Φιλιά με πέτρες-Σάκης Αθανασιάδης

                               

         Φιλιά με πέτρες

Ήξερες η αγάπη τους πιστούς της τους καίει

Μα η ψυχή σου ζητούσε τη δροσιά στη φωτιά

Έτρεξες όμως τη ζωή να πετάξεις

Ψεύτικα όνειρα τηλεοπτικά

Ήξερα την αγάπη σαν φωτισμένο κήπο

Ένα πλοίο γεμάτο μοναχά με φωτιά

Κάπου εκεί σε συνάντησα είπες είμαι η αγάπη

Έκαψες όμως στη σιωπή τα φιλιά

Μα πόσο θα ήθελα να είμαι

Η ανάσα στα όνειρά σου

Μες στο σώμα σου το αίμα που κυλά

Μα πόσο θα ήθελα να είμαι

Ένα φως μες την καρδιά σου

Μια γέφυρα που θα περάσεις στη φωτιά

Μα δεν θα ήθελα να είμαι η βροχή που σε χτυπάει

Μεθυσμένη τη σκιά σου όταν πατάς

Μα δεν θα ήθελα να είμαι μια πέτρα που σε σπάει

Τη κραυγή σου στα σκοτάδια σαν αναζητάς

Ένοιωθα την αγάπη να τρέχει πίσω μου μήπως

Βγω από το πλήθος και πάλι έρθει κοντά

Με γαλήνεψε τόσο που γίναμε φίλοι

Και σιγά-σιγά συνήθισα τη μοναξιά

Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)

ΚΑΠΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ - ARPEGGIOSMP.

Έλα ουρανέ εδώ κοντά μου-Σάκης Αθανασιάδης

                           

Έλα ουρανέ εδώ κοντά μου

Γέμισε μάτια αδειανά ο Αξιός

Τρέχα μου λέει τώρα ματώνουν τα νερά

Έλα ουρανέ εδώ μαζί μου

Άκου που κλαίνε τα ξυπόλητα παιδιά

Έλα ουρανέ εδώ μαζί μου

Κοίτα την άνοιξη που έφτασε γριά

Κοίτα ανθρώπους πεινασμένους

Που έχασαν τα πάντα απ’ τη φωτιά 

Γέμισε ο κάμπος χελιδόνια

Από τον δρόμο σαστισμένος τα κοιτώ

Έχουν χαζέψει οι σταυροφόροι

Στέλνουν το θάνατο και λένε σε αγαπώ

Θά ’ρθει η αγάπη ένα  πρωί λένε οι ειδήσεις

Θά ’χει  μια θάλασσα ζεστή να κολυμπήσεις

Μα έχουν έτοιμα τα λόγια από διαφημίσεις

Μοιάζουν με θάνατο αργό και έφτασε η ώρα να τους φτύσεις

Οι μάνες τα μικρά παιδιά τους

Κρατούν σφιχτά στην αγκαλιά

Να μη γεμίσουνε  με λάσπες

Και μουτζουρώσουν την καρδιά

Έλα ουρανέ εδώ κοντά μου

Πέτα τα όπλα στα νερά

Κι αν είσαι ψεύτικός ο ίδιος

Πέτα τη μάσκα στη φωτιά

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

Ποτάμι που κυλάει ορμητικά-Σάκης Αθανασιάδης

                          

Ποτάμι που κυλάει ορμητικά

Ήσουν δίπλα μου

Άκουγα την ανάσα σου

Μα δεν μπορούσα να σε δω

Μας χώριζαν οι τοίχοι

Ήσουν δίπλα μου

Ο δρόμος έφερνε την έρημο να δω

Την μοναξιά μου να αγαπήσω

Χάθηκε η αγάπη μου κάπου θα ταξιδεύει

Τα μάτια της θέλω να δω πνεύμα καλό του έρωτα

Δεν με λυπάσαι που με παρατάς σε ορμητικά ποτάμια

Να τρέχει να σωθεί η ψυχή απ’ το σώμα

Το σώμα μου που καίγεται με αυτή την απουσία

Άγιος ο έρωτας, άγριο ποτάμι που κυλάει

Στην ψυχή μου ορμητικά

Είπα έξω θα βγω μήπως σε συναντήσω

Στο δρόμο μια ακόμη φορά να μου χαμογελάσεις

Κι όταν σου μίλησα γέλασες κι είπες

Μια άλλη φορά όταν μπορώ δεν θα χαθούμε

Ήσουν δίπλα μου

Άκουγα την καρδιά σου να χτυπάει

Μα δεν μπορούσα μια λέξη να σου πω

Κι άρχισα ξαφνικά να κλαίω

Μου λείπεις τόσο σου το λέω

Τρυπώνω στο όνειρό σου λαθραία

Άλλοτε σε αγκαλιάζω, άλλοτε κλαίω

Σου χαϊδεύω τα μαλλιά, σου φιλώ τα στήθη

Εσύ κοιτάς τη θάλασσα που μοιάζει με φωτιά κι εγώ σου λέω

Άγιος ο έρωτας, άγριο ποτάμι που κυλάει

Στην ψυχή μου ορμητικά

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

Μοναξιά-Σάκης Αθανασιάδης

                                      

                 Μοναξιά

Είχε ένα όμορφο κορμί η Μοναξιά

Το σώμα της μου χάρισε για την ψυχή δεν ξέρω

Την άκουγα να μου μιλά τη χάιδευα απαλά

Χίλια σημάδια μου άφησε κι ακόμα υποφέρω

Αγάπα αυτό που αγαπάς κι όπου η ζωή σε πάει

Ο κόσμος παραιτήθηκε με χώμα πλέον μοιάζει

Μες τη συνήθεια η ζωή μια φυλακή

Φύγε μακριά απ’ το κοπάδι που βελάζει

Είχε ένα όμορφο κορμί η Μοναξιά

Μόλις με άγγιζε σταμάταγε τον χρόνο

Παράταγα το σώμα μου ανέβαινα ψηλά

Απ’ τα μπαλκόνια άκουγα αυτός πηδάει μόνο

Μετά ντυνόταν βιαστικά

Μέσα στης πόλης το κορμί να δραπετεύσει

Το όνομά της δεν το έμαθα ποτέ

Ώσπου την είπα Μοναξιά που μου αρέσει

Κάποτε χάθηκε για πάντα οριστικά

Την άρπαξε η ομίχλη να τη φάει

Ο έρωτας κοιμήθηκε παπλώματα βαριά

Αγάπα αυτό που αγαπάς κι όπου η ζωή σε πάει

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

Είμαι αυτό που θέλουν οι άλλοι-Σάκης Αθανασιάδης

                                   

Είμαι αυτό που θέλουν οι άλλοι

Σταμάτησα να πιάσω την αγάπη μα έτρεξε μακριά

Έτσι την ακολούθησα σε πόλεις και χωριά

Δίψασα και ζήτησα νερό παράθυρα κλειστά

Μνημόνια κάρφωναν κορμιά άδεια η καρδιά

Περπάτησα τη θάλασσα να βρω γυμνός να μπω

Κοιτούσα ένα αστέρι μακρινό χαμογελούσα στο κενό

Εσένα ήθελα να βρω μα δεν μπορώ να θυμηθώ

Αν η αγάπη ήταν η Μαρία, αν ήταν της Βασιλικής η απουσία

Αν ήτανε απλά η γάτα μου που ξενυχτούσε για να κοιμηθώ

Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ που ήθελα να πάω

Τι χάλι, είμαι αυτό που θέλουν οι άλλοι

Ξημέρωσε κι ήμουν νηστικός η θάλασσα εχθρός

Το κρύο ήτανε πολύ η αγάπη είχε απομακρυνθεί

Περπάτησα και πάλι στα τυφλά να βρω το δρόμο

Μα ο δρόμος είχε εξαφανιστεί νομίζω την αγάπη είχε βρει

Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)