Μα εγώ στην αγάπη πιστεύω ακόμα-Σάκης Αθανασιάδης

Μα εγώ στην αγάπη πιστεύω ακόμα

Έχω μια αγάπη παλιά που αντέχει τα χρόνια

Μόλις τη φωνάζω κοντά με αγκαλιάζει σφιχτά

Δεν χρειάζεται φως να με δει στο σκοτάδι

Ότι είναι αλήθεια μπορεί την ψυχή μου να δει

Μες την ομίχλη κοιτώ κουρασμένα τα σώματα

Άνθρωποι μόνοι γυρνούν με ραμμένα τα στόματα

Στη κρίση χαμένος κι εγώ δεν πιστεύω σε κόμματα

Όμως φοβάμαι πολύ η ομίχλη μη γίνει ζωή

Αν κι η αγάπη μου ζει σκεπασμένη με φώτα

Μου έστειλε ένα μπουφάν για να ανοίξω την πόρτα

Μόλις το φορέσω να δει τη ψυχή μου γυμνή

Έτσι την είδα ξανά  μια νεράιδα φωτιά

Έχω μια αγάπη παλιά που κρατάει μαχαίρια

Όταν τη φωνάξω θα ’ρθεί να μου κόψει αστέρια

Έτσι περνάει ο καιρός έτσι αντέχει το σώμα

Κάποιοι σκοτώνουν το φως

Μα εγώ στην αγάπη πιστεύω ακόμα

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ-Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΗΛΙΟΣ(YouTube)

Όλες οι γάτες της ζωής μου-Σάκης Αθανασιάδης

                             
Όλες οι γάτες της ζωής μου

Θέλω να πω μια συγνώμη

Σε όλες τις γάτες της ζωής μου πριν να φύγω

Μετά να κλείσω κάθε πόρτα της ψυχής μου

Από τα νύχια της αγάπης να ξεφύγω

Από μακριά να τις ακούω που μαλώνουν

Με άλλους γάτους που κοιτάζουνε τον δρόμο

Με τα γατάκια τους τη μέρα να θυμώνουν

Του έρωτα η γρίπη φέρνει πόνο

Θέλω να πω μια συγνώμη

Σε όλες τις γάτες που με βρίζουν γιατί πίνω

Μα στην αυλή οι ποιητές ζούνε για λίγο

Και δραπετεύουν απ’ τον έρωτα τον κρύο

Γι’ αυτό λοιπόν και ταξιδεύω

Την κάθε χώρα της Ελλάδας να γνωρίσω

Περνάω βουνά και θάλασσα μυρίζω

Μέχρι το κύμα να να μου δείξει την ακτή

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Η δική μου ασπίδα είναι από χώμα-Σάκης Αθανασιάδης

                       

  Η δική μου ασπίδα είναι από χώμα

Φέρε μου φως, φέρε μου θάλασσα

Διώξε τα όπλα που σκοτώνουν το μυαλό

Φέρε μου χώμα απ’ την αυλή του χωριού

Να δω καθαρά ο δρόμος που πάει

Σφυρίζει αέρας ένα δίχτυ αράχνης

Πέφτει στον δρόμο να με πιάσει

Σκοτάδι βαθύ η ομίχλη απειλή  

Χιλιάδες κόλπα η φωνή μου να σπάσει

Μυρίζουν οι πόλεις ανθρώπινα σώματα

Να ζει η ψυχή για το αύριο δίχως χρώματα

Να υπάρχει ο έρωτας καρφωμένη αφίσα στον τοίχο

Φέρε μου χαρτί, φέρε μου μολύβι

Να φτιάξω το ποτάμι με θυμό

Μες την ανατολή είμαι ακόμη παιδί

Πάρε απ’ τα μάτια μου το μέλλον που τα καίει

Ανάβω φωτιά πετάω χαρτιά

Καίω ότι στα μάτια μου πεθαίνει

Η δική μου ασπίδα είναι από χώμα

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Ποιος θα σου κάνει έρωτα-Σάκης Αθανασιάδης

                      

   Ποιος θα σου κάνει έρωτα

Αν σβήσει η θάλασσα απ’ τα μάτια μου

θα υποφέρω

Αν με αφήσεις μόνο στη στεριά

Μέσα στο πλήθος θα χαθώ

Φοβάμαι τόσο τις φωνές και ξέρω

Μες τη σιωπή νοιώθω θεός

Γιατί έμαθα μόνο για αγάπη να μιλώ

Ποιος θα σου κάνει έρωτα

Όταν καίγεται το σώμα

Ποιος θα ανοίξει το παράθυρο

Για να πετάξει η ψυχή

Αν σβήσει το φεγγάρι απ’ τα μάτια μου

θα υποφέρω

Αν με αφήσεις να διψώ για τα φιλιά

Θα περιμένω για να ’ρθεις

Γυρίζω πίσω τις σελίδες για να ξέρω

Πόσο  θα βρίσω τη ζωή

Που μου φωνάζει να συμβιβαστώ

Ποιος θα σου δώσει αγκαλιά

Μες το σκοτάδι

Ποιος θα σου κάνει έρωτα

Για να ανθίσει τον χειμώνα η καρδιά

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Τα νύχια ενός παράξενου αγγέλου-Σάκης Αθανασιάδης

                   

Τα νύχια ενός παράξενου αγγέλου

Μένω εδώ μα ταξιδεύω

Χιλιόμετρα τα χρόνια να σε βρω

Το σώμα μου διψάει σαν το χώμα

Η άνοιξη θυμώνει αν δεν πιω

Σε είδα στην αγρύπνια της Αθήνας

Ξυπόλυτη για ήλιο να μιλάς

Ζητούσες από μένα μια βοήθεια

Τα όνειρα να μάθεις να κρατάς

Τα νύχια ενός παράξενου αγγέλου

Καίνε τα μάτια πριν τα κλείσω

Μια νύχτα αιωνιότητας θα ζήσω

Μέσα στα μάτια σου αν χαθώ

Μένω εδώ μα ταξιδεύω

Είμαι βροχή που σε αγγίζει στα κρυφά

Δεν έχω σύνορα να σπάσω

Μέσα μου ο ήχος τα περνά

Λέω ο άνεμος θα καίει

Που η καρδιά χτυπάει δυνατά

Απόψε κανένας δεν μου φταίει

Που η φωνή σου ακούγεται κοντά
  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)