Το Καλάθι με τα Ψέματα-Σάκης Αθανασιάδης

Το Καλάθι με τα Ψέματα
Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Κι άκουσα τις πόρτες να μιλάνε
Κόκκινες έβλεπα τις σημαίες
Κόκκινα τα φύλλα στα δέντρα
Κόκκινα όλα.
Σε μια αργία του μυαλού
Άκουσα το γέλιο των τοίχων
Άγγιξα χιλιάδες φωνές.
Στην υγρασία των ματιών
Φώναζαν οι μουσικές στους δρόμους
Ο πόνος των βημάτων φώναζε
Πέθαιναν οι Έλληνες
Και πέθαιναν για πάντα
Όπως πεθαίνουν για πάντα οι φοβισμένοι
Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Τη φωτιά βρήκα
Κι έκαψα όλες τις πόρτες.
Τυλιγμένος με λίγο ουρανό
Λαχτάρισα των πουλιών το τραγούδι
Μα είχε σβήσει ο ήλιος
Γιατί πέθαιναν οι Έλληνες
Και πέθαιναν για πάντα
Όπως πεθαίνουν για πάντα οι φοβισμένοι

Σάκης Αθανασιάδης

• o μικρός ήλιος κι άλλα όνειρα του δρόμου, β΄ έκδοση (2014)

Σαν Έλληνας Ποιητής-Σάκης Αθανασιάδης

                                           

   

    Σαν Έλληνας Ποιητής

Είναι το ξέρω δύσκολο να πλέει

Μονάχη η ψυχή σε ωκεανό

Μα το καημένο το όνειρο θα κλαίει

Αν το αφήσεις και το κάνεις ναυαγό

Τα αστέρια σου αν δείχνουν πάλι δρόμο

Αν πέσεις γρήγορα θα σηκωθείς

Και από τον πόνο θα περάσεις σε άλλο ρόλο

Μέσα στο φως τη διαδρομή σου θα τη δεις

Είναι το ξέρω δύσκολο να πλέει

Μια βάρκα μόνη στου χειμώνα τον καιρό

Μα το καημένο το όνειρο θα κλαίει

Αν το πετάξεις και καθίσει στο βυθό

Τα μάτια σου κι αν πάγωσαν σε αντίο

Αυτά που αγάπησες μαζί σου να κρατάς

Κι αν στους πολλούς αυτό το πράγμα μοιάζει λίγο

Τις πέτρες σου στο αιώνιο μονάχα να πετάς

Οι συντροφιές που είχαν μόνο ίσως

Σου φέρναν φόβο θα θυμάσαι από μικρό

Γιατί δεν άκουγες το κύμα ως συνήθως

Και η θάλασσα σου φώναζε θα βγω

 Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Στον Ασύρματό σου Κόσμο-Σάκης Αθανασιάδης

     Στον Ασύρματό σου Κόσμο

Στην ανάσα μου ζεσταίνω λόγια συνωμοτικά

Γιατί θέλω την αγάπη μου να βλέπω

Και τον ήλιο να θυμώνει όταν έχει συννεφιά

Να μου ρίχνει λίγη σκόνη αν δεν προσέχω

Στα μεγάλα μου τα σχέδια τα κορμιά έχω γυμνά

Που με  χρώματα ελπίζω να τα ντύσω

Και ο αέρας που φυσάει μου αφήνει σιγουριά

Μες τα μάτια σου να βλέπω να πατήσω

Στον ασύρματό μου κόσμο είναι ο φόβος μια σκιά

Μόνο ο χρόνος είναι τέρας που με τρώει

Μα εγώ είμαι πατέρας με μωρό στην αγκαλιά

Το πρωί  κάθε Δευτέρας δείκτης είμαι  σε ρολόι

Στον ασύρματό μου κόσμο κάποιος μέσα μου μιλά

Και με βγάζει απ’ τη νύχτα σαν πατέρας

Πριν σε αυτή γίνω κι εγώ μηχανή που αγαπά

Καυσαέρια  και φωνές μιας πόλης τέρας

Στα μεγάλα σου τα μάτια βλέπω χρώματα νωπά

Κι έναν ήλιο που ζυγώνει και κοιτάζω

Σαν μητέρα με αγκαλιάζεις το κορμί φεύγει ψηλά

Τον ασύρματό σου κόσμο όταν θαυμάζω

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Τέλεια Γυμνή Περιοχή-Σάκης Αθανασιάδης

                                

 Τέλεια Γυμνή Περιοχή

Την πινακίδα όταν κοιτάζω με τις στάχτες

Δάσος να δείχνει μα κι αυτή να έχει καεί

Μαύρους μυρίζω στον αέρα καταρράκτες

Στην τέλεια τη γυμνή περιοχή

Από το δάσος που σηκώνονται οι στάχτες

Ένα ελάφι έλεγε που πάω τώρα εγώ

Όλα θα αλλάξουν εδώ μέρα με μέρα

Σπίτια θα χτίσουν και θα ρίξουν το βουνό

Καλοί μου φίλοι που ζητήσατε παλάτια

Μέσα στο δάσος που μιλούσε με θεό

Τον ήλιο του μαυρίσατε τα μάτια

Και από ντροπή έχει κρυφτεί στον ουρανό

Ποτέ δεν πήγε η φωτιά μονάχη για να φάει

Τους δάσους όλη την καρδιά μα  άνθρωπος την πάει

Κι αυτός μπορεί να γίνω εγώ που λάθος έχω πάει

Κι έχω μικρύνει το θεό και η ψυχή βρωμάει

Τα χρήματα δεν τέλειωσαν μονάχα

Τελειώσαν και από χρόνια οι ψυχές

Και αυτή στο σάπιο σώμα η ώρα

Φέρνει στην πόλη τον εχθρό με τις τιμές

Μέσα στο δάσος που υπάρχουν μόνο στάχτες

Όλα θα αλλάξουν και θα μπει πολιτισμός

Κλουβιά γεμάτα με πουλιά και αυταπάτες

Θα πέσει άσφαλτος να χαμηλώσει ο ουρανός

Καλοί μου φίλοι με τα πέτρινα τα δέντρα

Που χαμηλώσατε τον ίδιο το θεό

Σαν επισκέπτης σας θα έρθει πάλι η μπόρα

Το μαύρο σάλιο της να φτύνει χρόνια εδώ

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

ALL SONGS 2012- ARPEGGIOSMP-SAKIS ATHANASIADIS

ALL SONGS 2012-ARPEGGIOSMP- SAKIS ATHANASIADIS                 

       1.ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

       2.ΚΑΠΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ

       3.ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

       4.ΜΙΑ ΦΕΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

       5.ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

       6.ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ ΣΟΥ 

     

       7.ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ

       8.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ

       9.ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

       10.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ

       11.ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙ

       12.ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ

       13.ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΣΑΛΟΝΙΚΗ

       14.ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ

HOMESTUDIOPRO & CHRIS S.E 2012
ARPEGGIOSMP (MUSIC PRODUCTION)chris s.e Homestudio.pro., salonika, Greece

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος  (2-8-2012)             

Ελεύθερος Κανείς δεν Τρομάζει

Κοιτάω σβησμένη τη μηχανή
Και η εικόνα αυτή με τρομάζει
Παίρνω το κράνος μια βαλίτσα μισή
Να ψάξω το φως που με αλλάζει

Πατάω γκάζι μετά τη στροφή
Η Ελλάδα στον άνεμο αλλάζει
Δεν βλέπω θλίψη στην ευθεία γραμμή
Ελεύθερος κανείς δεν τρομάζει

Έχω στα χέρια ένα χάρτη παλιό
Και από πάνω ακριβώς τα αστέρια
Για τα νησιά καλό οδηγό
Μια αγκαλιά καλοκαίρια

Περνάω από το άδειο και πάλι στο μπλε
Ελεύθερος κανείς δεν τρομάζει
Γιατί να φωνάξω στα θέλω τους ναι
Η Ελλάδα με όχι αλλάζει

Περνάω απ’ την Πάρο για ένα καφέ
Η άμμος η χρυσή μου ταιριάζει
Πάρε μια άδεια μα πες τώρα το ναι
Στην Οία ο ήλιος φωνάζει

Πατάω γκάζι σε ένα νησί
Κι έχω ξεχάσει τι με τρομάζει
Κάνω βουτιά με εσένα γυμνή
Ελεύθερος κανείς δεν τρομάζει

Ακούω το κύμα και λέω γιατί
Εδώ δεν μετράει ο χρόνος
Κανένας δεν τρέχει να πιάσει κορυφή
Και ο ήλιος είναι ίδιος για όλους

Περνάω από το άδειο και πάλι στο μπλε
Ελεύθερος κανείς δεν τρομάζει
Γιατί να φωνάξω στα θέλω τους ναι
Η Ελλάδα με όχι αλλάζει

ΜΙΑ ΦΕΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος  Εικόνες βίντεο: Φανή Παπαγεωργίου (http://fanypap.blogspot.com) (24-7-2012)

    Μια Φέτα Καλοκαίρι

Δεν θα υπάρχει καλοκαίρι

Και το κρασί θα ’ναι νερό

Αν τώρα η θάλασσα δεν φέρει

Ένα φιλί να δροσιστώ

Αν τα καράβια φεύγουν άδεια

Και εμείς είμαστε πάντα εδώ

Δεν θα υπάρχει καλοκαίρι

Και το κρασί θα ’ναι νερό

Πιάσε μια φέτα καλοκαίρι

Βάλ’τη στα μάτια μου να βρω

Πως να ξυπνήσω ένα αστέρι

Για να σου πει πως σε αγαπώ

Πιάσε μια φέτα καλοκαίρι

Να τη δαγκώσω να σου πω

Πως η αγάπη φως θα φέρει

Όσο υπάρχουμε και οι δυο

  

Απ’ τα μαλλιά σου το αστέρι

Θα φέγγει ως τον ουρανό

Πώς να μην έρθει καλοκαίρι

Το φως σου πάλι αν κοιτώ

  

Απ’ την καρδιά μου το αστέρι

Θα τρέχει σε βουνό ψηλό

Ένα λουλούδι να σου φέρει

Του έρωτα το μυστικό

Πιάσε μια φέτα καλοκαίρι

Βάλ’τη στα μάτια μου να βρω

Πως να ξυπνήσω ένα αστέρι

Για να σου πει πως σε αγαπώ

Πιάσε μια φέτα καλοκαίρι

Να τη δαγκώσω να σου πω

Πως η αγάπη φως θα φέρει

Όσο υπάρχουμε και οι δυο        

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος   (16-7-2012)  

     Τα Παιδιά Της Πέτρας

Τα μυστικά μου ξέρεις έχουν

Με κωδικό σε μηχανή

Και τη φωνή μου την αλέθουν

Σε κάδο νύχτα να χαθεί

Μες τις εικόνες  των αγίων

Θα δω το δρόμο μου κλειστό

Της εκκλησιάς μόνη συνήθεια

Να προσκυνάει τον εχθρό

Όταν ο άνεμος θα βγάλει μια κραυγή

Τη μαύρη τη βροχή μακριά και διώξει

θα  ’χει τελειώσει  μια για πάντα η κατοχή

Στο χώμα των θεών και στη ψυχή μου

Ζήσε για αυτή μας την γιορτή

Μη σκύβεις το κεφάλι, ζήσε

Κι αν θα βραχείς απ’ τη μαύρη τη βροχή

Μη φοβηθείς τη νύχτα βρίσε

Ζήσε για αυτή μας την στιγμή

Ένας γαλάζιος ουρανός σου λέει ζήσε

Σε αυτό το φως κανείς δεν έμεινε δειλός

Φωτιά στα μάτια την ψυχή σου χτίσε

Σε μια  κραυγή αν θα ξυπνήσω

Πόνου που θα ζητά βοήθεια

Δεν θα’ ναι νύχτας παραμύθια

Μα των παιδιών σου η αλήθεια

Που τα όνειρά τους δεν ξεχάσαν

Χτυπούν με πέτρες λίγο γκρίζο

Τα πρέπει μας τα δώσαν πίσω

Στη νύχτα ψάξανε το λίγο

Όταν ο άνεμος στο σύννεφο θα πει

Μακριά, μακριά πολύ μακριά να τρέξει

Τότε γαλάζιος ουρανός και ήλιος φιλί

Μέσα στη  θάλασσα σαν το παιδί θα παίξει

Ζήσε για αυτή μας την γιορτή

Μη σκύβεις το κεφάλι, ζήσε

Κι αν θα βραχείς απ’ τη μαύρη τη βροχή

Μη φοβηθείς τη νύχτα βρίσε

Ζήσε για αυτή μας την στιγμή

Ένας γαλάζιος ουρανός σου λέει ζήσε

Σε αυτό το φως κανείς δεν έμεινε δειλός

Φωτιά στα μάτια την ψυχή σου χτίσε

Όταν τα ασκέρια  απ’ τον ήλιο θα καούν

Και το γαλάζιο το ποτάμι τρέξει

Μόνο οι στάχτες τους θα μείνουν για να πουν:

Λίγο σκοτάδι είναι ντροπή με τόσο φως να παίξει

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος  (2-7-2012)        

  Τα Κόκκινα Περιστέρια

Βρεγμένο χώμα όταν μυρίζω

Έχω αρώματα στο νου

Από της μάνας γης το σώμα

Απ’ τα παιγνίδια του γυμνού

Μικρές ψιχάλες όταν πέφτουν

Φέρνουν μεγάλες αγκαλιές

Μα τώρα  έστειλαν την κρίση

Και μας τις έκλεψαν κι αυτές

Ριγμένο σώμα σε χαρτόνια

Είναι το κρεβάτι του καιρού

Φέρανε αυτοί που το σπουδάσαν

Σε σεμινάρια Δ.Ν.Τ.

Ριγμένο σώμα σε χαρτόνια

Βλέπω στο δρόμο μου παντού

Στην αγκαλιά της γης της μάνας

Και στην παράγκα του θεού               

Πες όχι, όχι σε ότι σε τρελαίνει

Πες όχι, όχι όταν στην ψυχή

Φωνή δεν βγαίνει

Όχι, όχι το μπορείς

Σε ένα υπόγειο στη σιωπή

Να μη κλειστείς

Πες όχι, όχι σε ότι σε πεθαίνει

Πες όχι, όχι σε ότι σε τρελαίνει

Πες όχι το μπορείς

Στην παγίδα πάψε να είσαι λογιστής

Απ’ το χώμα μαζεύω λέξεις

Δεν έχω μάτια μου καιρό

Για να ξεφύγω απ’ τη μπόρα

Στον ουρανό θα κρατηθώ

Στην άδεια πλατεία όταν φύγει η πορεία

Και το φως καεί απ’ τη φωτιά

Θα κοιτάζω ξένα πλοία

Τα ναυάγια της νύχτας τα κορμιά

Πνίγομαι στους καπνούς ακόμα

Πίνει η νύχτα μου φωνές

Είναι αλήθεια όλα κόκκινα

Τα περιστέρια στις σκεπές

Πνίγομαι στους καπνούς ακόμα

Μα σε φωνάζω είμαι εδώ

Τρέξε και πιάσε μου το χέρι

Μες τη φωτιά μη ξεχαστώ

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ ΣΟΥ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος (17-6-2012)

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ  ΣΟΥ 

                        

Μίλα μου πάλι να έρθει ο ήλιος

Πάνω στο άρμα σου και ετούτο το πρωί

Να επουλώσει έστω και λίγο

Το τραύμα που αφήνει στην ψυχή η εποχή

Πάντα τα βράδια σου στέλνω σημάδια

Μακριά αν είσαι να είμαι μέσα σου η φωνή

Με μια ελπίδα σε μια μόνο παρτίδα

Να καταφέρω να γυμνώσω τη σιωπή

  

Απ' το νησί της αγκαλιάς σου έχω σημάδια

Στη σκέψη μου έχω του ερωτά σου την ορμή

Κι αν βλέπω μπόρα τρέχω όπως τώρα

Να βρω νερό απ' την πηγή που είσαι εσύ

  

Έχω απ’ τα χάδια των φιλιών σου σημάδια

Στα μάτια έχω τη δική σου τη φωνή

Κι αν βλέπω άδεια κάποια καράβια

Είναι που η χώρα για ενέχυρο που έχει δοθεί

Έχω στο αίμα του θυμού σου το βλέμμα

Έχω από σένα μια εικόνα μαγική

Στο νέο αιώνα να σπας τον κανόνα

Να είσαι φως νερό να είσαι η ίδια η ζωή

Απ' το νησί της αγκαλιάς σου έχω σημάδια

Στη σκέψη μου έχω του ερωτά σου την ορμή

Κι αν βλέπω μπόρα τρέχω όπως τώρα

Να βρω νερό απ' την πηγή που είσαι εσύ

  

Μίλα μου πάλι να έρθει ο ήλιος

Πάνω στο άρμα σου και ετούτο το πρωί

Κι αυτή τη σελίδα την έχω πατρίδα

Αυτό το απλό που έκανε αδύνατο η ζωή

Να με πετάει σε φως γαλάζιο

Μια που η σημαία μου λερώθηκε κι αυτή

Απ' το νησί της αγκαλιάς σου έχω σημάδια

Στη σκέψη μου έχω του ερωτά σου την ορμή

Κι αν βλέπω μπόρα τρέχω όπως τώρα

Να βρω νερό απ' την πηγή που είσαι εσύ

ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος. (23-5-2012)

     Τα Παπούτσια του Μάγου Χρόνου

             

 Στη αγκαλιά μιας θάλασσας σαν βάρκα η ζωή μου

Υγρά σεντόνια κύματα την πέταξαν μακριά

Αφού δεν ήξερα καλά πως άνεμος χτυπάει

Αυτούς που νοιώθουν δυνατοί και αφήνουν τα κουπιά

Ανάσα για ένα  άντρα είναι ο δρόμος

Μου έλεγες πατέρα αν ήσουν μόνος

Τα σύννεφα αν θυμώνουν να γελάς

Στον έρωτα να τρέχεις κι ας χτυπάς

Την νύχτα απ’ το παράθυρο να ρίχνεις

Τα ψεύτικα κι όλα τα στημένα

Στο φως τώρα γυρνάς σαν ταξιδιώτης

Ψηλά με τα παπούτσια μαγεμένα

  

Αγρότης ο πατέρας μου ποτέ δεν είδε κύμα

Μόνο ποτάμια ορμητικά που έριχναν βουνά

Κοιτώντας το ποτήρι του έλεγε με ’να βλέμμα

Πρόσεχε το ταξίδι σου κι αγάπα το γλυκά

Ψωμί δεν φτάνει να έχεις για να φας

Το δρόμο αν δεν βλέπεις να πατάς

Κλωστή να αφήνεις να γυρίζεις πίσω

Τον άγνωστό σου κόσμο να γνωρίσω

Να κλείνεις το παράθυρο βοριάς

Σε βλέπω με τα μάτια νυσταγμένα

Στο φως τώρα γυρνάς σαν ταξιδιώτης

Ψηλά με τα παπούτσια μαγεμένα

Σφιχτά κρατώντας αγκαλιά ένα μικρό φεγγάρι

Ένα φεγγάρι κόκκινο που ’μοιαζε ζωγραφιά

Κατάλαβα η βάρκα μου πως βγήκε στο λιμάνι

Τον γιό μου όταν κράτησα σφιχτά στην αγκαλιά

  

Φεύγει η ζωή μα εδώ είναι για πάντα

Ένα παιδί τα χρόνια φέρνει πάλι πίσω

Πατρίδα έχω τα άγρια τα ποτάμια

Στο ρεύμα τους τις μνήμες θα δροσίσω

Εγώ μεγάλωσα στα μαύρα της γιαγιάς

Τον φόρο τους  μικρό θα στον αφήσω

Τον φόβο είπες μέσα σου θα σβήσω

Φωνή να αφήνεις και να μένει πάντα πίσω

Την νύχτα απ’ το παράθυρο να ρίχνεις

Τα ψεύτικα κι όλα τα στημένα

Στο φως τώρα γυρνάς σαν ταξιδιώτης

Ψηλά με τα παπούτσια μαγεμένα

Να κλείνεις το παράθυρο βοριάς

Σε βλέπω με τα μάτια νυσταγμένα

Στο φως τώρα γυρνάς σαν ταξιδιώτης

Ψηλά με τα παπούτσια μαγεμένα

ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ-ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος. (16-5-2012)

