Φωτιά στο μπαλκόνι-Σάκης Αθανασιάδης

          

 Φωτιά στο μπαλκόνι

 Προφήτες λέγαν θα αρρωστήσουνε τα σύννεφα

κίτρινη θα ’ρθει η βροχή και θα καώ

μα εσύ πετούσες την αγάπη μου στα κύματα

για μια καριέρα και με άφηνες μισό

 

Φωτιά στο μπαλκόνι  στέλνω  σήματα

αφήνω λέξεις που μυρίζουνε καπνό

εκεί που είσαι να προσέχεις τα άγρια κύματα

τις άδειες μέρες μην σε ρίξουν στον γκρεμό

 

Το μονοπάτι να περάσω απ’ τα σύνορα

ποτέ μου μόνος δεν νομίζω πως θα βρω

φυλακισμένος σε ιούς και σε συστήματα

χωρίς αγάπη το παράθυρο κλειστό

 

Στρατιώτες τρέχαν για να λύσουν τα προβλήματα

πυροβολούσαν κάθε όνειρο μικρό

φυλακισμένος σε οθόνες και συνθήματα

που μου περνάνε κι άλλο φόβο στο μυαλό

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Ένα γαρύφαλλο στο μπαλόνι-Σάκης Αθανασιάδης

 Ένα γαρύφαλλο στο μπαλόνι

Κάποτε έλεγα

θα ζωγραφίζεις την θάλασσα πεινασμένη από φως

στον καθρέπτη θα βλέπεις τις μέρες που χάθηκαν

κυνηγώντας λεφτά θα μολύνεις τα όνειρα

μα γελούσαν τα μάτια σου

την άνοιξη κοίταζαν να περνάει τα παράθυρα

μα δεν την έβλεπαν λερωμένη από τις μηχανές

Σήμερα θα κοιτάς

το ανθισμένο γαρύφαλλο στο μπαλκόνι

θα μιλάς δυνατά στα λίγα του δρόμου αυτοκίνητα

στα δωμάτια σαν αράχνη θα τρέχεις

αποκλεισμένη μέσα στο λίγο φως, στον λαβύρινθο του ονείρου

όμως το λίγο φως είναι ο αόρατος εχθρός μας

Κάποτε έλεγα

θα τρυπήσω ένα σύννεφο

να πλυθεί ξανά η ψυχή μου να αντέχει

μολυσμένες φωνές, χαλασμένα μάτια

μα απαντούσες πως σήμερα

εργοστάσια φτιάχνουνε χιόνι

και σε λίγο θα αγοράζουμε καλοκαίρι

τα χρήματα μόνο αυτά το μπορούν

Σήμερα θα μιλάς

στον καθρέφτη για τον ήλιο στο όνειρο

θα γυρίζεις τον δρόμο στην θάλασσα

το κορμί θα πονάει κλειδωμένο στους τοίχους

σήμερα που τα ρολόγια δεν μετράνε τον χρόνο

ίσως να καταλάβεις, χωρίς αγάπη

χωρίς τους στίχους των ποιητών

στο λίγο φως ο αόρατος εχθρός θα μεγαλώνει μέσα σου
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

17 Νοέμβρη-Το αίμα της Δημοκρατίας

 Το αίμα της Δημοκρατίας

Τώρα που κοιμήθηκαν οι φωνές

Θα βγω απ΄ τη φυλακή των λέξεων

Με γραμμένα συνθήματα στο σώμα 

Ντυμένος στις εκπτώσεις των Μ.Μ.Ε. Επανάσταση.

Κουρασμένος απ΄ τις νύχτες του καιρού

Θα βοηθήσω  τους παρατημένους στη σκόνη

Της ανάγκης αστυνόμους να καθαρίσουν την Πλατεία

Απ΄ το αίμα της Δημοκρατίας.

Στο πλήθος θα χαθώ

Ακολουθώντας βιαστικά βήματα

Στον κίτρινο αέρα των δακρυγόνων.

