Στον έρωτα η ψυχή αναφλέγεται-Σάκης Αθανασιάδης

Στον έρωτα η ψυχή αναφλέγεται

Χτυπάει και μένα ο εχθρός

Κάθε πρωί με χιλιάδες χαμόγελα

Μου στέλνει χαρτιά συνεχώς

Πως η πατρίδα μου δεν είναι τα χώματα

Δεν φέρνει ζωή ο χρυσός

Όταν το δάσος πονάει και καίγεται

Τα αστέρια όταν χάνουν το φως

Και η αλήθεια στη νύχτα όταν κρέμεται

Γιατί να ανάψω το φως

Αφού στο σώμα σου η νύχτα μου καίγεται

Κοιμάμαι τα βράδια γυμνός

Γιατί στον έρωτα η ψυχή αναφλέγεται

Μπορεί να είμαι ο μικρός

Μα η φωτιά απ’ το όνειρο φαίνεται

Δεν φέρνει ζωή ο χρυσός

Μόνο σκουριά στον αέρα που καίγεται

Ο χρόνος αν είναι οδηγός

Το ποτήρι σαν άδειο μου φαίνεται

Ποτέ μισθοφόρος θεός

Την πατρίδα μου δεν ελευθέρωσε

Σάκης Αθανασιάδης

·        τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Άναψε ένα πυρσό να δεις που πάει η κατηφόρα-Σάκης Αθανασιάδης

                                                

Άναψε ένα πυρσό να δεις που πάει η κατηφόρα

Με κουρτίνα το πλήθος τα βαμμένα σου μάτια

Στου ανέμου το δίχτυ έχουν παγιδευτεί

Σου αρπάζω το χέρι σε τραβάω με φόρα

Άναψε ένα πυρσό να δεις που πάει η κατηφόρα

Με κοιτάς με απορία, δεν γνωρίζεις μου λες

Την θυσία που έκανα για το μέλλον αυτό

Δεν μου αρέσει να μένω με τους χαμένους

Η αλήθεια με κούρασε βρήκα άλλον θεό

Πόσο ήλιο κρατάς στον καθρέπτη καημένη

Στο ψυγείο μου άφησες την πιο βαριά αναπνοή

Γι’ αυτό σου λέω τώρα, αν και δεν θα ακούσεις

Άναψε ένα πυρσό να δεις που πάει η κατηφόρα

Δεν μιλάς με κοιτάς απορημένη

Απ’ την σκόνη πνιγμένη την κομματική

Που είναι ο δρόμος που έλεγες σε περιμένει

Η μόνη πατρίδα είναι η ψυχή

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Γαλάζια μάτια το πρωί-Σάκης Αθανασιάδης

                                      

Γαλάζια μάτια το πρωί

Άγριες οι μέρες μου μα η νύχτα ξέρει

Κάτω απ’ το φως του φεγγαριού με ένα φιλί

Θα γίνω πάλι το παιδί που δεν φοβάται

Ξυπόλυτο απ’ το όνειρο να βγει

Μέσα στο μπλε μια μέρα

Μια θάλασσα θα έρθει με αέρα

Που τίποτα δεν θα είναι πιο μεγάλο

Από εσένα κι εμένα

Από εσένα κι εμένα

Από τον ήλιο του καλοκαιριού

Ένα παιδί θα γεννηθεί μια μέρα

Που θα φοβάται να παραδοθεί

Άδειες οι τσέπες μου μα ο δρόμος τρέχει

Φτάνει το καλοκαίρι μη λυπάσαι

Θα πιάσω ένα αστέρι να σου δώσω

Γαλάζια μάτια το πρωί

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Στην άμμο του καλοκαιριού να περπατάω- Σάκης Αθανασιάδης

Στην άμμο του καλοκαιριού να περπατάω

Σε μια στροφή ήσουν πεσμένη

Είχες δακρύσει και πονούσες  

Σου άπλωσα το χέρι με κοιτούσες

Είπες βραχνά ευχαριστώ

Σηκώθηκες και πήρες το ποδήλατό σου

Μαζί και το μυαλό μου

Έγινες ξάφνου η θεά στο όνειρό μου

Σε έψαξα την άλλη μέρα να στο πω

Γιατί σε θυμάμαι θα ρωτάς

Γιατί στη σκόνη μου ξανά βουτάω

Δεν κάνεις λάθος έχω μείνει εκεί

Στην άμμο του καλοκαιριού να περπατάω

Γιατί σε θυμάμαι θα ρωτάς

Τόσο πολύ για σένα πια διψάω

Έχουν περάσει τόσα χρόνια

Η θάλασσά μας χάθηκε και τη στεριά κοιτάω

Στο όνειρό σου γαντζωνόμουν γυμνός

Απ’ τον ήλιο μου μη βγω και πάω

Ήταν ένα καλοκαίρι  μόνο φως

Που νόμιζα στον ουρανό πως περπατάω

Σηκώθηκες και πήρες τη βαλίτσα σου στο χέρι

Μαζί πήρες και τη ψυχή μου

Μεγάλωσα πολύ από τότε ξέρεις

Σε έψαχνα στις πόλεις να σε βρω

Σάκης Αθανασιάδης 

·        οι ανάσες των εραστών (2014)

Οι κανόνες αλλάζουν στους δρόμους- Σάκης Αθανασιάδης

                             

Οι κανόνες αλλάζουν στους δρόμους

                             

Φεγγάρι κόκκινο στη σκάλα

Μια στάλα ιδρώτας απ’ το μέτωπο κυλά

Πως τυφλώθηκα έτσι και πάλι

Απ’ το άγριο της άνοιξης φως

Περιμένω φιλιά να μεθύσω

Απ’ το άγριο της άνοιξης φως

Το παρών και το μέλλον να αφήσω

Στους σοφούς να μου πούνε πως ζω

Τι αξίζει για πες μου αλήθεια

Μες τον έρωτα να είσαι θεός

Ή να ζεις μια ζωή στη συνήθεια

Η ψυχή σου να σπάει συνεχώς

Σπασμένες πόρτες από τους νόμους

Αιχμάλωτους το σύστημα ζητά

Οι κανόνες αλλάζουν στους δρόμους

Το ποτάμι αιώνια κυλά

Η σκιά σου έμεινε στο τζάμι

Σου μιλάω όταν νοιώθω μοναχός

Ο μεγάλος πειρατής ο χρόνος

Με τραβάει στην ακτή συνεχώς

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)