Η ιστορία ενός φιλιού
Δίχως τα δικά σου φιλιά
βλέπω μια θάλασσα άδεια
γιατί να είσαι μακριά
μόνο εσύ μπορείς να φέρεις τα κύματα
Ποτέ δεν βρέχει εδώ
το σύννεφο άδειο περνάει
ίσως να φταίει γι’ αυτό
το σώμα μου που για σένα διψάει
Δίχως τα δικά σου φιλιά
έχω ξεχάσει τα βήματα
πως να ζεσταθεί η καρδιά
αν με ακούς φέρε έναν ήλιο και γρήγορα
Τώρα φυσάει ξανά
ο βοριάς με μανία χτυπάει
χωρίς το δικό σου φιλί
σαν κλαδί ο αέρας με σπάει
Το τραγούδι δεν αρχίζει ποτέ
ο καιρός μόνο πέτρες πετάει
χωρίς την δική σου φωνή
σιωπή στο αίμα κυλάει
Τώρα ξημερώνει ξανά
και το άδειο ποτήρι ρωτάει:
«Που θα βρεις το φιλί
που τα μάτια της άλλος κοιτάει»
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου