Γιατί βρε Ψυχή μου Βροχή
είχες Πιει
Γυρίζω ξανά στα σοκάκια το βήμα
Μα δεν υπάρχεις και σε ψάχνω στο κύμα
Μα δεν μπορεί κάτι θα έχει μείνει
Από τη νύχτα στο Ναύπλιο εκείνη
Έχω μαζί μου το άγριο το αντίο
Που το σκαλίζω στης νύχτας το κρύο
Κι αυτό που δεν είπες, οι ψυχές συναντιούνται
Σε χίλια χρόνια και για πάντα αγαπιούνται
Το άλλο πρωί που σκαρφάλωνες στο κάστρο
Ουράνιο τόξο στα μάτια σου άστρο
Μα πάλι νομίζω μακριά του τραβιόσουνα
Μέσα στης θάλασσας το μπλε και πνιγόσουνα
Γιατί βρε ψυχή μου βροχή είχες πιει
Έχω μαζί μου εκείνο το αντίο
Και το θυμάμαι όταν μπαίνω σε πλοίο
Σαν το γαλάζιο το νερό με ρωτάει
Αν η αγάπη για πάντα πονάει
Κι έτσι νομίζω πως κάτι μου λείπει
Και δεν κλειδώνω την αγάπη στη λήθη
Για χίλια χρόνια τα φιλιά δεν πετιούνται
Σε χίλια χρόνια οι ψυχές συναντιούνται
Το σώμα όταν γίνει η γη
Σάκης Αθανασιάδης
