Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Άγριο νερό-Σάκης Αθανασιάδης


                                  
          Άγριο νερό
Πάρε βροχή να πιεις κερνώ 
Βάλ’ το σταυρό σου στο λαιμό
Μήπως και γίνεις η αγάπη μόνη σου

Πάρε φωτιά από κεραυνό
Βάλ’ τη στο σώμα να καώ
Ψάξε ένα τρόπο να μην είμαι το τιμόνι σου

Πώς να περάσω ποταμό
Άγριο νερό θα τρέχει απ’ το σώμα σου
Πώς να σωθώ στην παγωνιά
Θα μαρμαρώσω πάλι στο χειμώνα σου

Πώς να ανέβω το βουνό
Χιόνι θα πέφτει απ’ τα μάτια σου
Θα με κοιτάς σαν καύσιμο υλικό
Σαν ξύλο να ζεστάνεις τα κομμάτια σου

Βγάλ’ το σταυρό σου απ’ το λαιμό
Δώσ’ τον για δώρο στο θεό
Μήπως και ακούσει τη συγνώμη σου
 Σάκης Αθανασιάδης

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Τα Σιδερένια Πουλιά-Σάκης Αθανασιάδης


       Τα Σιδερένια Πουλιά
            
Κάπου μακριά στου Αιγαίου τον χάρτη
Τη μοναξιά  στου χειμώνα το φράχτη
Θα της μιλάς και θα ακούει βουβή

Μια φωνή απ’ τον ήλιο που θα ’ρθει
Τα σιδερένια πουλιά θα έχουν πάρτι
Πάλι καπνό στο γαλάζιο πρωί
                                
Χίλιες φορές είπες θα φύγω
Σαν Διγενής δεν μένω στο λίγο
Με ένα φιλί κρεμασμένο αν μείνω
Θα με ξεχάσεις, θα ξεχαστείς

Χίλιες φορές είπες αντίο
Μα δεν μπορείς να φτάσεις το πλοίο
Χρόνο  ζητάς να το σκεφτείς

Κάπου μακριά στης πατρίδας τον φράχτη
Η μοναξιά του χειμώνα που θα ’ρθει
Θα σου μιλά και θα ακούς τη βροχή
Σάκης Αθανασιάδης

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Το Στέμμα της Αγάπης-Σάκης Αθανασιάδης


          Το Στέμμα της Αγάπης

Μπορεί για μια αλήθεια να σπάει η καρδιά
Και κάτω να πέφτει της αγάπης το στέμμα
Μικρή μου αγάπη αν ακούς την ανάσα μακριά
Στην αγάπη που ζει δεν υπάρχει πια τέρμα

Η μόνη αλήθεια που είπες παλιά
Ο έρωτας σαν φτάσει στο τέρμα
Αυτό που αξίζει στο ταξίδι ζωή
Το μέλλον να μη βλέπεις σαν τέλμα

Μικρή μου αγάπη που είσαι μακριά
Και  ρίχνεις στη λίμνη ένα κέρμα
Περπάτα στο φως να βρεθούμε ξανά
Να βγούμε ή να μπούμε στο ψέμα

Μη ψάχνεις το χρώμα να φτιάξεις καρδιά
Τον χρόνο μη βλέπεις με άδειο το βλέμμα
Μικρή μου αγάπη κι αν είσαι μακριά
Το σώμα σου γνωρίζω σαν κόκκινο αίμα

Αυτή η συνήθεια που είχες παλιά
Να κόβεις τα φιλιά με τα χέρια
Στο πάτωμα να  ρίχνεις τη λίγη χαρά
Μας πήρε τα μικρά μας τα αστέρια

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Μην τρέχεις-Σάκης Αθανασιάδης


                                                       
                Μην τρέχεις

Αυτά που με φοβίζανε μου χτύπησαν την πόρτα
Και ο πατέρας έφυγε Χριστούγεννα πρωί
Μα η αγάπη έμενε πίσω από κάθε μπόρα
Στα μάτια σου μου έφερνε τον ήλιο σαν φιλί

Μην τρέχεις…και το φεγγάρι μου φακός
Μου σβήσει ξάφνου από μπαταρία
Μην τρέχεις…γιατί η ζωή είναι μικρή
Και η αγάπη είναι η μάνα η αγία
  
Μην τρέχεις σε ακολουθώ μα έχω πληγές
Από τις πρόχειρες ζωές και τη συνήθεια
Μην τρέχεις θα μας περάσει ο καιρός
Και θα κρυφτούμε απ’ την αλήθεια

Τις νύχτες όταν έτρεχα το σώμα μου να ρίξω
Στου έρωτα την πυρκαγιά να ζήσει και η ψυχή
Δεν φανταζόμουνα ποτέ μονάχος πως θα μείνω
Να κυνηγάω τα όνειρα που φύγανε μακριά
Σάκης Αθανασιάδης

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Αγάπη Μέσα στο Χειμώνα-Σάκης Αθανασιάδης


Αγάπη μέσα στον χειμώνα free download

Μουσική ερμηνεία: Αλούρης Λάζαρος

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης


Αγάπη Μέσα στο Χειμώνα

Λόγια στον βαρδάρη
Στέλνω πάλι να σου πει
Μόνο με ταξίδι
Έχει το όνειρο γιορτή

Λόγια στον βαρδάρη
Που να μοιάζουν προσευχή
Μόνο η αγάπη
Έχει σπίτι τη σιωπή
             
Όταν η φωνή μου
Θα ’ρθει πίσω με βροχή
Ίσως μια σταγόνα
Στο κορμί σου θα είναι  φιλί

Όταν το φεγγάρι
Στο γαλάζιο  θα χαθεί
Τότε ένας ήλιος
Θα σου ανάψει το κορμί
 
Άρχισε να βρέχει
Και η φωνή μου θα σε βρει
Ίσως μια σταγόνα
Την αλήθεια να σου πει

Μόνο η αγάπη
Ζει αν είναι αληθινή
Μέσα στον χειμώνα
Μες στον πόλεμο γυμνή
Σάκης Αθανασιάδης

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Κάνε τα Μάτια μου σαν Θάλασσα-Σάκης Αθανασιάδης


                                     

Κάνε τα Μάτια μου σαν Θάλασσα

Κοίτα τα όνειρα όταν πέφτουν
Και όταν παραδίδονται στα πλήθη
Σαν σώματα βαριά πως μοιάζουν
Κι ο χρόνος πως τα σπρώχνει προς τη λήθη

Γι’ αυτό σου λέω για αρχή απόψε
Βάλ’ την αγάπη στην καρδιά
Στην αγκαλιά σου μια ανάσα
Μπορεί να είναι η γιατρειά

Κάνε τα μάτια μου σαν θάλασσα
Ρίξε με μες το γαλάζιο
Θέλω να μείνω μες το φως
Μακριά από έναν κόσμο άδειο

Να με κρατάς θέλω σφιχτά
Να αλλάζει ο κανόνας;
Κάνε τα μάτια μου σαν θάλασσα
Να φεύγει ο χειμώνας

Κοίτα τα όνειρα όταν πέφτουν
Και όταν παραδίδονται στα λάθη
Πόσο πονάνε τη ψυχή
Οι στάχτες που σκεπάζουνε τα πάθη
Σάκης Αθανασιάδης

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Γιατί Μιλάς για Αγάπη όταν Μιλάς-Σάκης Αθανασιάδης


     Γιατί Μιλάς για Αγάπη όταν Μιλάς

Μιλάς για αγάπη και απορείς
Όταν σου λέω πως με λέξεις θα τη χάνεις
Μιλάς για αγάπη μα μπορείς
Μες στον καθρέπτη σου μονάχα να την φτάνεις

Γιατί μιλάς για αγάπη όταν μιλάς
Η σιωπή είναι αγάπη και συγνώμη
Γιατί μιλάς για αγάπη όταν μιλάς
Μια αγκαλιά δεν χάρισες ακόμη

Στις χώρες του δρόμου
Οι αγάπες μου δεν έχουν
Πατρίδα το κορμί

Στις χώρες του δρόμου
Οι αγάπες μου δεν έχουν
Σημαία τον εαυτό τους
Το εγώ τους διαλύεται
Και γίνεται εσύ

Γιατί μιλάς για αγάπη
Αν δεν μπορείς
Μες τη φωτιά της
Την ψυχή σου να ζεσταίνεις
Γιατί μιλάς για αγάπη όταν μιλάς
Αφού δεν έμαθες ποτέ σου πως να χάνεις
Σάκης Αθανασιάδης

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Η Γυμνή Μέρα-Σάκης Αθανασιάδης


           Η Γυμνή Μέρα

Η σιωπή αν είναι χρυσός
Έλα να πάρεις ένα βάζο μια μέρα
Για μένα είναι άμμος ζεστή
Που καίει τα χέρια τα πόδια το βλέμμα

Αν μες το όνειρο ζει ο θεός
Και η αγάπη απλά είναι ψέμα
Τι πόνος να ψάχνω το φως
Αφού σκοτάδι θα υπάρχει πιο πέρα

Παίρνω τον γιό μου τον σηκώνω ψηλά
Δαγκώνουν τα σκυλιά τον αέρα
Σαν να πετάω χαρταετό μια Καθαρά Δευτέρα

Σε ένα κουστούμι που με δείχνει γιορτή
Κρύβω τον φόβο την αγάπη τον πόνο
Την αμαρτία την κρύβω κι αυτή
Με ξεροκόμματα που έχω για δρόμο

Γεμάτος κρίμα είμαι κι εγώ
Ενώ η οθόνη μου λερώνει τη μέρα
Τι πόνος να ψάχνω το φως
Σε μια χώρα που λατρεύει τη λέρα
Σάκης Αθανασιάδης

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Της Ψυχής οι Πατρίδες-Σάκης Αθανασιάδης


                                
Της Ψυχής οι Πατρίδες

Έξω ήταν η νύχτα μου
Και η πόλη ένα ψέμα
Μα βρήκα φως στη μνήμη μου
Και έψαξα για σένα

Δεν ήξερα που πήγαινα
Το χρόνο είχα χάσει
Μα μέρες τώρα  ήλπιζα
Η αλήθεια θα με φτάσει

Της ψυχής οι πατρίδες
Με βαριές αλυσίδες
Με τα πρέπει σκουριά
Σε γεμάτες σελίδες

Σε τοίχους συναντάω
Συνθήματα νωπά
Και άγνωστους κοιτάω
Με μάτια σαν πανιά

Δεν ήξερα που πήγαινα
Μα ήρθαν αστυνόμοι
Και φώναζα συνθήματα
Σαν δυνατή συγνώμη
Σάκης Αθανασιάδης

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Τα Ψέματα-Σάκης Αθανασιάδης


         Τα Ψέματα
Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Έτρεχαν οι καπνοί να ’ρθουν κι εδώ
Τα όνειρα να ρίξουνε στα αίματα

Κόκκινες έβλεπα κεραίες
Οθόνες έβλεπα να με κοιτάνε
Κόκκινες έβλεπα τις μέρες
Και πόρτες άκουγα να μου μιλάνε

Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Κοίταζες όμως πάλι αλλού
Γιατί φοβόσουν τις πατρίδας σου τα αίματα

Φώναζαν τα βήματα στους δρόμους
Ο πόνος των σωμάτων φώναζε
Μα χάνονταν οι Έλληνες για πάντα
Όπως για πάντα χάνονται οι φοβισμένοι

Τυλιγμένος με λίγο ουρανό
Λαχτάρισα των πουλιών το τραγούδι
Μα πέθαιναν οι Έλληνες με νόμους
Που έλεγαν τα πάντα ξεπουλάμε

Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Φοβόμουν τη φωτιά μα βρήκα ορμή
Να κάψω τα δικά μου όλα τα ψέματα

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Με το Αστέρι στο Στήθος-Σάκης Αθανασιάδης


                          
Με το Αστέρι στο Στήθος

Με το αστέρι στο στήθος
Να με δίνεις στο πλήθος
Και οι αστοί ως συνήθως
Να φωνάζουν αυτός

Φταίει αυτός για την ώρα
Που δεν πίστεψε ακόμα
Πως αλλάζει η χώρα
Πως αλλάζει ο θεός

Με το αστέρι στο στήθος
Να με δίνεις στο πλήθος
Και ο τύπος να λέει
Θα σωθεί ο λαός

Σε συρματοπλέγματα
Δεν κλείνονται τα όνειρα
Μόνο τα σώματα
Μα μένει η φωνή

Κάποιον να χτυπήσει
Κάποιον να ξυπνήσει
Ίσως ένα  παιδί

Σε συρματοπλέγματα
Θα γίνονται μαθήματα
Σε ερείπια ιδρύματα
Το φως που έχει καεί
Σάκης Αθανασιάδης

ΑΠ'ΤΟ ΜΗΔΕΝ- ΝΕΟ ALBUM-Γιώργος Δημητριάδης







Απ’ το μηδέν ξανά κι απ’ την αρχή…επανεκκίνηση ενός τόπου ολόκληρου βουτηγμένου στο τέλμα και την απαξία.
Ένα στοίχημα συλλογικό αλλά και προσωπικό που εδώ καταγράφεται σαν ένα σύνολο ήχων, εικόνων, συναισθημάτων, βιωμάτων με παρούσα πάντα την ανάγκη μου να ανανεώνομαι σε έναν τόπο που εχθρεύεται την ανανέωση, σ’ έναν τόπο αγαπημένο όσο κι αν με πληγώνει..
Απ’ το μηδέν ξανά…εγώ κι εσύ…

Αυτό το σημείωμα δεν θα γραφόταν αυτήν τη στιγμή εάν δεν είχα τη χαρά να συνεργαστώ με τόσους ταλαντούχους ανθρώπους.
Χάρη σε όλους αυτούς υλοποίησα το νέο μου όνειρο δίνοντάς του ήχο, φωνή.
               Τους ευχαριστώ όλους.
                                                       ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
 ΑΠ' ΤΟ ΜΗΔΕΝ- ΤΟ ΝΕΟ ALBUM ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΣΕ ΣΤΙΣ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ 2012 ΑΠΟ ΤΗ MINOS-EMI


Ευχαριστώ τον Γιώργο για την τιμή που μου έκανε να με έχει στην παρέα του σε αυτό το μουσικό του ταξίδι, σε αυτή την κατάθεση ψυχής.
                             σάκης αθανασιάδης

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Στο Δρόμο Επιστροφή-Σάκης Αθανασιάδης


      Στο Δρόμο  Επιστροφή          
          
Τα μαύρα ρούχα της κλεμμένης σου πατρίδας
Φορούσες να τα βγάλεις την στιγμή
Την πόρτα του σπιτιού σου όταν περνούσες
Κι έβγαινε αλήθεια η προσευχή

Στα όνειρά σου περπατούσες χίλιες νύχτες
Ψηλά πετούσες με ’να μαγικό χαλί
Βαριά η ανάσα  απ’ τα χρόνια στα σεντόνια
Ακούραστη να κάνεις διαδρομή

Στα παραμύθια σου πατρίδα αγνοούσες
Κι ένα τσιγάρο κάπνιζες κρυφά
Μες στην ομίχλη του να δεις και πάλι
Τη γέφυρα του Γαλατά όπως παλιά

Κι όσο περνούσε ο καιρός σκόνη πετούσε
Πέτρες στο δρόμο  επιστροφή
Ώσπου τον σκέπασε για πάντα
Και μπήκε σε ένα ψέμα η ζωή
Σάκης Αθανασιάδης

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Παγκόσμια Πρώτη-Σάκης Αθανασιάδης


                             
       Παγκόσμια Πρώτη

Ο ουρανός βαρύς μιας μέρας κρύας
Αν με παγώσει και στο σπίτι δε με βρεις
Δεν θα είμαι ακίνητος να ξέρεις
Νερό θα γίνω για να πιεις

Πάρε τα ρούχα της ελπίδας
Να ντύσεις το μικρό πολεμιστή
Μες το χωράφι της πατρίδας
Να ρίξεις μια χούφτα ψυχή

Παγκόσμια πρώτη
Η Αριστερά με τον πλούτο μαζί
Μια κόκκινη αυγή που κρατάει μαχαίρι
Η ανάσα του εργάτη να κοπεί

Ο ποταμός βαθύς άγριο το ρεύμα
Αν με αρπάξει στο βυθό μη λυπηθείς
Εσύ να μείνεις πίσω για να μείνω
Τα ίχνη που με δείχνουν θα τα βρεις

Τα μάτια βάλε στο παιδί καλά να βλέπει 
Τη φάκα που του ρίχνουν οι καιροί
Γιατί αν βλέπει θα έχει καταλάβει
Τον Εφιάλτη που ήταν φίλος το πρωί
 Σάκης Αθανασιάδης

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Ένα Χωράφι Ουρανός-Σάκης Αθανασιάδης


                     
Ένα Χωράφι Ουρανός

Πατέρα που κοιμήθηκες
Κι άρχισες τα ταξίδια
Το ξέρω είναι δύσκολο
Να βρεις δρόμο για εδώ

Τις πόλεις δεν αγάπησες
Τα κτίρια που είναι ίδια
Τα σώματα που τρέχουνε
Να πέσουν στο κενό

Αυτούς που όλο σκέφτονται
Τα όνειρα να δέσουν
Και βλέπουν στο ταβάνι τους
Τον έναστρο ουρανό
Θέλω την πλάτη να γυρνώ
Οι μύτες τους να πέσουν
Γιατί αν δεν τους προσκυνώ
Ο κόσμος τους νεκρός

Οι άγγελοι λένε οι σοφοί
Πως ζουν με τα ταξίδια
Και όταν γυρίζανε ξανά
Πίσω στον ουρανό
Καινούργιες  φτιάχνουν διαδρομές
Ποτέ δεν κάνουν ίδιες            
Ίσως μπορεί καμιά φορά
Κάποιος να φτάσει εδώ

Πατέρα που αρνήθηκες
Τα γήινα ταξίδια
Να σπείρεις στο χωράφι μου
Γαλάζιο ουρανό

Όλα τα ρίξαν στη φωτιά
Μα μείναν τα στολίδια
Τα όνειρα που έριξες
Από τον ουρανό
 Σάκης Αθανασιάδης

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Με τη φωνή της Θάλασσας-Σάκης Αθανασιάδης


     Με τη φωνή της Θάλασσας
                 
Απ’ τους καπνούς αν η φωνή σου θα στεγνώσει
Θα  ’ναι ο δρόμος η δική σου η συγνώμη
Θα  ’ναι η νύχτα η δική σου εκκλησία
Μια προσευχή μαζί που έχουν οι μόνοι

Αν το κορμί σου στις πλατείες θα παγώσει
Ψάξε ξανά τη δύναμή σου την κρυφή
Μέσα στο κρύο κι αυτή πριν να τη χάσεις
Έξω η θάλασσα εδώ να ‘ρθεί
                 
Ζωή μη δίνεις στο σκοτάδι
Χρήμα στη νύχτα για να πληρωθεί
Το όνειρό σου θα κερδίσει
Και η θάλασσα έξω θα βγει

Χώμα μη δίνεις ούτε δόση
Τον ουρανό μη τον πετάς
Η θάλασσα για να ξυπνήσει
Θέλει ζωές να την κερνάς

Ρίξε μια πέτρα στην οθόνη
Που βρίζει και σε απειλεί  
Πριν σε πετάξει σε χαρτόνι
Σαν να είσαι πάνινο κουκλί
Σάκης Αθανασιάδης

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Στο Μαύρο Ξανά-Σάκης Αθανασιάδης


                                   
Στο Μαύρο Ξανά

Χθες το βράδυ σε είδα
Να πετάς τη παγίδα
Και τα λόγια σου ρήτορα
Να μυρίζουν μακριά

Ένα ψέμα που πήρα
Να σωθεί η πατρίδα θέλει άδεια αγκαλιά
Θέλει μάτια τη νύχτα να μη λεν καληνύχτα
Θέλει μαύρο ξανά

Η δημοκρατία σε ασθενοφόρο
Με βλέφαρα καμένα από δακρυγόνο
Ακόμη αναπνέει μα χρειάζεται οξυγόνο
Η δημοκρατία στο ασθενοφόρο

Με γεμάτες τις τσέπες
Μέσα στις καταθέσεις
Ρήτορά μου έχεις βάλει
Των παιδιών τη χαρά

Χθες το βράδυ που ήπια
Τα πολλά είδα δίχτυα
Και τα ψάρια ανθρώπους σε αυτά
 Σάκης Αθανασιάδης

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Ο Έλληνας Ξένος-Σάκης Αθανασιάδης


      Ο Έλληνας Ξένος
Ψεύτικα χαμόγελα και καλημέρες
Στο ασανσέρ για τη δουλειά κάθε πρωί
Απ’ την αγκαλιά σου ξανά στις άδειες μέρες
Ξανά σε αυτό τίποτα που μοιάζει με ζωή

Πέρασε η Δευτέρα  πάλι με φοβέρες
Πάλι με απουσία του ήλιου το πρωί
Γι’ αυτό ότι χτυπάει του δίνω κι άλλες σφαίρες
Μήπως το κουράσω κι έτσι εκτονωθεί

Πέρασαν οι μέρες λάσπες και φοβέρες
Μα η αφωνία δεν είναι η διαδρομή
Κάνω μια στάση το κόλπο αυτό θα πιάσει
Μες στην αγκαλιά σου στο άγνωστο νησί

Έκλεισα την πόρτα και είχα ήδη χάσει
Όλα τα λεφτά μου σε φόρους στη στιγμή
Κι έμεινα μονάχα ο Έλληνας ο ξένος
Σε μια ταινία που έχει διακοπή

Κάνω μια στάση το κόλπο αυτό θα πιάσει
Μες στην αγκαλιά σου στο άγνωστο νησί
Μόνο η αγάπη είναι αυτό το χάπι
Που γεννάει τα όνειρα σε μια μόνο στιγμή

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ - ARPEGGIOSMP

  
 Τα Παιδιά Της Πέτρας
Τα μυστικά μου ξέρεις έχουν
Με κωδικό σε μηχανή
Και τη φωνή μου την αλέθουν
Σε κάδο νύχτα να χαθεί

Μες τις εικόνες  των αγίων
Θα δω το δρόμο μου κλειστό
Της εκκλησιάς μόνη συνήθεια
Να προσκυνάει τον εχθρό

Όταν ο άνεμος θα βγάλει μια κραυγή
Τη μαύρη τη βροχή μακριά και διώξει
θα  ’χει τελειώσει  μια για πάντα η κατοχή
Στο χώμα των θεών και στη ψυχή μου

Ζήσε για αυτή μας την γιορτή
Μη σκύβεις το κεφάλι, ζήσε
Κι αν θα βραχείς απ’ τη μαύρη τη βροχή
Μη φοβηθείς τη νύχτα βρίσε

Ζήσε για αυτή μας την στιγμή
Ένας γαλάζιος ουρανός σου λέει ζήσε
Σε αυτό το φως κανείς δεν έμεινε δειλός
Φωτιά στα μάτια την ψυχή σου χτίσε

Σε μια  κραυγή αν θα ξυπνήσω
Πόνου που θα ζητά βοήθεια
Δεν θα’ ναι νύχτας παραμύθια
Μα των παιδιών σου η αλήθεια

Που τα όνειρά τους δεν ξεχάσαν
Χτυπούν με πέτρες λίγο γκρίζο
Τα πρέπει μας τα δώσαν πίσω
Στη νύχτα ψάξανε το λίγο

Όταν ο άνεμος στο σύννεφο θα πει
Μακριά, μακριά πολύ μακριά να τρέξει
Τότε γαλάζιος ουρανός και ήλιος φιλί
Μέσα στη  θάλασσα σαν το παιδί θα παίξει

Ζήσε για αυτή μας την γιορτή
Μη σκύβεις το κεφάλι, ζήσε
Κι αν θα βραχείς απ’ τη μαύρη τη βροχή
Μη φοβηθείς τη νύχτα βρίσε

Ζήσε για αυτή μας την στιγμή
Ένας γαλάζιος ουρανός σου λέει ζήσε
Σε αυτό το φως κανείς δεν έμεινε δειλός
Φωτιά στα μάτια την ψυχή σου χτίσε

Όταν τα ασκέρια  απ’ τον ήλιο θα καούν
Και το γαλάζιο το ποτάμι τρέξει
Μόνο οι στάχτες τους θα μείνουν για να πουν:
Λίγο σκοτάδι είναι ντροπή με τόσο φως να παίξει


Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Το Φιλί της Δευτέρας



           ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
Το Φιλί της Δευτέρας
  Εκδόσεις Ιωλκός
 
 Ανεκτίμητο πετράδι ο έρωτας.
Αστέρι μακρινό για δύο η αγάπη.
Παραμύθι ξεχασμένο, η ταύτιση δύο ψυχών .
Τραγούδι λυπημένο, οι ένοχες μνήμες.
Μαχαίρι δίκοπο η αλήθεια...

  "Το φιλί της Δευτέρας΄", έχει κάτι από την δροσιά της μέρας που έρχεται και από το αδυσώπητο σκοτάδι της ασέληνης νύχτας. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα 

του  Μακεδόνα συγγραφέα Σάκη Αθανασιάδη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ, αφού προηγήθηκαν αρκετές ποιητικές συλλογές και δυο συλλογές διηγημάτων το 1998 και 1999. Η γραφή του συγγραφέα είναι μαγευτική, γεμάτη εικόνες, αρώματα, πνοές ανέμων, τοπία της μνήμης του, γεμάτη λυρισμό, συναίσθημα αλλά και καταλυτικό ρεαλισμό.

  Μιλά για μια αγάπη που καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης της Δοϊράνης και που μια χάνεται στα θολά της βάθη, μια παίζει με τις ηλιαχτίδες στην επιφάνειά της.

  Εκείνη, μια γυναίκα μοναδική, με μια λαχτάρα να τρυγήσει τις χαρές του έρωτα, να ζήσει, με μια σκιά να την κατατρέχει. Εκείνος, τυλιγμένος με την άχλη της αγάπης της, αναποφάσιστος, οπισθοχωρεί, αποφασίζει πως "Η αναπνοή του άντρα είναι ο δρόμος" και χάνεται στα πολύχρωμα φώτα της πόλης. Όταν συνειδητοποιεί τι άφησε να χαθεί και παίρνει στα σοβαρά τη φιλική συμβουλή"Ό, τι έγινε είναι χθες. Κάνε την μνήμη δύναμη και προχώρα", προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια της ζωής του, να γιατρέψει τις αόρατες πληγές, να προφέρει την πολυπόθητη συγνώμη. Είναι άραγε πολύ αργά;

  Ένα μυθιστόρημα που θα σας ταξιδέψει σε μια χώρα χωρίς σύνορα, χωρίς κανόνες και πρέπει. Που θα σας συνεπάρει από την πρώτη φράση και θα σας κρατήσει αιχμάλωτους μέχρι την τελευταία. Περπατώντας στις σελίδες του, περπατάτε νοερά κοντά στα σύνορα Ελλάδας - Σκοπίων,ανακαλύπτετε άγνωστες - στους πολλούς - όμορφες γωνιές της πατρίδας μας κι αν κλείσετε τα μάτια ίσως νιώσετε την ανάσα της μυρωμένης αύρας να σας χαϊδεύει το πρόσωπο. Ένα βιβλίο που πρέπει να αποκτήσετε!

  Μαίρη Ζαχαράκη

Ο Χάρτης-Σάκης Αθανασιάδης



             Ο Χάρτης
Αφήνω αγάπες μου μόνες
Τραβώ ανοιχτά για να βγω
Να βρω τα νησιά τα κρυμμένα
Τον ήλιο ένα φίλο παλιό

Μιλάω στο κύμα χαμένος
Κι αυτό με ρωτά με βοή
Τα χρόνια πως γίνανε ξένα
Μα απάντηση δίνω σιωπή

Οι γλάροι κοντά μου πετάνε
Φωνάζουν να στρίψω ξανά
Ανοίγουν τον χάρτη και φεύγουν
Πετάνε τις σκέψεις μακριά

Τα άφησα όλα  και να ’μαι
Στη θάλασσα για μια βουτιά
Βαθειά στο βυθό και εντός μου
Σε αυτό που ονομάζω το φως μου

Τα άφησα όλα για να ’μαι
Σε μένα λιγάκι καλά
Συγνώμη να πω μόνο εντός μου
Να βρω το διακόπτη στο φως μου

Νυχτώνει και ακόμη στις ξέρες
Νομίζω πως είμαι κοντά
Κοιτάζω τον χάρτη σαν ψέμα
Γαλάζιος αέρας φυσά

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Δρόμο σου Φτιάχνω άμα θες-Σάκης Αθανασιάδης



Δρόμο σου Φτιάχνω άμα θες

Σώμα δεν έχω δυνατό
Ψυχή δεν έχω ατσάλι
Μα την ελπίδα για να δω
Σπάω της σιωπής το τζάμι

Δρόμο σου φτιάχνω άμα θες
Στα δύσκολα αν δεν τρέχεις
Μέσα στις πέτρες τις πολλές
Αν πέφτεις κι αντέχεις

Δρόμο σου φτιάχνω άμα θες
Τον δρόμο αν αντέχεις
Μες τις ανθρώπινες φωτιές
Στο όνειρο αν τρέχεις

Πόρτες αφήνω ανοιχτές
Φώτα να φέγγει η σκάλα
Κρασί να πιούνε οι ψυχές
Ένα ποτήρι στην υγειά μου μια στάλα

Πόνο να πάρουν και ενοχές 
Μακριά μαζί τους όπου πάνε
Και μια φωτιά να αφήσουν για ευχές
Δρόμο να φτιάχνω όταν μου λες
 Σάκης Αθανασιάδης

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Γυμνή Περιοχή-Σάκης Αθανασιάδης


  Γυμνή Περιοχή
Τον έρωτα θα πληρώνεις
Στις νύχτες τους
Θα μιλάς σιγά
Τα μάτια θα κλείνεις
Θα φωνάζεις απών.
Κλειστά παράθυρα
Θα κλέβουν τα μεσημέρια
Σε μια οθόνη θα μιλάς
Στον εαυτό σου
Φιλιά από σένα σε σένα
Ήσυχες μέρες.
Σε πόλεις που έχουν αστυνόμους
Για τον έρωτα και τη μοναξιά
Σε πόλεις βαμμένες σαν εταίρες
Πόσες ανάσες σου ’χουν μείνει;
.Σάκης Αθανασιάδης