Πέμπτη 25 Ιουνίου 2020

Αντίγραφα-Σάκης Αθανασιάδης


 
                    Αντίγραφα

Μικρή είχες μάθει να αγκαλιάζεις τα σύννεφα
να μην διψάσεις ποτέ
στον ήλιο τον καυτό απ' την αγάπη

Βουνά είχες μόνο για σύνορα
ποτέ να μην πεθαίνεις για ένα μου φιλί
να μην παραδοθεί η ψυχή σου στον έρωτα

Μα στη ζωή όλοι κάνουν λάθος τα βήματα
κι εκεί που πετάς πάνω απ’ τα κύματα
πέφτεις χτυπάς
να σηκωθείς δεν μπορείς απ’ το χώμα

Τώρα μου στέλνεις βροχή τα μηνύματα
ένα τραγούδι να φτιάξω
για ένα κορίτσι τρελό
που ξυπόλυτο πέρασε το ποτάμι της αγάπης

Μικρή είχες μάτια για αντίγραφα
τα φιλιά που πουλάει η οθόνη
μα κανείς δεν σου είπε
στο σκοτάδι τα αντίγραφα
λιώνουν όμορφα όπως το χιόνι

Τώρα μου στέλνεις βροχή τα μηνύματα
Τον δικό σου τον κήπο να φτιάξω
μα εγώ δεν είμαι εδώ κι από μακριά
ένα φιλί στην βροχή θα πετάξω
Cop.2020 Σάκης Αθανασιάδης

Σάββατο 20 Ιουνίου 2020

Μπορεί να ήσουνα κι εσύ δεν ξέρω-Σάκης Αθανασιάδης

Μπορεί να ήσουνα κι εσύ δεν ξέρω
 
Είδα μια φωτιά στη θάλασσα
Άκουσα μια κραυγή
Μπορεί να ήσουνα κι εσύ δεν ξέρω
Μπορεί να ήτανε μονάχα μια ψυχή
Που ήθελε απλά να δροσιστεί
 
Πήρα μια χούφτα άμμο
Tη πέταξα μακριά στο νερό
Νόμιζα πως ήτανε ψέμα μα ήτανε αλήθεια
Όλες μου οι μνήμες είχαν σβήσει
 
Θα κάνω αυτό που θέλω
Αυτό που αγαπώ
Αυτό που μεγαλώνει τη ψυχή μου
Μπορεί να μείνω μόνος, μπορεί άδειος στο φως
Μπορεί και κάποιος να με βρίσει
 
Βρήκα ένα δρόμο ανέβηκα ψηλά
Είδα μια σπηλιά, ένα φως μικρό
Κάπου εκεί κοντά στεκόταν μια ψυχή
Μπορεί να ήσουνα κι εσύ δεν ξέρω
Σάκης Αθανασιάδης 

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2020

Αστυνόμοι μοναξιάς-Σάκης Αθανασιάδης


Αστυνόμοι μοναξιάς
 
Καπνίζει η ψυχή για μια καλημέρα
Για ένα αθώο φιλί
Αστυνόμοι μοναξιάς στο δρόμο
Με κοιτάζουν σαστισμένοι βουβοί
 
Μυρίζει ο άνεμος θυμό πιο πέρα
Κάπου κοντά πονάει η γη
Τα τόσα χρόνια σιωπής στα πάντα
Έχουν φέρει οργή
 
Αστυνόμοι μοναξιάς στο δρόμο άδεια μαγαζιά
Τον έρωτα δικάζουν μόνο σπάνε τη καρδιά
Πάλι σε έρημο θα φτάσω να διψώ ξανά
Αστυνόμοι μοναξιάς στο δρόμο και η ζωή περνά
 
Αστυνόμοι μοναξιάς στο δρόμο η σιωπή βοά
Ότι πια δεν το πληρώνω μίσος με κερνά
Αστυνόμοι μοναξιάς στο δρόμο όλα παν’ καλά
 
Βουλιάζω στο μυαλό μου μια άχαρη μέρα
Πριν δω ένα αστέρι μικρό
Ακούω τους ήχους του δρόμου
Το σώμα της πόλης κοιτώ
 
