Της Νύχτας το Καπέλο
Ο κόσμος περπατάει και παραμιλά
Άλλος χρωστάει στα όνειρα κι άλλος στα παιδιά
Κι εσύ μου αραδιάζεις σχέδια στα χαρτιά
Γιατί θες να δικάζεις για λίγη λευτεριά
Της νύχτας το καπέλο έπιασε φωτιά
Κι εσύ μου αραδιάζεις χίλια μυστικά
Μα η ψυχή μου διψάει για ένα φιλί
Η αγάπη αν πάει ταξίδι δεν θα ξαναρθεί
Ο ήλιος μου μιλάει: Τρέξε ως την καρδιά
Κάποιος θα σε αγαπήσει γι’ αυτό αληθινά
Το ουράνιο τόξο ήρθε ξαφνικά
Η βροχή σταμάτησε για να ανθίσει η καρδιά
Της νύχτας το καπέλο έπιασε φωτιά
Για να μου μιλήσει πάλι από κοντά
Κρυώνω το ξέρεις, κρυώνω από παιδί
Κι όσο μεγαλώνω θα είμαι κάπου εκεί
Ο κόσμος περπατάει και παραμιλά
Άλλος χρωστάει στα όνειρα κι άλλος στα παιδιά
Μα ο δικός μου ο κόσμος στη λύπη τραγουδά
Το φεγγάρι του χορεύει να ξυπνάει η καρδιά
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου