Δεν θέλουν άνοιξη εδώ
Έπεσε ένα παιδί στο δρόμο ήταν νηστικό
Έφυγε ο αδελφός μου στο εξωτερικό
Πολιτικοί-γελωτοποιοί περνάνε απ’ την οθόνη
Μα της πατρίδας μου τελειώνει η φωνή
Τι να κοιτάξω έξω αστοί που κοροϊδεύουν
Έναν αιχμάλωτο στις αλυσίδες τους λαό
Άνοιξα τα παράθυρα άνεμο να μαζέψω
Σαν φάρμακο για τη ψυχή να μη παραδοθώ
Ξύπνησα το πρωί ο δρόμος οργωμένος
Και ήμουν πάλι μόνος στην έρημη αυλή
Είπα να πάω αριστερά μα άοπλος τι κάνω
Ψεύτικα όπλα σαν ζαχαρωτά
Είπα να πάω δεξιά ξυπόλυτος τι κάνω
Άγρια τα βράχια κοφτερά
Πλοίο δεν φτάνει εδώ η θάλασσα ξεράθηκε
Τίποτε δεν περνάει το δρόμο τον κλειστό
Όλα μυρίσουν παρελθόν κι ο καπνός με πάει
Ένα αιώνα πίσω το μέλλον μου να δω
Ύστερα πέρασε στρατός τα όνειρα αιχμαλώτισε
Τη νύχτα τα έβαλε φωτιά για να καούν
Δεν θέλουν άνοιξη εδώ θα πληγωθεί η Ευρώπη
Θέλουνε μαύρο ουρανό
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου