Με τους ελεύθερους μες τη βροχή-Σάκης Αθανασιάδης

                                          

Με τους ελεύθερους μες τη βροχή

Αναμμένες μηχανές κυνηγάνε το δρόμο

Τρέχουν κούκλες πλαστικές στα μεγάλα φώτα

Είδα μια ψυχή να την κλέβει η νύχτα

Είδα εσένα φυλακισμένη στον καθρέπτη

Χτυπάω κάρτα πρωί μετά μαζεύω λέξεις

Εικόνες που πρέπει να διαλέξω ποιες είναι να σωθούν

Κατασκευάζω σφαίρες πολεμάω τις άδειες μέρες

Πριν φτάσουν οι προφήτες και γυμνό με δουν

Μα εσύ μου έχεις δείξει χίλιους τρόπους πως να χάνω

Μα εγώ γνωρίζω απ’ το δρόμο

Πως η αγάπη ζει

Με τους ελεύθερους μες τη βροχή

Ανοίγω τα παράθυρα να φύγει η σιωπή

Αν θες γίνε νερό έχω διψάσει

Είναι στιγμές που είμαι αδύνατος πολύ

Που απ’ τα μάτια μου το πράσινο έχει σπάσει

Περπατάω στο δρόμο βλέπω μάτια μόνο

Μάτια που βρίζουνε τον ουρανό

Σου χαρίζω ένα αστέρι θυμάσαι ένα μεσημέρι

Που είχα φύγει για να ψάξω το θεό

Τρέχω πίσω απ’ τον ήλιο

Μα αυτό είναι λίγο γι αυτούς που χτίζουν φυλακή

Τα μεγάλα τα λόγια τα έκαψα το χειμώνα

Να ζεστάνω την ψυχή

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Θα είμαι η αρχή σε ένα μεγάλο τέλος-Σάκης Αθανασιάδης

Θα είμαι η αρχή σε ένα μεγάλο τέλος

Μια ακόμη φορά θα μείνω πίσω

Στα μάτια να κοιτάζω το φεγγάρι

Να μη φοβάμαι πως θα χάσω πάλι

Μια ψεύτικη συγνώμη για αγάπη

Μια ακόμη φορά θα περάσω

Στην άλλη όχθη να δω τον ήλιο που έρχεται

Δεν εύχομαι, μα απ’ το ποτάμι ας χάσω

Μακριά οι ουρανοί θα γελούν με φωτιά

Στα μάτια μου ο δρόμος θα καίγεται

Αυτό που θα ζητήσω να μου κάνεις ξανά

Σε αυτό το τραγούδι δεν λέγεται

Θα είμαι η αρχή σε ένα μεγάλο τέλος

Μόλις η κόκκινη βροχή θα καίγεται

Μέσα στη λάσπη που ονόμασες αγάπη

Θα σπαρταράς όταν ο άγγελος θα έρχεται

Μια ακόμη φορά θα τρέξω στην άμμο

Αν και το ξέρω από τώρα

Κανείς δεν θα βρεθεί να με περάσει

Θα είμαι ο νικητής θα είμαι ο χαμένος

Θα είμαι η αρχή σε ένα μεγάλο τέλος

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Τα Χριστούγεννα της Όλγας-Σάκης Αθανασιάδης

      Τα Χριστούγεννα της Όλγας

Την είχα γνωρίσει παλιά σε ένα μεγάλο μου κύμα

Μετά το καράβι της ζωής μου με πήρε μακριά

Μπορεί να ήτανε αλήθεια μπορεί να ήτανε ψέμα

Μες τα χιλιάδες μου πρέπει η μνήμη με απατά

Κατόπιν περνούσε συχνά η βροχή μου έφερνε νέα

Μέχρι που έφτιαξα καράβι με άστρα μικρά

Να ταξιδεύει Χριστούγεννα νύχτα

Να μου γεμίζει τα μάτια βοριά

Τα Χριστούγεννα της Όλγας ίσως είναι μαγικά

Ίσως να μαζεύει άστρα να τα έχει αγκαλιά

Τα Χριστούγεννα της Όλγας ίσως μοιάζουν με πουλιά

Που πετάνε απ’ τα δέντρα και περνάνε τα βουνά

Αυτό που θυμάμαι τις μεγάλες γιορτές είναι οι ευχές

Που πέφτουν στο χώμα και οι αγάπες  τους λιώνουν σαν χιόνι

Κι αυτό το μικρό της ψυχής μια αφορμή να βγω πιο πέρα

Που τα όνειρα στα φώτα απλά μεγαλώνουν μια μέρα

Τα Χριστούγεννα της Όλγας, της Μαρίας, τα δικά μου

Ίσως να είχανε αξία αν μιλούσε η ψυχή

Αν πετούσε ο βαρδάρης το κορμί σε μια γωνία

Και χανόταν η αγωνία και τα πίναμε μαζί

Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Μαύρο τούβλο-Σάκης Αθανασιάδης

                                        

           Μαύρο τούβλο

Μου λένε μην πηγαίνεις κόντρα στον αέρα

Μου λένε πρόσεχε στο δρόμο το κορμί θα πληγωθεί

Μα αυτά που κάνεις ίσως χάσεις αυτά που έχεις

Μα εγώ φοβάμαι πιο πολύ μη λερωθεί η ψυχή

Αφού έμαθα να χάνω θα κερδίσω

Μια αγκαλιά στο δρόμο ένα φιλί

Θα ακούγομαι χωρίς καθόλου να μιλήσω

Γιατί η σιωπή μου είναι άγρια μουσική

Μα εγώ φοβάμαι πιο πολύ

Μη γίνω μαύρο τούβλο σε ένα τοίχο

Που οι σκύλοι κατουράνε το πρωί

Φωτοτυπία του καινούργιου

Που γρήγορα θα πρέπει να καεί

Μου λένε τρέχα τώρα βρέχει

Πήγαινε σπίτι να γλυτώσεις τη βροχή      

Μην κάνεις το χαζό κι ανοίξεις τα παράθυρα

Θα πρέπει η ψυχή στο φόβο να καεί

Μα αφού έμαθα να χάνω θα κερδίσω

Τον ήλιο στα παράθυρα πρωί

Και στη βροχή θα περπατήσω

Αντί λέω στον καθρέπτη να με ερωτευτεί

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)