Γαλάζια Αγκαλιά- Σάκης Αθανασιάδης

           Γαλάζια Αγκαλιά

Αν  θες να ’ρθείς ως το ναυάγιο
Μάθε πως έχει και η θάλασσα φωνή
Κίτρινη άμμος στο φως το άγιο
Μη σε σκεπάσει το γαλάζιο στη στιγμή

Αν κοιμηθείς κι έρθει σκοτάδι
Και ο βαρκάρης μας ξεχάσει στην ακτή
Θα γίνει η άμμος το ζεστό μας το κρεβάτι
Και ο αέρας στα φιλιά μας μουσική
              
Σε μια σπηλιά  αγκαλιά γαλάζια
Σε μια βουτιά η ζωή γυμνή
Κάπου μακριά αν κοιμάται η αγάπη
Θα την ξυπνήσεις και θα ’ρθεί

Μη φοβηθείς της νύχτας το άγριο
Και ένα ναυάγιο που μιλά
Η αγάπη πάντα με έναν άγιο
Θα ξαγρυπνάει στην αμμουδιά
Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Το Καναρίνι ο «Σπίθας-Σάκης Αθανασιάδης

  Το Καναρίνι ο «Σπίθας»

Έχω ένα πουλί που έχει γεννηθεί

Μέσα στο κλουβί

Πάντα τραγουδά μόλις σηκωθώ

Μόλις του μιλώ

Την πόρτα του ανοίγω

Να βγει απ’ τη φυλακή

Μα κάθεται εκεί…

Έχω ένα πουλί που ξέρει πιο πολύ

Τι θα πει αγάπη

Στα μάτια με κοιτά και μου τραγουδά

Σαν βλέπει λίγο αγάπη

Τα μάτια του τα κλείνει όταν μελαγχολώ

Και οι μέρες είναι λάθος

Τινάζει τα φτερά του σαν να χαμογελά

Να βρω λιγάκι πάθος

Έχω ένα πουλί που έχει γεννηθεί

Μέσα σε κλουβί

Μα ξέρει πιο πολύ να ζει κάθε στιγμή

Το θαύμα τη ζωή

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Η Γιαγιά-Σάκης Αθανασιάδης

                Η Γιαγιά

Έξω έχει παγωνιά μέσα έχει όμως γιαγιά

Να κρατάει τη φωτιά αναμμένη

Πέφτει χιόνι στην καρδιά

Σπίτι όμως μια γιαγιά θα περιμένει

Με φωνή σαν αγκαλιά

Με ζεστή να έχει καρδιά πάντα αναμμένη

Ιστορίες να σου πει για διωγμούς και κατοχή

Σε περιμένει

Σκούπισε άλλη μια φορά μάτια δακρυσμένα

Δεν τελειώνουν τα όνειρα μέσα σε ένα ψέμα

Γίνε άλλη μια φορά Έλληνας στο βλέμμα

Δεν τελειώνουν τα όνειρα μέσα σε ένα ψέμα

Έξω έχει παγωνιά

Μέσα όμως η γιαγιά σε περιμένει

Ιστορίες να σου πει

Πως μοιράζαν το ψωμί αγαπημένοι

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Γιατί είσαι Άγριο θηλυκό-Σάκης Αθανασιάδης

          Γιατί είσαι  Άγριο θηλυκό

  

Ποτέ, ποτέ δεν πίστεψα πως διάλεξες εμένα

Φωτιά να βάλεις στη ψυχή να αλλάξει ο καιρός

Τα μάτια μου τα έχασα σε πόλεις που ήταν ψέμα

Όμως εσύ αγάπη μου τα βρήκες ευτυχώς

Τα βήματα μου έφτασαν στα κοφτερά τα βράχια

Εκεί που η θάλασσα πετά καράβια σαν κορμούς

Γιατί είναι άγριο θηλυκό και θέλει πάντα πίστη

Όπως και εσύ αγάπη μου στους άγριους καιρούς

Στο δρόμο της αγάπης δεν υπάρχει πως

Όλα ταξιδεύουν κάτω απ’ το φεγγάρι

Το κάθε τι αδύνατο το φτάνεις συνεχώς

Στο δρόμο της αγάπης δεν υπάρχει πως

Ποτέ, ποτέ δεν πίστεψα πως διάλεξες εμένα

Να δώσεις χρώμα στη σιωπή να σπάσει το θολό

Τα χρόνια μου τα ξέχασα μέσα στο άγριο βλέμμα

Ποτέ, ποτέ δεν γνώρισα γαλάζιο ουρανό

Το παραθύρι άνοιξες και φώναζες εμένα

Μου φώναζες πως άργησα και ο ήλιος έχει βγει

Να περπατήσεις ήθελες στης θάλασσας το ψέμα

Γιατί είσαι άγριο θηλυκό αγάπη μου εσύ

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ο Ξυπόλυτος Απρίλης-Σάκης Αθανασιάδης

                              

   Ο Ξυπόλυτος Απρίλης

Μη με ρωτήσεις να σου πω

Σε ένα σύννεφο αν χαθώ

Αιώνια αγάπη αν θα μείνεις

Μη με ρωτήσεις να σου πω

Μέσα στο  όνειρο αν βρεθείς

Και είσαι γυμνή τι θα απογίνεις

Περνούν οι μέρες, τα χρόνια, η ζωή

Μα μένει μόνο στην ψυχή μου η αγάπη

Μια φωτιά καίει μέσα μου γιατί  

Μου δείχνει το κρυφό το μονοπάτι

Πόλεις αλλάζω μα φωτιά έχω στο αίμα

Να περιμένω τον ξυπόλητο Απρίλη

Να μου πετάξει του χειμώνα μου το δέρμα

Να μου φωνάξει: Η πτώση τέρμα

Μη με ρωτήσεις να σου πω

Μακριά απ’ το σώμα αν πετώ

Και αν στα όνειρά σου ταξιδεύω

Δεν θα ρωτήσω να μου πεις

Όταν στον ύπνο σου με δεις

Αν με αγκαλιάσεις ή κρυφτείς

Όταν θα μοιάζω με Απρίλη φλογισμένο

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ένας Ψεύτης Ουρανός-Σάκης Αθανασιάδης

     Ένας Ψεύτης Ουρανός

Σε έχει κουράσει ξέρω η συνταγή

Να είσαι μια μύγα στον παράδεισο

Ο μυστικός σου δείπνος να έχει βρώμικο ψωμί

Και όλο να βλέπεις κλειδωμένο το παράθυρο

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός

Και το άγγιγμά του μια μεγάλη αυταπάτη

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Τα αεροπλάνα σαν κοιτάς στον ουρανό

Να κόβουνε στη μέση μαύρα σύννεφα

Θα κουβαλάνε τα όνειρά σου τα καλά

Να τα πετάνε στον αέρα σαν ασήμαντα

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο κλέφτης ο καιρός

Και η φωνή του που ακούς μια απάτη

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Το χρυσαφένια ρούχα που κοιτάζεις στη σκηνή

Σε έχουν φωνάξει στη γιορτή τους σαν κατάδικο

Να τους πετάξεις χειροκρότημα για αμοιβή

Και οι οθόνες να μιλούν για το αθάνατο

Πως θα κερδίσω αγάπη μου τη νύχτα αυτή

Και θα σκοτώσω με το σώμα σου το θάνατο

Ο μυστικός μου δείπνος έχει βρώμικο ψωμί

Και  μόνο ελεύθερος να σιωπώ είμαι στο άδικο

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός

Μα το αντίδοτο στα ψεύτικα μόνο η αγάπη

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Η Χώρα μου Λέγεται Λαμία-Σάκης Αθανασιάδης

 Η Χώρα μου Λέγεται Λαμία

Τρέχουν οι ώρες και με έχουν ήδη φτάσει

Όταν κορνάρουν οι ειδήσεις στις οχτώ

Ρολόι ο δρόμος μα τους δείκτες έχω σπάσει

Φωνάζει η πόλη στο κορμί της να δοθώ

Περνά το φεγγάρι απ’ το μπαλκόνι

Ζητάει να πάρει  ένα  άσπρο σεντόνι

Έξω η ανάσα στην πόλη παγώνει

Άγια της νύχτας η σιωπή

Ψηλά στο κάστρο ανάβω το άστρο

Βρίσκω το φως να δω λιγάκι ουρανό

Μακριά ο κάμπος πυγολαμπίδα

Και  οι μικρές μου οι  αγάπες στο βουνό

Ψηλά στο κάστρο σβήνει το άστρο

Σαν ξημερώνει και η πόλη βρίζει εδώ

Μακριά η θάλασσα  μια μωβ κηλίδα

Που στα νερά της με τα μάτια περπατώ

Μαζεύεται κόσμος στα καφενεία

Κλαρίνα λατρεία κι εγώ περπατώ

Λίγο πιο πέρα μπουσουλάει η ιστορία

Ακούω στον άνεμο του Διάκου το ουρλιαχτό

Τα χρόνια τη χώρα μου τη λένε Λαμία

Τα πέταλα που φέρνει στο δρόμο να βγω

Την εξουσία την λένε θρησκεία

Θεούς τους ανθρώπους που σκεπάζουν ουρανό

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Όπλα από Σοκολάτα-Σάκης Αθανασιάδης

                                 

    Όπλα από Σοκολάτα

  

Στους μεγάλους δρόμους της ψυχής

Φώναξα αν με ακούει κανείς

Μα απάντηση δεν πήρα

Και αν έπεσα και χτύπησα πολύ

Στους μεγάλους δρόμους της ψυχής

Τα ταξίδια δώρο πήρα

Που να βρω μικρές τις μέρες

Ήλιο για να ανάψω

Όπλα από σοκολάτα

Έχω για να φτιάξω

Που να βρω ζεστές παρέες

Όνειρα να φτιάξω

Σφαίρες από σοκολάτα

Μόνος θα πετάξω

Μη μου τραβάτε τη ψυχή

Μπορεί να πέσει

Βλέπω τα σύρματα που δένεται η ζωή

Βλέπω αυτούς που τα κρατούν

Και με έχουν δέσει

Στους μεγάλους δρόμους της ψυχής

Φώναξα αν με ακούει κανείς

Μα δρόμο άδειο είδα

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ο Αιχμάλωτος Θεός-Σάκης Αθανασιάδης

            Ο Αιχμάλωτος Θεός

Με τον καιρό κατάλαβα πως ήταν μια παγίδα

Να μπω κι εγώ στο σύστημα απλό λογισμικό

Κι αντί να ψάχνω πέρασμα στον έρωτα να πάω

Το Δία να μου δείχνουνε στο χώμα και γυμνό

Ψάχνω τη δύναμη λοιπόν να πάρω ένα ψαλίδι

Μήπως και κόψω το σκοινί που σφίγγει την καρδιά

Πριν η ανάσα μου η μικρή χαλάσει σαν παιγνίδι

Και με πετάξουν άχρηστο σε κάποια αμμουδιά

Βγάζω απ’ τα μάτια μου λάσπη και χώμα

Κι όλα τα ψεύτικα τα δώρα εκδοτών

Μιλάει ο καθρέπτης και μου λέει άκου τώρα

Ο ουρανός δεν δέχεται αιχμάλωτο θεό

Με τον καιρό κατάλαβα πως ήταν μια παγίδα

Να μπω κι εγώ στο κάστρο τους και εκεί να κλειδωθώ

Κι αντί να χτίζω όνειρα τη νύχτα με τους ήχους

Κατάδικος στο κάστρο τους τις πέτρες να χτυπώ

Χάθηκαν τα παιδιά απ’ το παράθυρό μου

Ξυπόλυτη πια βλέπω την ελπίδα σε παγκάκια

Να περπατάει μόνη νύχτα στα σοκάκια

Τα όνειρα στα χέρια της να λιώνουν παγωτό

Με τον καιρό κατάλαβα πως ήταν μια παγίδα

Να μπω κι εγώ στο κάδρο τους να φωτογραφηθώ

Μα το κουστούμι πούλησα να βρω μια ελπίδα

Για να μιλώ στον ήλιο μου και στο μικρό μου γιό

Σάκης Αθανασιάδης                                                      

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Τα Συρμάτινα Αστέρια-Σάκης Αθανασιάδης

    Τα  Συρμάτινα Αστέρια

Τα κόκκινα τα σύννεφα ο άνεμος τα παίρνει

Και τα πετάει στο βουνό σαν άχρηστα χαλιά

Τα όμορφα τα όνειρα ο ποταμός τα δέρνει

Και τα πετάει στη θάλασσα να σβήσει η φωτιά

Συρμάτινο το  σώμα μου κι αυτό μαζί τους πάει

Κι όλο γυρίζει μοναχό τις νύχτες σαν σκιά

Κάπου μαζί θα ειν’  κι ψυχή χαμένη μες το δάσος

Να κυνηγάει τον έρωτα σαν τα άγρια πουλιά

Ξημέρωσε νωρίς  κι απ’ την αγρύπνια

Φαντάστηκα τον ήλιο στην καρδιά

Να μου μαζεύεις πάλι τα λουλούδια

Να τα ανταλλάξεις με αγκαλιά

Το άγριο που είχα στη ψυχή αέρας θα είχε πάρει

Και  αγγέλους θα αντάμωνα στον ύπνο μου καλούς

Αν δε με άφηνες εδώ για ένα ακόμη βράδυ

Να κυνηγάω τα όνειρα στους άγριους ποταμούς

Συρμάτινα τα αστέρια μου συρμάτινες και οι μέρες

Ανάβουνε τις νύχτες μου μα σβήνουνε πρωί

Πέφτουν και χάνονται ξανά σταγόνες μες το δρόμο

Συρμάτινο το σώμα μου χωρίς ένα φιλί

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Κάνε τα Μάτια μου σαν Θάλασσα- Σάκης Αθανασιάδης

 Κάνε τα Μάτια μου σαν Θάλασσα

Κοίτα τα όνειρα όταν πέφτουν

Και όταν παραδίδονται στα πλήθη

Σαν σώματα βαριά πως μοιάζουν

Κι ο χρόνος πως τα σπρώχνει προς τη λήθη

Γι’ αυτό σου λέω για αρχή απόψε

Βάλ’ την αγάπη στην καρδιά

Στην αγκαλιά σου μια ανάσα

Μπορεί να είναι η γιατρειά

Κάνε τα μάτια μου σαν θάλασσα

Ρίξε με μες το γαλάζιο

Θέλω να μείνω με το φως

Μακριά από έναν κόσμο άδειο

Να με κρατάς θέλω σφιχτά

Να αλλάζει ο κανόνας

Κάνε τα μάτια μου σαν θάλασσα

Να φεύγει ο χειμώνας

Κοίτα τα όνειρα όταν πέφτουν

Και όταν παραδίδονται στα λάθη

Πόσο πονάνε τη ψυχή

Οι στάχτες που σκεπάζουνε τα πάθη

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Του Θάνατου και του Έρωτα- Γ.Πάππας- Γ. Γκρίλης

Του Θάνατου και του Έρωτα

Στίχοι: Γιώργος Γκρίλης
 Μουσική: Γιώργος Πάππας
 Ερμηνεία: Γιώργος Πάππας

Ο θάνατος κι ο έρωτας κρύβουν μεγάλο πόνο
έχε το νου σου μη σε βρουν μες στη ζωή σου μόνο

