Μπροστά από το φως που βλέπουν οι άλλοι-Σάκης Αθανασιάδης

Μπροστά από το φως που βλέπουν οι άλλοι

Από καιρό δοκιμάζω να γνωριστώ

με αυτό που φοβάμαι

αλλά κάθε προσπάθεια πάει χαμένη

γι’ αυτό θέλω να περάσω

στην άλλη πλευρά της θάλασσας

κι όταν φτάσω εκεί

να έχω ξεχάσει πως έφτασα

μέσα σε τόσο πολύ φως

Κι άλλες φορές θέλω

να αφήσω πίσω μου το σώμα

στα χάρτινα χέρια της πόλης

στην μόνη αλήθεια της, το σκοτάδι

και να βρεθώ για μια μόνο φορά

μπροστά από το φως που βλέπουν οι άλλοι

Κάποιες μέρες γράφω στο χαρτί:

«χρωμάτισε ένα ψέμα ονόμασέ το

παράθυρο για τον παράδεισο

και το αδύναμο στα μπαλκόνια θα χειροκροτεί»

μα μια άδεια δική μου σφαίρα δεν μπορεί

να ρίξει το φράγμα για να περάσει το ποτάμι

Γι’ αυτό δοκιμάζω να γνωριστώ με την μοναξιά

και με τους παππούδες της επανάστασης

μαζεύοντας τα αποτσίγαρα του Μπουκόφσκι 

μέσα στα άδεια μπουκάλια του πολιτισμού

ποιος ξέρει… ίσως κάποτε βρεθώ
μπροστά από το φως που βλέπουν οι άλλοι

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Οι πολεμιστές του Αυγούστου-Σάκης Αθανασιάδης

    Οι πολεμιστές του Αυγούστου

Περπατάω τα καλοκαίρια μακριά απ’ τις φωνές

των ανθρώπων που χαστουκίζουν τη θάλασσά μου

σβήνω απ’ το μυαλό μου

το μαύρο δέρμα του Αυγούστου

τα ωραία σώματα που φωνάζουν

έχω το κλειδί για τον παράδεισό σου

έλα να το πάρεις

γιατί θα πιστέψω πως οι έρωτές μου

χρειάζονταν το δικό τους αντηλιακό

να μην καταστραφούν στον ήλιο

Τρέχω μακριά απ’ τους πολεμιστές των νερών

ματώνω τα πόδια μου στο χώμα

γυρίζω εκεί που γεννήθηκα στον βορρά

να βρω φως κάτω απ’ το φεγγάρι

νερό να βρω τα μάτια ξεδιψάσω

τα πέλματά μου μετά από ώρες

να θυμηθούν τους δύσκολους δρόμους

σε μονοπάτια που δεν περπάτησα να με πάνε

σε σταματημένα βαγόνια που σκουριάζουν

στα σύνορα του πολιτισμού

Κι όταν γυρίσω πίσω στη θάλασσά μου

το ποτάμι θα έχει περάσει στις φλέβες μου

κι ο άνεμος θα μαλώνει  ακόμη

με τις λεύκες στα μάτια μου

Τίποτα δεν θα ρωτήσω την πρώτη βροχή

θα μιλάνε δυνατά τα κύματα  δεν θα με ακούει

τα γυμνά κορμιά σίγουρα δεν θα είναι εκεί

μόλις ένα αστέρι πέσει στο μαξιλάρι

θα δοκιμάζουν στον καθρέφτη το καλοκαίρι

  Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Πλατεία Λαού-Σάκης Αθανασιάδης

Πλατεία Λαού
 

Εδώ που μένω εγώ

Περνάει το τρένο απ’ τα βουνά

Το κυνηγούν σκυλιά τις νύχτες

Εδώ που μένω εγώ

Γυναίκα λένε τη φωτιά

Μπόμπες ποτά τα μάτια της αλήθειες

 

Εδώ που μένω εγώ

Τι περιμένεις να σου πω

Οι ήρωες κοιμήθηκαν στις στάχτες του αιώνα

Εδώ που μένω εγώ

Μαθαίνω να μιλάω με σιωπή

Του Άρη η φωτιά δεν καίει στα σαλόνια 

 

Οι δρόμοι γέμισαν για την παρέλαση νωρίς

Με κινητά τηλέφωνα που συνοδεύανε παιδιά

Το μέλλον έψαχναν με μάτια κλειστά

Δήμαρχοι, ιερείς και κρατικοί και απορούσαν πως

Αρπάζει με φωτιά το αίμα

Αν πολεμάς για την ελευθερία

 