Τώρα...  που η πόλη ντυμένη στα κόκκινα

Παρατημένη εταίρα στην χώρα του Περικλή

Ξυπνά απ' τη λήθη τους ποιητές

Ζητιανεύει  όνειρα

Να κολλήσει στα άδεια μάτια των παιδιών.

Τώρα... που ακούγονται καθαρά οι κραυγές

θα βγω απ΄ τη φυλακή των λέξεων

Γλιστρώντας στο ζεστό κόκκινο αίμα της Δημοκρατίας.

• o μικρός ήλιος κι άλλα όνειρα του δρόμου, β΄ έκδοση (2014)

Τα μάτια ενός αόρατου ανθρώπου-Σάκης Αθανασιάδης

              

Τα μάτια ενός αόρατου ανθρώπου

Ποιος θα περάσει την αγάπη απ’ την πόρτα

ποιος θα μου φέρει τον ήλιο με φιλί

αστυνόμοι μαζεύουν μοναξιά σαν τα χόρτα

πέρα απ’ τον φόβο υπάρχει και ζωή

 

Μη λες πως φοβάσαι τις ερωτήσεις

μη λες θα με δεις ξανά στον υπολογιστή

το σώμα κοιμάται μπροστά στην οθόνη

σε λίγο μαζί και η ψυχή

 

Σας βλέπω τόσα χρόνια μα δεν με βλέπετε

γιατί ζητάω για τα λάθη σας συγνώμη

όμορφα όνειρα στο κρύο καίγονται

μόλις μιλήσουν για τον έρωτα οι νόμοι

 

Μιλάει για μένα η βροχή: Απόψε όλα άλλαχτα

κλείσε μια νύχτα τον υπολογιστή

η φυλακή της ψυχής σου το ξέρεις ανοίγει

μόλις τα μάτια μιλήσουν με φωνή

 

Έλα απόψε στης αγάπης τον δρόμο

να παρατήσεις τον φόβο σου στο πάτωμα γυμνή

αστυνόμοι μαζεύουν μοναξιά σαν τα χόρτα

τα μάτια ενός αόρατου ανθρώπου είναι εκεί

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ ΣΟΥ (Acoustic Version 2020) – ARPEGGIOSMP

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ (ACOUSTIC VERSION 2020) - ARPEGGIOSMP

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (Acoustic version 2020) - ARPEGGIOSMP

Ο φόβος των νικητών-Σάκης Αθανασιάδης

Ο φόβος των νικητών

Tον έρωτα αν ψάχνεις μέσα στη μοναξιά

Και νομίζεις στο φως του έχεις πάει

Και μετά ξεχνάς τη διαδρομή και δεν είσαι καλά

Το ταξίδι σου δεν έγινε ποτέ

Το δρόμο αν ψάχνεις να βρεις

Εκεί που τρέχει το κορμί να φτάσει

Η ζωή μαραίνεται και ο έρωτας και η αγάπη

Και το φιλί αρμυρό θα μοιάζει σαν να είναι δάκρυ

Τη θάλασσα κοίτα το σώμα της το κόκκινο

Στον ήλιο που δύει σαν ερωμένη να φλέγεται

Το χώμα απλά κοίτα το χώμα αυτό που πατάς

Αρώματα που μοιράζει όταν η άνοιξη το επισκέπτεται

Και μη κοιτάς τις πόλεις που λιώνουν τα χρώματα

Για να φτιάξουν κι άλλα όπλα μοναξιάς

Το φόβο των νικητών  μη ζήσεις

Αν πεις καλά είμαι εδώ στην ήσυχη ζωή

Και δεν πονάς όταν οι άλλοι κλαίνε

Θολά ποτάμια τα χρόνια θα σε φτάσουν

Στην έρημο θα σε παρασύρουν και θα διψάς

Το βουνό να κοιτάς το βουνό που γεννήθηκες

Κάτι θα βρεις από φως να μου φέρεις

Μια σταγόνα του ξέρεις μου φτάνει

Να πιστέψω κι εγώ στην ανάσταση

Σάκης Αθανασιάδης

  οι ανάσες των εραστών (2014)