Αυτή
η άνοιξη δεν έχει ντροπή
Αυτή η
άνοιξη δεν λέει να φύγει
Αυτή η
άνοιξη με βγάζει μισό
Αυτή η
άνοιξη με ρίχνει στο χώμα
Μα μου
σκοτώνει αυτά που μισώ
Αυτή η
άνοιξη ζητάει να πάρει
Ένα
χαμόγελο από χείλη ξερά
Αυτή η
άνοιξη τη θάλασσα φέρνει
Να
ταξιδέψω από εμένα μακριά
Κάπου
μπορεί να γεννιέται το λάθος
Που την
αγάπη να ευλογεί
Κάπου
μπορεί να υπάρχει το δάσος
Που να μοιράζει τη δροσιά στη ψυχή
Χτυπάει
αέρας με μανία το σώμα
Αυτή η
άνοιξη δεν έχει ντροπή
Βάζει
φωτιά ρίχνει το φράχτη
Μήπως περάσω
και τρέξω σε αυτή
Θα
αναζητήσω στους δρόμους τη λύση
Κάπου
μπορεί να υπάρχει πηγή
Που το
νερό της αγάπης θα καίει
Κι αυτό
το λάθος να ευλογεί
Your post is a beacon of brilliance! Insightful, well-crafted, and thoroughly engaging. Thank you for sharing your perspective with us.
ΑπάντησηΔιαγραφήGrateful for the inspiration and actionable tips in your recent post.
ΑπάντησηΔιαγραφή