Τα παραμύθια κρύβουν μέσα τους καρδιές
Τα παραμύθια κρύβουν μέσα τους καρδιές
Η ιστορία ενός φιλιού
Δίχως τα δικά σου φιλιά
βλέπω μια θάλασσα άδεια
γιατί να είσαι μακριά
μόνο εσύ μπορείς να φέρεις τα κύματα
Ποτέ δεν βρέχει εδώ
το σύννεφο άδειο περνάει
ίσως να φταίει γι’ αυτό
το σώμα μου που για σένα διψάει
Δίχως τα δικά σου φιλιά
έχω ξεχάσει τα βήματα
πως να ζεσταθεί η καρδιά
αν με ακούς φέρε έναν ήλιο και γρήγορα
Τώρα φυσάει ξανά
ο βοριάς με μανία χτυπάει
χωρίς το δικό σου φιλί
σαν κλαδί ο αέρας με σπάει
Το τραγούδι δεν αρχίζει ποτέ
ο καιρός μόνο πέτρες πετάει
χωρίς την δική σου φωνή
σιωπή στο αίμα κυλάει
Τώρα ξημερώνει ξανά
και το άδειο ποτήρι ρωτάει:
«Που θα βρεις το φιλί
που τα μάτια της άλλος κοιτάει»
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)
Γάτες με πέταλα αλόγων
Στα κομμωτήρια ψυχών
στις ηλεκτρονικές τάξεις που καίνε το μυαλό
στις θρησκείες και το μίσος τους
στους εξαθλιωμένους του πλούτου
και σε όλες τις εταιρείες
που αγαπάνε τον πόλεμο και πουλάνε πατρίδα
πες όχι
πες όχι στον θάνατό σου
Σε αυτούς που παρακαλάνε γονατιστοί να σε σώσουν
μόλις πλησιάζουν οι εκλογές
ενώ έχουν έτοιμους νόμους
να σου πάρουν και την τελευταία φέτα
από το ψωμί στο τραπέζι
σε αυτούς που βάζουν τα παιδιά σου
σαν εμπόρευμα στα τρένα
και τα στέλνουν εργάτες στην δύση
να καούνε στο κρύο
στα γυάλινα μάτια τους
που σε παρακολουθούν κάθε μέρα
μη βγεις απ’ κοπάδι
στους λύκους που δαγκώνουν
τα κορίτσια σου στο δρόμο
πες όχι
πες όχι στους σοφούς της μιας μέρας
Στα ηλεκτρονικά κλουβιά
στις γάτες με πέταλα αλόγων
στα γεμάτα με σκοτάδι μάτια
στον βασιλιά και τους διαδόχους του βασιλείου
στους αυλικούς που καθαρίζουν τον δρόμο
να περάσει η βασίλισσα
σε αυτούς που ποτέ τους δεν ίδρωσαν
γιατί κολυμπάνε στην δική σου θάλασσα
στους εργάτες που πεθαίνουν για την εξουσία
και σε αυτούς που πατάνε το αδύναμο σαν αποτσίγαρο
πες όχι
πες όχι στο όνομα των παιδιών σου