σύννεφα χαμηλά το χειμώνα
Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή
Και θυμάμαι που έλεγες
τη νύχτα θα δούμε
Πως χορεύει στα
σύννεφα η αγάπη γυμνή
Μα τα χέρια του χρόνου μόνο πέτρες μας δώσαν
Και το μέλλον μας έγινε μια άμμος καυτή
Θα γεράσεις το ξέρω θα αντέξεις την κρίση
Ογδόντα θα φτάσεις να
κοιτάς την τιβί
Θα ξανάρθει η δεξιά θα σου δώσει τη λύση
Μα νομίζω κάπου εκεί στα τριάντα
Είχες πει πως πετάς στο κουβά τη ψυχή
Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με τα αστέρια
Λένε ιστορίες άγνωστες που εγώ δεν έχω ζήσει
Λένε για κάτι έρωτες που κράταγαν μαχαίρια
Λένε για τις αγάπες μου που έγιναν βροχή
Με γεμάτο το κεφάλι ταξίδια στη σκόνη του δρόμου
Στα μάτια σβησμένα τα φώτα πρωί
Τρέχω να φτάσω στη δουλειά να γεμίσω
Αξία να δώσω σε ένα άδειο κορμί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου