Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Τα Μάτια της Καρδιάς-Σάκης Αθανασιάδης




                                      
            Τα Μάτια της Καρδιάς
Ο ήλιος μόλις δύσει τα αστέρια θα ξυπνήσουν
Και δρόμο θα σου δείξουν για να πας
Απ’ τα μεγάλα λόγια σε χαμηλά υπόγεια
Εκεί που αναπνέουν οι αλήθειες της καρδιάς

Απ’ τα μεγάλα λόγια σε αληθινά μεγάλα
Εκεί που θα έχεις λίγα να αγαπάς
Εκεί που δεν ζητάνε τις ψυχές ρολόγια
Εκεί που αναπνέουν οι αλήθειες της καρδιάς

Στον άνεμο να τρέχεις να μπορείς να αντέχεις
Μικρές επαναστάσεις τη στάση να περνάς
Του καιρού τα ζάρια να παίζεις και να αντέχεις
Μικρές επαναστάσεις να ζεις και να γελάς

Ακόμα κι όταν χάνεις την ψυχή μη χάνεις
Γιατί θα μείνεις πίσω να κοιτάς
Ο κύκλος όταν κλείνει κάπου η ζωή θα μείνει
Τα μάτια θα στη δείξουν της καρδιάς
Σάκης Αθανασιάδης 

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Ο Χάρτης-Σάκης Αθανασιάδης



             Ο Χάρτης
Αφήνω αγάπες μου μόνες
Τραβώ ανοιχτά για να βγω
Να βρω τα νησιά τα κρυμμένα
Τον ήλιο ένα φίλο παλιό

Μιλάω στο κύμα χαμένος
Κι αυτό με ρωτά με βοή
Τα χρόνια πως γίνανε ξένα
Μα απάντηση δίνω σιωπή

Οι γλάροι κοντά μου πετάνε
Φωνάζουν να στρίψω ξανά
Ανοίγουν τον χάρτη και φεύγουν
Πετάνε τις σκέψεις μακριά

Τα άφησα όλα  και να ’μαι
Στη θάλασσα για μια βουτιά
Βαθειά στο βυθό και εντός μου
Σε αυτό που ονομάζω το φως μου

Τα άφησα όλα για να ’μαι
Σε μένα λιγάκι καλά
Συγνώμη να πω μόνο εντός μου
Να βρω το διακόπτη στο φως μου

Νυχτώνει και ακόμη στις ξέρες
Νομίζω πως είμαι κοντά
Κοιτάζω τον χάρτη σαν ψέμα
Γαλάζιος αέρας φυσά

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Στον Ασύρματό σου Κόσμο-Σάκης Αθανασιάδης



    Στον Ασύρματό σου Κόσμο

Στην ανάσα μου ζεσταίνω λόγια συνωμοτικά
Γιατί θέλω την αγάπη μου να βλέπω
Και τον ήλιο να θυμώνει όταν έχει συννεφιά
Να μου ρίχνει λίγη σκόνη αν δεν προσέχω

Στα μεγάλα μου τα σχέδια τα κορμιά έχω γυμνά
Που με  χρώματα ελπίζω να τα ντύσω
Και ο αέρας που φυσάει μου αφήνει σιγουριά
Μες τα μάτια σου να βλέπω να πατήσω

Στον ασύρματό μου κόσμο είναι ο φόβος μια σκιά
Μόνο ο χρόνος είναι τέρας που με τρώει
Μα εγώ είμαι πατέρας με μωρό στην αγκαλιά
Το πρωί  κάθε Δευτέρας δείκτης είμαι  σε ρολόι

Στον ασύρματό μου κόσμο κάποιος μέσα μου μιλά
Και με βγάζει απ’ τη νύχτα σαν πατέρας
Πριν σε αυτή γίνω κι εγώ μηχανή που αγαπά
Καυσαέρια  και φωνές μιας πόλης τέρας

Στα μεγάλα σου τα μάτια βλέπω χρώματα νωπά
Κι έναν ήλιο που ζυγώνει και κοιτάζω
Σαν μητέρα με αγκαλιάζεις το κορμί φεύγει ψηλά
Τον ασύρματό σου κόσμο όταν θαυμάζω
Σάκης Αθανασιάδης

Μάθε να Πετάς Τώρα που Όλοι Πέφτουν-Σάκης Αθανασιάδης



Μάθε να Πετάς Τώρα που Όλοι Πέφτουν

Θα σε τρυπήσουν με τα αγκάθια τους το σώμα
Μα απ’ το κορμί σου δεν θα τρέξει στάλα αίμα
Θα βγαίνει απ’ τα μάτια σου μια δυνατή φωνή
Και θα χορεύει ελεύθερη στον καθαρό αέρα

Μάθε να πετάς τώρα που όλοι πέφτουν
Μάθε και στις σφαίρες  τους λουλούδια να πετάς
Μάθε να μιλάς σε αυτούς με τη σιωπή σου
Τα αστέρια σου στους φράχτες σαν κοιτάς

Μάθε να πετάς τώρα που όλοι πέφτουν
Μάθε να μιλάς αφού όλα σιωπούν
Μάθε να αγαπάς αυτά που δίπλα μένουν
Μάθε να ζητάς το δίκιο όταν μιλάς

Μάθε να λες όχι σε αυτό που όλο μιλάει
Μάθε να λες ναι στον έρωτα νικάει
Μάθε να λες όχι στο ισχυρό για να πονά
Μάθε να αγαπάς να πάνε όλα καλά

Θα σε χτυπήσουν με τα ψεύτικα τα λόγια
Μα απ’ σένα δεν θα πάρουν καμιά σφαίρα
Θα φαίνεται στα μάτια σου μια καθαρή ψυχή
Και θα χορεύει ελεύθερη στον καθαρό αέρα

Μάθε να πετάς στα σύννεφα κι ας πέφτουν
Μάθε να λες σήκω στο αδύνατο να προχωρά
Μάθε πως αν φεύγεις η ήττα σου θα μένει
Άνοιξε παράθυρο στον ήλιο να περνά
Σάκης Αθανασιάδης

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ - ARPEGGIOSMP



      
        Γιατί η Αγάπη Μάτια μου

Φτάνεις  πρωί απ’ τη δουλειά με μάτια κουρασμένα
Πριν φύγω εγώ και πάω σε αυτή να γίνω σαν κι εσένα
Βάρδια που τελειώνει την αυγή τα μάτια θα σου σπάσει
Μέσα στη νύχτα το κορμί κι  αυτό θα το διψάσει

Πήρε η νύχτα πληρωμή ξεχρέωσε και τη μέρα
Σε μια ψιχάλα που θα ’ρθεί για να τα βγάλω πέρα
Στο δρόμο σκέφτομαι ξανά καράβια που έχω πάρει
Και στης Λαμίας τα στενά ψάχνω να βρω τον Άρη

Περνάει ο καιρός αγάπη μου στα μάτια πέφτει η πόλη
Λίγο κρασί πίνει η ζωή κι όμως κρατάει τιμόνι
Πατάει γκάζι στην εθνική μονάχα όταν θυμώνει
Γιατί η αγάπη μάτια μου πονάει αν μένει μόνη

Έχει πατρίδα σύννεφα που ζουν στην αμαρτία
Και την τρομάζεις άμα λες πως είναι πάντα αγία
Γιατί η αγάπη μάτια μου δεν θέλει να μιλάει
Βγάζει φωνή με σιωπές και πονηρά γελάει

Σου πήρε η νύχτα τη φωνή σε μια ακόμη βάρδια
Μονάχη σε μια κλινική και σου έκλεψε τα χάδια
Μονάχη σε μια κλινική σε μια ακόμη βάρδια
Μα της αγάπης Έφη μου δεν σου έκλεψε τη βάρκα

Περνάει ο καιρός αγάπη μου στα μάτια πέφτει η πόλη
Λίγο κρασί πίνει η ζωή κι όμως κρατάει τιμόνι
Πατάει γκάζι στην εθνική μονάχα όταν θυμώνει
Γιατί η αγάπη μάτια μου πονάει αν μένει μόνη

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Σαν Έλληνας Ποιητής-Σάκης Αθανασιάδης



    Σαν Έλληνας Ποιητής

Είναι το ξέρω δύσκολο να πλέει
Μονάχη η ψυχή σε ωκεανό
Μα το καημένο το όνειρο θα κλαίει
Αν το αφήσεις και το κάνεις ναυαγό

Τα αστέρια σου αν δείχνουν πάλι δρόμο
Αν πέσεις γρήγορα θα σηκωθείς
Και από τον πόνο θα περάσεις σε άλλο ρόλο
Μέσα στο φως τη διαδρομή σου θα τη δεις

Είναι το ξέρω δύσκολο να πλέει
Μια βάρκα μόνη στου χειμώνα τον καιρό
Μα το καημένο το όνειρο θα κλαίει
Αν το πετάξεις και καθίσει στο βυθό

Τα μάτια σου κι αν πάγωσαν σε αντίο
Αυτά που αγάπησες μαζί σου να κρατάς
Κι αν στους πολλούς αυτό το πράγμα μοιάζει λίγο
Τις πέτρες σου στο αιώνιο μονάχα να πετάς

Οι συντροφιές που είχαν μόνο ίσως
Σου φέρναν φόβο θα θυμάσαι από μικρό
Γιατί δεν άκουγες το κύμα ως συνήθως
Και η θάλασσα σου φώναζε θα βγω
Σάκης Αθανασιάδης

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Ερωτευμένος ή Αιχμάλωτος-Σάκης Αθανασιάδης



Ερωτευμένος ή Αιχμάλωτος

Πώς να μυρίσω το πρωί της άνοιξης αναπνοή
Πώς να μυρίσω το βρεγμένο χώμα
Θυμάμαι λόγια που είχα βρει:
Να ανθίσει κάποτε η ψυχή δεν φτάνει μόνο σώμα 
 
Πώς να αλλάξω την ψυχή
Κόβει ο καιρός το σώμα
Πως να γνωρίσω το φιλί
Ανατολή δεν έχω ακόμα

Ερωτευμένος ή αιχμάλωτος
Σκοτάδι ή ελευθερία
Να σηκωθώ είναι καιρός
Είναι η μόνη ευκαιρία

Αφού τα πάντα στη ζωή
Η γη θα τα στηρίζει
Είναι ασέβεια για τη γη
Άνθρωπος να τη βρίζει

Ερωτευμένος ή αιχμάλωτος
Σκοτάδι ή ελευθερία
Ζητάω από  'σένα να μου πεις
Τη λέξη την αγία

Πώς να αλλάξω την φωνή
Να αρχίσω άλλα σχέδια
Είναι πατρίδα μου η γη
Σκεπή μου τα αστέρια
 Σάκης Αθανασιάδης

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Σαν Πειρατής-Σάκης Αθανασιάδης



       Σαν Πειρατής
 Στον κήπο αν θα μπεις της σιωπής
Δεν θα ’σαι μόνος
Αέρας θα φυσά από το πρωί
Φωνές θα φέρνει δίπλα σου ο δρόμος

Στο πλοίο της φυγής όταν θα μπεις
Δεν θα ‘σαι μόνος
Εσύ κι απέναντί σου καθιστός
Θα  σου γελάει ο χρόνος
          
Ότι άφησες στο χθες
Εσένα θα κοιτάει
Και μες στις σιωπές
Μια πέτρα θα πετάει

Ότι άφησες στο χθες
Τα λύτρα θα ζητάει
Να δώσεις άμα θες
Μακριά σου για να πάει

Σε ’να λιμάνι αν θα μπεις σαν πειρατής
Με  ‘να καράβι σάπιο της γραμμής
Μια ταυτότητα θα ψάχνεις για να βρεις
Αν θα πληρώσεις λύτρα το μπορείς…
Σάκης Αθανασιάδης

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Το Φιλί της Δευτέρας-Σάκης Αθανασιάδης



      Το Φιλί της Δευτέρας        
    (στίχοι από το ομότιτλο μυθιστόρημα)
Δεν μπορώ να κρυφτώ απ’ του χρόνου τη σκόνη
Το φευγιό μου μια σφαίρα στο δικό σου το σώμα
Στο Κιλκίς να γυρίζεις μαύρα ρούχα και μόνη
Ξέρω σου ‘χω  αφήσει της αγάπης το αίμα

Έπιασα τον εαυτό μου βρήκα επαφή
Τον ακούω κάθε βράδυ να μονολογεί
Μια συγνώμη ξέρω όμως τώρα δεν αρκεί
Σκαλισμένη η αγάπη σε ‘να δέντρο πώς να ζει                       
                         
Το φιλί σου μιας Δευτέρας έχω θυμηθεί
Στο μυαλό μου ετοιμάζω επιστροφή
Ένα μυστικό ταξίδι τέλος ή αρχή
Που θα αλλάξει μια για πάντα τη ζωή

Δεν μπορώ να κρυφτώ απ’ του χρόνου τη σκόνη
Να είμαι εκεί μια φωνή μυστική με διατάζει
Στη Δοϊράνη θα πιω το νερό που με αλλάζει 
H στιγμή Αρετή με τρομάζει
Σάκης Αθανασιάδης 

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Άσε με να Ονειρευτώ-Σάκης Αθανασιάδης



                         

     Άσε με να Ονειρευτώ

Όσο η μέρα μου φωνάζει και χτυπά
Και τα σκυλιά με κυνηγάνε στα σοκάκια
Το ουράνιο τόξο θα αργήσει μα θα ’ρθρει
Και ήλιο θα μου φέρει η βροχή

Όλα τα χρώματα στα μάτια μου θα απλώνει
Το ουράνιο τόξο αν σκαλώσει κάπου εδώ
Τα μυστικά του κόσμου στο μπαλκόνι
Ο ουρανός θα μαρτυράει το πρωινό

Άσε με τώρα με το σώμα σου να παίξω
Να μη φοβάμαι απ’ τον ψεύτικο βυθό
Ένας αιχμάλωτος ακόμη μες τη πόλη
Τον εισβολέα να λατρεύω για θεό

Άσε με τώρα με το σώμα σου να παίξω
Άσε με να ονειρευτώ

Εγώ τη νύχτα τη φοβάμαι από συνήθεια
Γιατί παλιά ήμουν το άγνωστο νησί
Άσε με τώρα με το σώμα σου να παίξω
Γιατί ο φόβος μου ζητάει να ξαναρθεί
Σάκης Αθανασιάδης

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Το Ποτήρι με τις Κόκκινες Μέρες-Σάκης Αθανασιάδης



Το Ποτήρι με τις Κόκκινες Μέρες

Ανοίγει ο φόβος το καλάθι του για σένα
Μια οθόνη σε διατάζει: Σιωπή
Και ο χρόνος πίνει το ποτήρι μου για μένα
Και η φωνή του είναι όλο απειλή

Αν θα πετάξω μια πέτρα μες το κύμα
Πολλοί θα πούνε ο δειλός χτυπά νερά
Τον ύπνο όμως έβαλα όπως παλιά σημάδι
Ένα ποτήρι με τις κόκκινές μου μέρες που γελά

Ένα φιλί σου άφησα στην πέτρα
Για να το πάρεις για συγνώμη ή ενοχή
Να το φοράς σε κάποια βράδια αντί για μπέρτα
Να μη σε αγγίζουν οι σταγόνες στη βροχή

Ένα κρασί σου άφησα στην πόρτα
Για να το πιεις μέχρι να κάψεις το κορμί
Να μου μιλάς ως το πρωί με  άγρια χάδια
Να μου ζεστάνεις έστω λίγο την ψυχή

Αν θα κρυφτώ σε μια σκιά και γίνω βράχος
Πριν με αρπάξουνε τα μαύρα τα πουλιά
Πάρε τα χρώματα που άφησα στην πέτρα
Βάψε έναν ήλιο και άφησέ τον να πετά

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Να Λέω Ακόμη σε Αγαπώ-Σάκης Αθανασιάδης



Να Λέω Ακόμη σε Αγαπώ

Ο δρόμος που σχεδίασες
Σε ένα χαρτί να τρέξω
Έχει επάνω
Μια πυξίδα μη χαθώ

Να βρω ένα κόλπο
Πως να σβήνω το θυμό μου
Να θυμηθώ  μου λες πως έπαιζα
Μικρός πάλι κρυφτό

Τα κόκκινα τα σύννεφα
Να σβήσω απ’ το μυαλό μου
Πριν βγάλω απ’ τα μάτια μου
Φωτιά με αυτή καώ κι εγώ

Πριν ρίξω βάρος στα φτερά
Ενός παιδιού μέσα του πόνο
Τώρα που σπάει το αυγό
Και βγαίνει το ερπετό

Ρίχνω τον φράχτη καθαρίζω
Όλα τα μαύρα απ’ την καρδιά
Οι λάσπες που έπεσαν στα μάτια
Να φύγουν σαν πλυθούν ξανά

Κι έτσι θυμώνω και τις πέτρες βγάζω
Από τον κόσμο μου μακριά
Σπίτι δουλειά κι αφωνία
Χέρια που χτίζουν τη καρδιά

Μη λες πως χάνω αφού όλο δίνω
Ενώ μαζεύουν  χρήματα οι πολλοί
Στη ανηφόρα μου σκοτώνω
Το άγριο που έχω στη ψυχή

Και βρίσκω άστρα πάλι μόνο
Το μαύρο μου έχει κρυφτεί
Να δίνω δύναμη και ρόλο
Στο αδύναμο λίγη φωνή

Μη λες θυμώνεις που όλο χάνω
Ενώ κερδίζω ένα κομμάτι εαυτό
Για να μπορώ να σε κοιτάζω
Να λέω ακόμη σε αγαπώ
Σάκης Αθανασιάδης

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Τα Συρμάτινα Αστέρια-Σάκης Αθανασιάδης



                                   
          Τα  Συρμάτινα Αστέρια

Tα κόκκινα τα σύννεφα ο άνεμος τα παίρνει
Και τα πετάει στο βουνό σαν άχρηστα χαλιά
Τα όμορφα τα όνειρα ο ποταμός τα δέρνει
Και τα πετάει στη θάλασσα να σβήσει η φωτιά

Συρμάτινο το  σώμα μου κι αυτό μαζί τους πάει
Κι όλο γυρίζει μοναχό τις νύχτες σαν σκιά
Κάπου μαζί θα ειν’  κι ψυχή χαμένη μες το δάσος
Να κυνηγάει τον έρωτα σαν τα άγρια πουλιά

Ξημέρωσε νωρίς  κι απ΄ την αγρύπνια
Φαντάστηκα τον ήλιο στην καρδιά
Να μου μαζεύεις πάλι τα λουλούδια
Να τα ανταλλάξεις με αγκαλιά

Το άγριο που είχα στη ψυχή αέρας θα είχε πάρει
Και  αγγέλους θα αντάμωνα στον ύπνο μου καλούς
Αν δε με άφηνες εδώ για ένα ακόμη βράδυ
Να κυνηγάω τα όνειρα στους άγριους ποταμούς

Συρμάτινα τα αστέρια μου συρμάτινες και οι μέρες
Ανάβουνε τις νύχτες μου μα σβήνουνε πρωί
Πέφτουν και χάνονται ξανά σταγόνες μες το δρόμο
Συρμάτινο το σώμα μου χωρίς ένα φιλί
Σάκης Αθανασιάδης

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Ο μικρός μου ήλιος-Γιώργος Δημητριάδης (Απ' το μηδέν))




Μουσική:  

1.
 

Ο μικρός μου ήλιος     
Χούφτες από χώμα
Από τη γενέθλια γη
Έχω στο μπαλκόνι
Να μυρίζει ανατολή

Πίσω αν γυρίσω
Η κατάρα θα ’χει βγει
Και ο μικρός μου ήλιος
Μια για πάντα θα χαθεί

Τη βροχή φοβάμαι
Του αέρα τη βοή
Γιατί το φιλί σου
Μες στη νύχτα θα χαθεί

Τη φωτιά φοβάμαι
Την αγάπη όταν βρω
Γιατί αν την χάσω
Μες στο άδειο θα καώ

Στο γυμνό κορμί σου
Μια καινούρια διαδρομή
Πέταξα μαζί σου
Ταξιδεύω ανατολή

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Πόσο Φοβάμαι να Πιστέψω-Σάκης Αθανασιάδης



                             
Πόσο Φοβάμαι να Πιστέψω
  
Πέρα απ’ τον κόσμο των σωμάτων
Υπάρχει λένε μια χώρα εραστών
Μια χώρα λένε ασυρμάτων
Κι ελεύθερων μόνο ψυχών

Πέρα απ’ το μαύρο και το άσπρο
Υπάρχει λένε ο θεός
Μια χώρα υπάρχει των θαυμάτων
Που δυνατά χτυπάει με φως

Πόσο φοβάμαι να πιστέψω
Αυτά να αντέξω τον καιρό
Όλοι μου λένε για να τρέξω
Με τη σιωπή να σκεπαστώ

Κι αν πάλι τον καιρό αντέξω
Τη φόρα που είχα στο μυαλό
Θα πρέπει να τη βγάλω έξω
Να κάνω το όνειρο μικρό

Να κάνω βήματα στη σκάλα
Επάνω κάτω με ρυθμό
Να κρύβομαι να μη μιλάω
Μέχρι με χώμα να πλυθώ
Σάκης Αθανασιάδης

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Τα Μυστικά Ταξίδια-Σάκης Αθανασιάδης



Τα Μυστικά Ταξίδια
Πάλι μακριά στο άγνωστο
Ο άνεμος με στέλνει
Φέρνει βροχή για να με πιει
Μα αυτή μόνο με δέρνει

Κάποιες βραδιές του έχω πει
Λίγη δροσιά να φέρνει
Να σταματήσει να χτυπά
Και σένα να μου στέλνει
   
Απ’ το κορμί σου η φωνή
Τον δρόμο να μου δίνει
Για να μπορέσω να ντυθώ
Στη χώρα που με γδύνει

Να μου μιλά σαν να είσαι εδώ
Κι ένα φιλί να στέλνει
Το σώμα μου να ξεδιψά
Τα ψέματα να παίρνει

Σαν το γατί με γρατζουνά
Η νύχτα και με γδέρνει
Βήματα φέρνει και απειλές
Μα το πρωί τις παίρνει

Μες τη ζωή μου διαδρομές
Στα μυστικά ταξίδια
Ο στίχος μου να πολεμά
Του χάρου τα παιγνίδια

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ ΣΟΥ - ARPEGGIOSMP



ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ  ΣΟΥ 
                        
Μίλα μου πάλι να έρθει ο ήλιος
Πάνω στο άρμα σου και ετούτο το πρωί
Να επουλώσει έστω και λίγο
Το τραύμα που αφήνει στην ψυχή η εποχή

Πάντα τα βράδια σου στέλνω σημάδια
Μακριά αν είσαι να είμαι μέσα σου η φωνή
Με μια ελπίδα σε μια μόνο παρτίδα
Να καταφέρω να γυμνώσω τη σιωπή
  
Απ' το νησί της αγκαλιάς σου έχω σημάδια
Στη σκέψη μου έχω του ερωτά σου την ορμή
Κι αν βλέπω μπόρα τρέχω όπως τώρα
Να βρω νερό απ' την πηγή που είσαι εσύ
  
Έχω απ’ τα χάδια των φιλιών σου σημάδια
Στα μάτια έχω τη δική σου τη φωνή
Κι αν βλέπω άδεια κάποια καράβια
Είναι που η χώρα για ενέχυρο που έχει δοθεί

Έχω στο αίμα του θυμού σου το βλέμμα
Έχω από σένα μια εικόνα μαγική
Στο νέο αιώνα να σπας τον κανόνα
Να είσαι φως νερό να είσαι η ίδια η ζωή

Απ' το νησί της αγκαλιάς σου έχω σημάδια
Στη σκέψη μου έχω του ερωτά σου την ορμή
Κι αν βλέπω μπόρα τρέχω όπως τώρα
Να βρω νερό απ' την πηγή που είσαι εσύ
  
Μίλα μου πάλι να έρθει ο ήλιος
Πάνω στο άρμα σου και ετούτο το πρωί

Κι αυτή τη σελίδα την έχω πατρίδα
Αυτό το απλό που έκανε αδύνατο η ζωή
Να με πετάει σε φως γαλάζιο
Μια που η σημαία μου λερώθηκε κι αυτή

Απ' το νησί της αγκαλιάς σου έχω σημάδια
Στη σκέψη μου έχω του ερωτά σου την ορμή
Κι αν βλέπω μπόρα τρέχω όπως τώρα
Να βρω νερό απ' την πηγή που είσαι εσύ

Ο Επόμενος Στόχος-Σάκης Αθανασιάδης



     Ο Επόμενος Στόχος
Βαριά τα πόδια μου τη νύχτα
Όταν στο πάτωμα θα δω λίγα αποκόμματα
Παλιά ταξίδια που είχαν πέσει από βιβλίο
Και είχαν αφήσει στις αγάπες μου αντίο

Φίλοι που έρχονται στον ύπνο μου τα σπάνε
Βγάζουν το κάδρο της συνήθειας απ’ τον τοίχο
Σπάνε ότι σπάζεται τη νύχτα δίχως ήχο
Και ύστερα κάθονται με γέλια και κοιτάνε

Το φάρμακο ζητάω να βγω απ’ την παγίδα
Από αυτή την έρημο που λέγεται πατρίδα
Κι αν κάνω πως δεν ξέρω τη συνταγή την είδα
Και είναι μόνο ο έρωτας γιατρειά στην καταιγίδα

Είναι τα λόγια μου μέσα στη σκόνη
Όταν φοβάμαι να πλυθώ με ένα όνειρο
Σαν καταρράκτης πάντα ο ήχος μου θυμώνει
Αν δεν βρεθώ σε έναν στόχο τον επόμενο

Ρολόι ο κλέφτης της ζωής μου και την θέλει
Σε κομπολόι σαν μια χάντρα να την κλείσει
Σε μονοπάτια της ανάγκης να την χτίσει
Για να φοβάμαι να κοιτάξω το όνειρο

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Σ’ Ένα Παραμύθι να Βρεθούμε Μόνο--Σάκης Αθανασιάδης



Σ’ Ένα Παραμύθι να Βρεθούμε Μόνοι           

Πέρα απ’ τη φωτιά η νύχτα μόνη
Μέσα στη σιωπή μια άγρια δύση
Ίχνη που ο χρόνος έχει σβήσει
Πάλι μες του άνεμου την πόλη

Σ’ ένα παραμύθι που ο θεός κρυώνει
Μήπως καταφέρω κάτι να αλλάξω
Βρήκα λίγα όνειρα για να τα κάψω
Σκότωσα το φόβο μου για να πετάξω
                          
Μήπως καταφέρω πάλι να πετάξω
Βρήκα λίγη δύναμη φτερά να φτιάξω
Σ’ ένα παραμύθι να βρεθούμε μόνοι
Σκότωσα το φόβο μου για να πετάξω

Πριν σκορπίσει η νύχτα όλα της τα αστέρια       
Βρήκα λίγα όνειρα να αντιγράψω
Σκότωσα το φόβο μου για να πετάξω            
Σ’ ένα παραμύθι να βρεθούμε μόνοι
Σάκης Αθανασιάδης

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Να Σβήσουμε τα Ψέματα-Σάκης Αθανασιάδης



  Να Σβήσουμε τα Ψέματα

Θα έσπαγα τα κάγκελα να βγεις
Αν  μου έλεγες πως η ζωή είναι ωραία
Να πιεις ένα ποτό και ήλιο να δεις
Να σβήσουμε τα ψέματα παρέα

Τα λίγα απ’ το βιός σου ένα πρωί
Οι τράπεζες τα κοίταζαν ωραία
Τη λεία τους αρπάξανε μαζί
Κι  ξένη είσαι πλέον και η μοιραία

Πως είμαι δρόμος
Στη γειτονιά  αυτό γνωρίσουν οι γνωστοί
Μα είμαι μόνος
Στο περιστέρι που αν στείλεις και χαθεί
Πως είμαι δρόμος
Μα είμαι μόνος και περιμένω ένα μήνυμα να ’ρθεί
Τελειώνει ο χρόνος

Σου στέλνω  ένα  βότανο να  πιεις
Να βρεις παλιές αναπνοές που ήταν ωραία
Φιλί οι φύλακες δεν με άφησαν γιατί
Μπορεί να ήτανε αυτή η στιγμή μοιραία

Περίμενα φωνή λίγο να βρεις
Στο πρόσωπο τα μάτια σου να βάλεις
Να σβήσουμε τα ψέματα να πεις
Δεν τέλειωσα θα σηκωθώ ωραία
 Σάκης Αθανασιάδης

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Το Σπίτι με τα Όνειρα-Σάκης Αθανασιάδης



Το Σπίτι με τα Όνειρα

Γνώριζα μόνο η βροχή
Τον ήλιο πως τον στέλνει
Για να οργώσει ωκεανούς
Να βρει τον ναυαγό

Πώς να γνωρίζω χρώματα
Ο ήλιος αν μου φέρνει
Στην αγκαλιά μου ήσουν μικρός
Ο ήλιος μου ο γιος

Τα κόκκινα φανάρια μου
Που πέρασα τους δρόμους
Στη λήθη τους τα πέταξα
Μόλις γεννήθηκες

Μα τώρα που μεγάλωσες
Ο ήλιος μου έχει φέρει
Και χρώματα και μουσική
Μα πάνω απ’ όλα φως

Πήρα από σένα εντολή
Φωνή να βρω και πάλι
Να βρω καινούργια βήματα
Να  βρω ανατολή

Θα έρθει η νύχτα να με πιει
Μα θα διψάσει πάλι
Στο σπίτι με τα όνειρα
Θα σβήσει απ' το φως
 Σάκης Αθανασιάδης