Εδώ που μένω εγώ

Περνάει μες τα μάτια η βροχή τα πλένει ή τα καίει

Με κυνηγάει η θάλασσα ο άνεμος μου φταίει

Εδώ που μένω εγώ

Ο Διάκος μες τα παγωμένα φώτα κλαίει

Για τις ψυχές που παραδόθηκαν στο αίμα

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

Για την ελευθερία-Σάκης Αθανασιάδης

  Για την ελευθερία
 

Τι νομίζεις δεν κρυώνω εδώ;

Τι νομίζεις πως καλά περνάω;

Σε χάρτινες σκηνές σου λέω κατοικώ

Ακούω τη βροχή και πιο πολύ διψάω

 

Τι νομίζεις πως έχασα το σώμα;

Τι νομίζεις πως είμαι άυλος και δεν πονάω;

Μα που να πάω να μπορώ

Στα μάτια ενός παιδιού να ζήσω

 

Στην άγρια τη θάλασσα δεν έλιωσαν

Το γέρικο της ιστορίας σώμα

Κι ακόμα πιστεύω να το δω

Ένα καλοκαίρι να περπατάει στον αέρα

 

 

Τι νομίζεις με κρατάει εδώ;

Μια φωτιά με κρατάει

Μια φωτιά που ταΐζει το σώμα

Κι αυτό αντέχει το χειμώνα

 

Κι αυτή η φωτιά δεν λέει να φύγει

Μένει στο βλέμμα σαν φωνή

Γι’ αυτό σου λέω, τι νομίζεις πως κρατάω εδώ;

Λίγο αίμα κρατάω ζεστό για την ελευθερία

Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Ο μικρός Παναγιώτης ΙΙ-Σάκης Αθανασιάδης

Ο μικρός Παναγιώτης ΙΙ

Τα μάτια μου γέμισαν χρώματα
Στη φωτιά της αγάπης καθώς βγήκα
Και ταξιδεύω
Ποιος ήλιος σε γέννησε δεν ξέρω
Ή από ποιο παλάτι θεών ξέφυγες
Δυνατά φώτα που λιώνουν το σκοτάδι
Τα μάτια σου
Θάλασσα, ουρανός
Οι καλημέρες μου
Άνοιξαν οι πόρτες τις καρδιάς
Θα περπατήσουμε τον δρόμο
Με τις πεταλούδες;
Στις μικρές νύχτες που εσύ κοιμάσαι
Τα μάτια στάζουν προσευχές
Σε αυτό το ταξίδι της αγάπης
Να είσαι εσύ το λουλούδι της ανατολής
Καθώς κοιμάσαι στη ζεστή αγκαλιά
Κι ακούς τους ψιθύρους
Θα ’θελα να ’ξερες πως σου ετοιμάζω
Λίγο ήλιο για να παίζεις

ο μικρός ήλιος κι άλλα όνειρα του δρόμου: Β΄ έκδοση ολοκληρωμένη- Σάκης Αθανασιάδης (2014)

Ένα βήμα πιο πέρα-Σάκης Αθανασιάδης

        Ένα βήμα πιο πέρα

Ελευθερώνω τα καλύτερα όνειρα

αναπνέω τη θάλασσα

δίπλα μου στρατιώτες της ειρήνης

πετροβολάνε στον αέρα φανταστικούς εχθρούς

Περικυκλωμένος από φωνές

πρέπει να πιστέψω στο αιώνιο της στιγμής

που κρατάει όσο ένα φιλί σου

να πάω ένα βήμα πιο πέρα

αόρατος χωρίς όνομα στο φως

Φεύγω μακριά όταν ο αέρας γίνεται λίγος

δεν κοιτάζω πίσω μου την ανοιχτή πόρτα

το κενό στα μάτια

να μην ακούω τους επιβάτες να λένε

πως έχω μολύνει με ποιήματα τα παράθυρα

Περιπλανιέμαι στις έρημες βιτρίνες

για να θυμηθώ πως δεν είμαι αθάνατος

να μην βλέπω φτωχούς

να κατηγορούν φτωχούς γα την φτώχεια τους

αφήνω το αίμα στον έρωτα

την ψυχή μου καθαρίζω με δάκρυα

μιλάω δυνατά με την σιωπή μου
ελευθερώνω τα καλύτερα όνειρα

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)