Ποτίζω με νερό το χώμα
Φυτρώνει η ζωή
Αυτό το μάταιο για σένα ταξίδι
Είναι για μένα μια ανάσα μικρή
Σάκης Αθανασιάδης 

Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Είναι ωραία να φεύγεις-Σάκης Αθανασιάδης


                                 
   Είναι ωραία να φεύγεις

Φύγε μακριά απ’ την αγάπη
φύγε μακριά απ’ τους σκονισμένους δρόμους της ψυχής μου
μην δεις τα καρφιά στο σώμα μου και τρομάξεις
Φύγε μακριά τώρα που έχεις ξυπνήσει
μην χαθείς μέσα σε όνειρα που δεν περπάτησες ποτέ
κι αν καμιά φορά βρεθείς αγκαλιά με το σκοτάδι
μην ζητήσεις για ένα βράδυ  ανάσταση
γιατί δεν θα αντέξεις τον δρόμο ξυπόλητη
κι ανάσταση ζητούν όσοι αντέχουν τον πόνο της αγάπης
Φύγε μακριά απ’ το φεγγάρι
μην δεις κρεμασμένη στο φως την σκιά μου
γιατί θα χαθεί για πάντα εκείνο το καλοκαίρι
που σου κρατούσα το χέρι  
Φύγε μακριά απ’ την σιωπή σου πήγαινε πιο πέρα
νάρκισσοι καίνε την θάλασσα
Τώρα μακριά κοντά στο παράθυρο
νοιώθω το αίμα μου λευκό μες το φως 
φύγε μακριά είναι ωραία να φεύγεις
αρκεί να μην ξέρεις που τελειώνει ο δρόμος
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Κυριακή 7 Ιουνίου 2020

Τρύπια καρδιά-Σάκης Αθανασιαδης

 Τρύπια καρδιά
   
Κρυφά στο μπαλκόνι έχεις ρίξει χαλίκια
Μαζί να τα έχω στη τρύπια καρδιά
Μα ακόμα αντέχω  σε αυτή την αγρύπνια
Μιας τρύπιας καρδιάς τα μυστικά
 
Σκυλιά του Αυγούστου
Το κορμί μου δαγκώνουν
Το καλοκαίρι που φεύγει
Αφήνει το κλειδί
 
Φιλιά του Αυγούστου
Αστέρια μουτζουρώνουν
Την ώρα που βγαίνει
Καπνός απ’ την ψυχή
 
Παιδί όταν ήμουν είχα πάρει σαΐτα
Απέναντι είχα ένα άγριο θεό
Μα τώρα λυπάμαι για τον φόβο που είχα
Σκυλιά του Αυγούστου αυτά είχα εχθρό

Τρίτη 2 Ιουνίου 2020

Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή-Σάκης Αθανασιάδης

Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή

Με γεμάτο το κεφάλι ταξίδια
Στη σκόνη του δρόμου εικόνες μαζεύω
Να φτιάξω  το δικό μου νησί
Να περνάνε τα σύννεφα χαμηλά το χειμώνα
Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή 
 
Και  θυμάμαι που έλεγες τη νύχτα θα δούμε
Πως  χορεύει στα σύννεφα η αγάπη γυμνή
Μα τα χέρια του χρόνου μόνο πέτρες μας  δώσαν
Και το μέλλον μας έγινε μια άμμος καυτή 
 
Θα γεράσεις το ξέρω θα αντέξεις την κρίση
Ογδόντα θα  φτάσεις να κοιτάς τη τιβί
Θα ξανάρθει η δεξιά θα σου δώσει τη λύση
Μα νομίζω κάπου εκεί στα τριάντα
Είχες πει πως πετάς στο κουβά τη ψυχή 
 
Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με τα αστέρια
Λένε ιστορίες άγνωστες που εγώ δεν έχω ζήσει
Λένε για κάτι έρωτες που κράταγαν μαχαίρια
Λένε για τις αγάπες μου που έγιναν βροχή
 
Με γεμάτο το κεφάλι ταξίδια στη σκόνη του δρόμου
Στα μάτια σβησμένα τα φώτα πρωί
Τρέχω να φτάσω στη δουλειά να γεμίσω
Αξία να δώσω σε ένα άδειο κορμί