Γιατί ακούω την
ανάσα σου κοντά
Μιλάνε οι μέρες για φωτιές
Στα μάτια μου κρύες Κυριακές
Κρατάω μια ασπίδα αγκαλιά ακούω τη βροχή
Πόσες φορές προσπάθησα τη μνήμη μου να σβήσω
Μα αυτό είναι αδύνατο αν καίει η ψυχή
Πόσες φορές μου έλεγαν ο χρόνος θα μου φέρει
Τον έρωτά μου πίσω μα εγώ δεν θα είμαι εδώ
Πίνω γιατί η ζωή αχόρταγα με πίνει
Πίνω γιατί ακούω την ανάσα σου κοντά
Μέσα στη νύχτα
Το σώμα μου φωνάζω να μου φέρεις
Το σώμα που έχω χάσει και ψάχνω να το βρω
Πετάνε αδέσποτα φιλιά
Σε ένα ποτήρι που αδειάζω τη καρδιά
Μιλάει η σιωπή μου δεν ακούς
Που σε φωνάζει να ’ρθείς
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου