Κι είπα θα πάω πιο πέρα
Μέσα στο στάδιο κόκκινα χαλιά
Σε μια άλλη πατρίδα
Έβλεπες πλήθος γελαστό μα εγώ τη
παγίδα
Έβλεπα αυτό που αγάπησα πως είναι πλαστικό
Να καίει στον αέρα κι είπα θα πάω πιο
πέρα
Πληγές τα μάτια μου μη βγάλουν
ξαφνικά απ’ τα βεγγαλικά
Σκέπασα τη συνήθεια στα σεντόνια τα
παλιά
Αυτό είναι αλήθεια το ξέρεις, δεν
το ξέρεις
Χίλιες φωνές άκουγα ίδιες σταμάτα
να υποφέρεις
Χτύπα τις μετοχές γερά
Χίλιες φωνές άκουγα ίδιες
σταμάτα να υποφέρεις
Μη γίνεσαι κορόιδο το μέλλον σου περνά
Μπες σε ένα κόμμα
Χίλιες φωνές άκουγα ίδιες και
ακούω ακόμα
Έπρεπε να είμαι κάπου να αρέσω
Να ντύνομαι καλά να λέω λόγια ίδια
Γι’ αυτό δεν άρεσες ποτέ
Είναι βαριές οι αλυσίδες να σε δέσω
Καημένε μου εαυτέ
Ελεύθερος όμως δεν είσαι
Δεν ήσουνα ελεύθερος ποτέ
Μου είπες όταν έφυγες απ' τη κρίση
Να πας στη δύση
Κοίταζες μια οθόνη σαν γιαγιά
Φορούσες τις πιτζάμες
Παιδιά μου έλεγες θέλω να κάνω
Δύο, όχι πολλά
Με δόσεις ένα σπίτι σιγουριά
Μια δουλειά, ψυχή για να ξαπλώσεις
Κάποια ψυχή όμως δεν σκέφτηκες
Πως ίσως τη σκοτώσεις τελικά
Έβλεπα αυτό που αγάπησα πως είναι
πλαστικό
Να καίει στον αέρα κι είπα θα πάω πιο
πέρα
Πληγές τα μάτια μου μη βγάλουν
ξαφνικά απ’ τα βεγγαλικά
Κι είπα θα πάω πιο πέρα να βρω τα
αληθινά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου