Μεγάλη ανατολή-Σάκης Αθανασιάδης

        Μεγάλη ανατολή

Κάθομαι εδώ και σκέφτομαι πως πέρασαν τα χρόνια

Πως έγιναν οι εραστές προσκυνητές

Πως έχτισαν τα όνειρα με δανεικά και τώρα

Ψάχνουν νερό για τη ψυχή με προσευχές

Ψάχνω να βρω τι έφταιξε και ταξιδεύω μόνος

Πως έγινες νοικοκυρά που κυνηγά σκιές

Ο έρωτας πως έπεσε στα δίχτυα της συνήθειας

Τα μάτια του πως έχασε σε άχρηστες ζωές

 

Πως περνάω εδώ, πως ζω, πως αντέχω

Μη με ρωτάς με σιωπή μιλάω στη βροχή

Το άρωμά σου φτάνει στην πρώτη της σταγόνα

Κι αυτό θα το ονομάσω αγάπη δυνατή

Κάθομαι εδώ κι σκέφτομαι τις πόλεις που περνάνε

Από τα μάτια μου μπροστά και τρέχουνε πολύ

Τι άφησαν στο παρελθόν που ήθελαν να πάνε

Μάλλον τα μάτια σου κοιτούν μεγάλη ανατολή

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

Δεν ήθελα ποτέ να μεγαλώσω-Σάκης Αθανασιάδης

 Δεν ήθελα ποτέ να μεγαλώσω

Πήρα μια άδεια απ’ τη δουλειά

Μα που να πάω

Έχω τα μάτια μου κλειστά

Τα όνειρά μου φεύγουν και πονάω

Πλήρωσα τους λογαριασμούς έχω ξεμείνει

Από λεφτά, από αγάπη και φιλιά

Κι αν έμαθα ο έρωτας το φόβο απλά τον φτύνει

Μονάχα φοβισμένους βλέπω στη δουλειά

Τρίτο μνημόνιο η αγάπη με παράτησε

Βγήκε στο δρόμο και ο άνεμος την κράτησε

Τρίτο μνημόνιο ο καθρέπτης σπάει σήμερα

Τη δική μου την ψυχή να τη δεις, την αληθινή

Πλήρωσα τους λογαριασμούς κι όμως χρωστάω

Σε δανειστές, σε αυτό το σώμα που πετάω

Τι χάλι ετούτο να έχω ξένες ενοχές

Δεν ήθελα ποτέ να μεγαλώσω

Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)

Όταν περάσει το φως δεν υπάρχει άλλο φως-Σάκης Αθανασιάδης

                             

Όταν περάσει το φως δεν υπάρχει άλλο φως

Οι άνθρωποι ζούνε το χρυσάφι να βρούνε

Κι αν σου μιλήσει ο καθρέπτης απλά θα πιστέψεις

Πως ο θεός της αγάπης είναι ψεύτης

Παλιάτσος σωστός και χαρτοπαίχτης

Δεν φταις εσύ κανένας δεν φταίει

Τώρα η βροχή που τα μάτια σου καίει

Άνθρωποι ζούνε το χρυσάφι να βρούνε

Όταν περάσει το φως δεν υπάρχει άλλο φως

Οι άνθρωποι ζούνε στο κοπάδι να μπούνε

Κι αν σου χαρίσουν λουράκι να μείνεις

Θα σου ζητήσουν τασάκι γίνεις

Κι αν καταλάβεις το λάθος απλά θα σου πούνε

Πως ο θεός της αγάπης είναι ψεύτης

Δεν φταις εσύ κανένας δεν φταίει

Που ο καθρέφτης το ψέμα για αλήθεια στο λέει

Δεν φταις εσύ που βλέπω μόνο γυαλί

Και νομίζω ποτέ σου δεν φταις

Μα όταν περάσει το φως δεν υπάρχει άλλο φως

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Γελαστές μέρες-Σάκης Αθανασιάδης

                          

       Γελαστές μέρες

Δεν κοιτάζω που πάω απλά περπατάω

Ακούω μουσική το πρωί μυρίζω το βρεγμένο χώμα

Μια μέρα ακόμα που ο ήλιος δεν μου λέει ψέματα

Αν δεν πιστεύεις στο φως είσαι μόνη

Δεν φοράω πυτζάμες είμαι έτοιμος να παίξω

Με το σώμα, το μυαλό σου

Να μιλήσω για το άδικο εκεί έξω

Αν το πιστεύεις κι εσύ μείνε μαζί μου

Αλλιώς φύγε μακριά φοβάμαι τα μάτια κλειστά

Θα ξαναέρθουνε οι γελαστές οι μέρες

Κι οι λίγοι που αγάπησαν τον εαυτό τους λίγο

Αυτοί μονάχα θα σωθούν

Κι αν δεν σωθούν και η ψυχή έξω απ’ το σώμα σβήσει

Θα έχουν δει μια νεράιδα να χορεύει στη βροχή

Δεν κρατάω μαχαίρια στα χέρια

Ότι χτυπήσω εγώ θα πονάω

Ούτε λεφτά να αγοράσω ένα σώμα

Κάποιος μένει πίσω κάποιος φεύγει

Οι λίγοι που αγάπησαν τον εαυτό τους λίγο

Έχουν ψυχή έχουν και σώμα

Βγαίνω από μένα γίνομαι αίμα για σένα

Αν δεν το καταλάβεις γίνεται σκόνη το αίμα

Δεν φτάνει μόνο το σώμα να σηκωθείς απ’ το χώμα

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές-Σάκης Αθανασιάδης

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές

Το μαχαίρι μου είπες, το μαχαίρι που τρυπάει το σύννεφο

Θα πρέπει να το ψάξεις στη σκόνη των δρόμων

Το καθαρό του το νερό που σπάει τα δόντια των νόμων

Θα πρέπει να το πιεις για να αλλάξεις

Τη ψυχή σου μου είπες, τη ψυχή σου που πηγαίνει στο σύννεφο

Θα πρέπει να την φτιάξεις με φωτιές

Στον άνεμο να αντέχει να καίει τις κραυγές

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές

Από τότε γυρίζω στους δρόμους

Σημαδεύω τα σύννεφα και πετώ τη φωνή μου

Σημαδεύω τον εαυτό μου μα φοβάμαι να παραιτηθώ

Γιατί το όνειρο φωνάζει: Έλα πιάσε με, είμαι εδώ

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές

Και ελπίζω πως θα βρω το μαχαίρι να τρυπήσω το σύννεφο

Το καθαρό του το νερό να μου φέρει πίσω τη ψυχή

Που φεύγει λίγο- λίγο απ’ το κορμί μου

Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015