Να 'ρθεις εδώ να πλέξωμε στην Άνοιξη στεφάνι
δέντρο μονάχο κι αν ανθεί, καρπό ποτέ δεν κάνει

Κι αν  ο Θεός ρίξει βροχή, να μην βραχείς πουλί μου
τον μπέτη ανοίγω να χωθείς μες στην αναπνοή μου

Κι όντες τα δυο θα σμίξομε σ' ανασασμό μεγάλο
φιρμάνι ας βγάλει ο Θεός να μην πεθαίνουμε άλλο.

Το τραγούδι παίρνει μέρος στο Διαγωνισμό της Music Heaven ΕΔΩ.

Ας το τιμήσουμε με την ψήφο μας, το αξίζει.

 

Μην τρέχεις-Σάκης Αθανασιάδης

              Μην τρέχεις     

Αυτά που με φοβίζανε μου χτύπησαν την πόρτα

Και ο πατέρας έφυγε Χριστούγεννα πρωί

Μα η αγάπη έμενε πίσω από κάθε μπόρα

Στα μάτια σου μου έφερνε τον ήλιο σαν φιλί

Μην τρέχεις…και το φεγγάρι μου φακός

Μου σβήσει ξάφνου από μπαταρία

Μην τρέχεις…γιατί η ζωή είναι μικρή

Και η αγάπη είναι η μάνα η αγία

  

Μην τρέχεις σε ακολουθώ μα έχω πληγές

Από τις πρόχειρες ζωές και τη συνήθεια

Μην τρέχεις θα μας περάσει ο καιρός

Και θα κρυφτούμε απ’ την αλήθεια

Τις νύχτες όταν έτρεχα το σώμα μου να ρίξω

Στου έρωτα την πυρκαγιά να ζήσει και η ψυχή

Δεν φανταζόμουνα ποτέ μονάχος πως θα μείνω

Να κυνηγάω τα όνειρα που φύγανε μακριά

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Στον Έρωτα η Ψυχή Αναφλέγεται-Σάκης Αθανασιάδης

  Στον Έρωτα η Ψυχή Αναφλέγεται

Χτυπάει και μένα ο εχθρός

Κάθε πρωί με χιλιάδες χαμόγελα

Μου στέλνει χαρτιά συνεχώς

Πως η πατρίδα μου δεν είναι τα χώματα

Δεν φέρνει ζωή ο χρυσός

Όταν το δάσος πονάει και καίγεται

Τα αστέρια όταν χάνουν το φως

Και η αλήθεια στη νύχτα όταν κρέμεται

Γιατί να ανάψω το φως

Αφού στο σώμα σου η νύχτα μου καίγεται

Κοιμάμαι τα βράδια γυμνός

Γιατί στον έρωτα η ψυχή αναφλέγεται

Μπορεί να είμαι ο μικρός

Μα η φωτιά απ’ το όνειρο φαίνεται

Δεν φέρνει ζωή ο χρυσός

Μόνο σκουριά στον αέρα που καίγεται

Ο χρόνος αν είναι οδηγός

Το ποτήρι σαν άδειο μου φαίνεται

Ποτέ μισθοφόρος θεός

Την πατρίδα μου δεν ελευθέρωσε

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ - ARPEGGIOSMP(DEMO)

            Στην Άλλη Όχθη 

Τραγούδι, Σύνθεση: Γιάννης Βελίκης

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης           

Ακούω ένα γέλιο στη νύχτα ξανά

Πέφτω στο χώμα κι αυτό δυναμώνει

Βάζω φωτιά σε χόρτα ξερά

Κι έτσι ο φόβος μου για απόψε τελειώνει

Κι αν ταξιδεύω συχνά  μοναχός

Φοβάμαι τις σκιές στο σκοτάδι

Πληρώνω τις μνήμες τι φόρος κι αυτός

Να είσαι λαβύρινθος στη χώρα του Άδη

Κι όμως παράτησα το δρόμο

Να ακολουθήσω το αστέρι μου παντού

Για να κερδίσω ένα βήμα μόνο

Μήπως γλυτώσω απ’ τα χαστούκια του ουρανού

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου

Τόσο μικρή που τη φοβίζει η ησυχία

Παίρνει μια πέτρα σπάει το τζάμι

Κι όλο ζητάει να ξυπνήσει η ενορία

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι πως θα χάσω

Γιατί γνωρίζω πως η αγάπη είναι βροχή

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι να φωνάξω

Αν και οι γείτονες λατρεύουν τη σιωπή

Πρώτη φορά που λέω τώρα θα περάσω

Απέναντι στην άλλη όχθη και ότι βγει

Δεν έχω τίποτε πολύτιμο να χάσω

Και μου αρέσει που έχει τρέλα η εποχή   

Ακούω μουσική στη νύχτα ξανά
Τρέχω στο δρόμο μα αυτή δυναμώνει

Αρπάζω ένα αστέρι το βάζω φωτιά

Κι έτσι ο φόβος μου για απόψε τελειώνει

Δεν περιμένω να έρθει το φως

Γιατί το ψάχνω εγώ στα κρυμμένα

Κι αν στο σκοτάδι φαντάζω γυμνός

Απλά με όλα αυτά τα έχω χαμένα

Κι όμως παράτησα το δρόμο

Να ακολουθήσω το αστέρι μου παντού

Για να κερδίσω ένα βήμα μόνο

Μήπως γλυτώσω απ’ τα χαστούκια του ουρανού

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου

Τόσο μικρή που τη φοβίζει η ησυχία

Παίρνει μια πέτρα σπάει το τζάμι

Κι όλο ζητάει να ξυπνήσει η ενορία

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι πως θα χάσω

Γιατί γνωρίζω πως η αγάπη είναι βροχή

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι να φωνάξω

Αν και οι γείτονες λατρεύουν τη σιωπή

Πρώτη φορά που λέω τώρα θα περάσω

Απέναντι στην άλλη όχθη και ότι βγει

Δεν έχω τίποτε πολύτιμο να χάσω

Και μου αρέσει που έχει τρέλα η εποχή    

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου

Τόσο μικρή που τη φοβίζει η ησυχία

Παίρνει μια πέτρα σπάει το τζάμι

Κι όλο ζητάει να ξυπνήσει η ενορία 

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου

Είναι μια ψεύτρα που όλο λέει την αλήθεια

Έχει από χρόνια πάρει δώρο το κορμί μου

Μικρή που αφήνει τα μεγάλα στη συνήθεια  

Μου Λέγαν Κάποτε οι Παλιοί-Σάκης Αθανασιάδης

                                     

Μου Λέγαν  Κάποτε οι Παλιοί

  

Μου λέγαν κάποτε οι παλιοί

Πως ήτανε μια εποχή

Που έβγαινε λάσπη το νερό

Σκουριά είχε το χώμα

Γινόταν άμμος το γυαλί

Μόλις διψούσε η ψυχή

Και όσοι ποντάραν στο μηδέν

Φωτιά είχαν στο σώμα

Η άνοιξη τους εραστές

Θέλει να τη φυλάνε

Να καταθέτουνε ψυχές

Όχι να τη πουλάνε

Να τη χαϊδεύουν με ενοχές

Συγνώμη να ζητάνε

Η άνοιξη τους εραστές

Θέλει να της μιλάνε

Όταν τραβάς με τους πολλούς

Κι ανοίγεις χίλιους δυο ασκούς

Συχνά σκορπάνε

Γίνεται πέτρα η ματιά

Σφυριά τη σπάνε

Μου λέγαν κάποτε οι παλιοί

Όταν γυρίζει το χαρτί

Και ο χαμένος είσαι

Δεν βρίσκεις φίλο στους πολλούς

Μόνος και ξένος είσαι

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ιούλης Μήνας- Σάκης Αθανασιάδης

             Ιούλης Μήνας

Τρέχαμε στο δρόμο από νωρίς

Κι είχαμε το όνομα Κανείς

Κρύβαμε τον ήλιο λίγο κι άλλο λίγο

Κι έπεφτε σκοτάδι της ψυχής

Φτάσαμε στο τέρμα όσο κανείς

Λιώσαμε στα ψέματα θαρρείς

Γκάζι τέρμα μες τη σκόνη

Γίναμε οι μοιραίοι της καινούργιας εποχής

  

Σαν γεννήθηκες Ιούλη μήνα

Ήξερα θα βγω απ’ τη ρουτίνα

Με φωτιά στα μάτια άνοιξη θα έρθει

Στοπ θα πω στο χιόνι στην ψυχή που πέφτει

Σαν γεννήθηκες Ιούλη μήνα

Έπεφταν τα αστέρια μες το κύμα

Μυστικά ταξίδια κύματα γαλάζια

Ξαναήρθανε τα όνειρα τα βράδια

Έχουμε το χρέος της ψυχής

Ήλιο να ξυπνήσουμε να δεις

Μυστικά ταξίδια κύματα γαλάζια

Να γεμίσει η ψυχή που ήταν άδεια

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ο Καλύτερός μου Φίλος- Σάκης Αθανασιάδης

                                       

            Ο Καλύτερός μου Φίλος

Τις  κρύες τις νύχτες που θολώνει ο καπνός

Το φεγγάρι μου καίγεται και όλο σβήνει το φως

Ο βασιλιάς ουρανός είναι μαύρος

Και ο εαυτός μου ένας σκύλος άγριος

Ο καλύτερός μου φίλος είναι ένας σκύλος

Που γίνεται στον έρωτα θεός

Στα ζόρια δεν τρομάζει τις μυρωδιές διαβάζει

Και ζει για ένα ψέμα ο τρελός

Ο καλύτερός μου φίλος είναι ένας σκύλος

Που ψήφους δεν χαρίζει ευτυχώς

Σε τράπεζα όταν φτάνει ελεύθερα τα κάνει

Θα είναι και αυτός αναρχικός

Τα πρόσωπα κοιτάζει τα όνειρα διαβάζει

Και κρύβεται τις νύχτες απ’ το φως

Ο μόνος  μου ο φίλος θαρρώ πως είναι σκύλος

Που τρέχει μες τους δρόμους συνεχώς

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Οι Ανάσες Εραστών-Σάκης Αθανασιάδης

    Οι Ανάσες Εραστών

Μπροστά εγώ πίσω η βροχή

Κι ανάμεσα μια έρημος πατρίδα

Κράτα καλά  τρέχω πολύ

Μη πέσουμε στου δήθεν την παγίδα

Πως να διαβάζω τα σημάδια του καπνού

Τα μονοπάτια  μου γεμίσανε αλάτια

Με χνώτα ενός μικρού αστού θεού

Και με προφήτες που έχουν σκόνη για τα μάτια

Τραβάω απ’ την πρίζα το καλώδιο

Σβήνω απ’ τον πίνακα τα λόγια των σοφών

Τόσοι πολλοί να μουρμουρίζουν λόγια ίδια

Φωτοτυπίες μες τη λάσπη των καιρών

Τραβάω απ’ την πρίζα το καλώδιο

Μες το σκοτάδι μου ο κόσμος των γυμνών

Κανένας δεν ακούγεται να λέει λόγια ίδια

Φτιάχνω τον κόσμο με ανάσες εραστών

Με σκόνη λες καταδικάζει

Ο χρόνος το άχρηστο παρόν

Και εμένα τρώει  το μαράζι

Στη σκόνη του να είμαι απών

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Τα Ψέματα-Σάκης Αθανασιάδης

      Τα Ψέματα

Σε μια αργία του μυαλού

Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα

Έτρεχαν οι καπνοί να ’ρθουν κι εδώ

Τα όνειρα να ρίξουνε στα αίματα

Κόκκινες έβλεπα κεραίες

Οθόνες έβλεπα να με κοιτάνε

Κόκκινες έβλεπα τις μέρες

Και πόρτες άκουγα να μου μιλάνε

Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα

Κοίταζες όμως πάλι αλλού

Γιατί φοβόσουν τις πατρίδας σου τα αίματα

Φώναζαν τα βήματα στους δρόμους
Ο πόνος των σωμάτων φώναζε

Μα χάνονταν οι Έλληνες για πάντα
Όπως για πάντα χάνονται οι φοβισμένοι

Τυλιγμένος με λίγο ουρανό

Λαχτάρισα των πουλιών το τραγούδι
Μα πέθαιναν οι Έλληνες με νόμους

Που έλεγαν τα πάντα ξεπουλάμε

Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Φοβόμουν τη φωτιά μα βρήκα ορμή

Να κάψω τα δικά μου όλα τα ψέματα

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Η Λευκή Φωτιά-Σάκης Αθανασιάδης

                                

           Η Λευκή Φωτιά

Έψαχνα να βρω τρόπο να εκφραστώ

Μακριά  έξω απ’ τα τείχη

Οι φίλοι μου οι καλοί μου λέγανε στο αυτί

Θα σκεπαστείς στη λήθη

Έψαχνα να βρω φωτιά λευκή να βγω

Μέσα απ’ το μέγα ψύχος

Οι φίλοι οι παιδικοί μου λέγανε σιγή

Το σύστημα απαιτεί

Η πόλη έχει δοθεί σε τραστ για μαγαζί

Χειροκροτά το πλήθος

Και αυτοί σαν αμοιβή του δίνουμε τροφή

Σκουπίδια στη τιβί

Μα είμαι στο βουνό

Και αγγίζω ουρανό, αγγίζω φως

Το μίζερο εγώ το ρίχνω σε γκρεμό

Σε αληθινό νερό βαπτίζομαι απλός

Οι φίλοι μου οι καλοί μου λέγανε στο αυτί

Στο σύστημα να μπω να αναγνωριστώ

Έψαχνα να βρω τρόπο να εκφραστώ

Να φύγω απ’ τα ίσως

Οι φίλοι μουσικοί μου λέγανε σιγή

Αυτή την εποχή χειροκροτά το μίσος

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Μόνο στα Xάδια σου-Σάκης Αθανασιάδης

    Μόνο στα Xάδια σου            

Ρίχνω τον τοίχο κλείνω τον ήχο

Σε μια παρτίδα που κερδίζει ο χαφιές

Ψυχή οργώνω κερδίζω χρόνο

Μέσα απ’ τα χάδια σου ξεπλένω ενοχές

Παίζω στα ζάρια, το φως τα σκοτάδια

Μα η κερκίδα αγαπάει τις κραυγές

Κι όταν κοιμάται ποτέ δεν θυμάται

Τι είχε πει και τι κάνει γίνει πάλι χθες

Πίσω απ’ τον τοίχο ακούω τον ήχο

Σε μια πατρίδα που αγαπάει τις φωνές

Μα όταν κοιμάται ποτέ δεν θυμάται

Τι είχε πιει και που είχε πάει πάλι χθες

Ότι έχω φτιάξει πως να το σώσω

Ψυχή δεν έχω κορμί να δώσω

Ανάβει κόκκινο χάνω το ρόλο

Και περιμένω το νέο χρόνο

Στο παραμύθι μου ήσυχα βράδια

Μόνο στα χάδια σου ξυπνώ φεγγάρια

Γεμάτη η μνήμη μου με αποκόμματα

Μόνο στα χάδια σου μυρίζω αρώματα

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)