                Γιατί η Αγάπη Μάτια μου

Φτάνεις  πρωί απ’ τη δουλειά με μάτια κουρασμένα

Πριν φύγω εγώ και πάω σε αυτή να γίνω σαν κι εσένα

Βάρδια που τελειώνει την αυγή τα μάτια θα σου σπάσει

Μέσα στη νύχτα το κορμί κι  αυτό θα το διψάσει

Πήρε η νύχτα πληρωμή ξεχρέωσε και τη μέρα

Σε μια ψιχάλα που θα ’ρθεί για να τα βγάλω πέρα

Στο δρόμο σκέφτομαι ξανά καράβια που έχω πάρει

Και στης Λαμίας τα στενά ψάχνω να βρω τον Άρη

Περνάει ο καιρός αγάπη μου στα μάτια πέφτει η πόλη

Λίγο κρασί πίνει η ζωή κι όμως κρατάει τιμόνι

Πατάει γκάζι στην εθνική μονάχα όταν θυμώνει

Γιατί η αγάπη μάτια μου πονάει αν μένει μόνη

Έχει πατρίδα σύννεφα που ζουν στην αμαρτία

Και την τρομάζεις άμα λες πως είναι πάντα αγία

Γιατί η αγάπη μάτια μου δεν θέλει να μιλάει

Βγάζει φωνή με σιωπές και πονηρά γελάει

Σου πήρε η νύχτα τη φωνή σε μια ακόμη βάρδια

Μονάχη σε μια κλινική και σου έκλεψε τα χάδια

Μονάχη σε μια κλινική σε μια ακόμη βάρδια

Μα της αγάπης Έφη μου δεν σου έκλεψε τη βάρκα

Περνάει ο καιρός αγάπη μου στα μάτια πέφτει η πόλη

Λίγο κρασί πίνει η ζωή κι όμως κρατάει τιμόνι

Πατάει γκάζι στην εθνική μονάχα όταν θυμώνει

Γιατί η αγάπη μάτια μου πονάει αν μένει μόνη

ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος. (7-5-2012)

 

        Αν Θέλεις Καλοκαίρια

     

Δεν τα παράτησες ποτέ σου

Κι ας περπατούσες στη βροχή

Πόσες φορές ο δρόμος είχε

Βράχους πολλούς στη διαδρομή

Γύρευες μέσα σου στο σώμα

Ο έρωτας σπίτι να βρει

Πίστευες της αγάπης δώρα

Κάποιος στην τύχη να τα δει

Να σε αγγίξει με τα μάτια

Να σου τραντάξει το κορμί

Κάτω να πέσεις σε κομμάτια

Να σπαρταράει η ψυχή

Έλα κοντά μου μη φοβάσαι πες μου πως κλείνει μια πληγή

Γιατί στου φόβου το παλάτι η αγάπη πάντα είναι μισή

Έλα κοντά μου μη φοβάσαι έλα κοντά μου να μου πεις

Πως πήγαν στη φωτιά τα χρόνια πως τρέξανε μακριά τα αηδόνια

Ξέρεις διαβάζω στο σκοτάδι από παλιά με ένα φακό

Γιατί φοβόμουν από πάντα πως ότι κάνω ενοχλώ

Και τώρα που έκλεισα σαράντα το ίδιο νοιώθω πάλι εδώ

Γιατί είμαι ροκ και ψάχνω μπάντα στο ράδιο μέσα να κρυφτώ

Πάρε αν θέλεις Καλοκαίρια

Σου ’πε στον ύπνο σου ο θεός

Φοβήθηκα να μη φοβάσαι

Και εγώ να φαίνομαι μικρός

Πάρε αν θέλεις Καλοκαίρια

Σου ’πε στον ύπνο σου ο θεός

Κοίτα το δρόμο σου και φτάσε

Θα σου κρατώ εγώ το φως

  

Πόσες φορές είπες εντάξει

Θα ακολουθήσω τη ζωή

Δεν θα χαλάσω εγώ την τάξη

Να ’μαι στο πλήθος η σιωπή

Γύρευες κάτω απ’ το στρώμα

Όλος ο κόσμος σου να ζει

Κι ας ένοιωθες φτωχή ακόμα

Που στο όνειρο δεν έχεις μπει

  

Έλα κοντά μου μη φοβάσαι έλα κοντά μου σαν βροχή

Για να σε αγγίξω σαν σταγόνα και το κορμί να δροσιστεί

Ότι χαμένο το ξυπνάω και να ξανάρθει του ζητώ

Μα σαν το δω αλλού κοιτάω να ξαναφύγει του ζητώ

Μια φυλακή έχω δική μου για να κλειδώνω ότι αγαπώ

Γιατί είμαι ροκ και ήμουν πάντα να μη φοβάμαι τον καιρό

 

Πάρε αν θέλεις Καλοκαίρια

Σου ’πε στον ύπνο σου ο θεός

Φοβήθηκα να μη φοβάσαι

Και εγώ να φαίνομαι μικρός

Πάρε αν θέλεις Καλοκαίρια

Σου ’πε στον ύπνο σου ο θεός

Κοίτα το δρόμο σου και φτάσε

Θα σου κρατώ εγώ το φως

Συλλέγω στιγμές μα όταν βρω αφορμές τις αφήνω στο χθες

Και αφού είναι πολλές και είναι γυμνές τις κρύβω κι αυτές

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος (26-4-2012)

    

           Στην Άλλη Όχθη 

                 

Ακούω ένα γέλιο στη νύχτα ξανά

Πέφτω στο χώμα κι αυτό δυναμώνει

Βάζω φωτιά σε χόρτα ξερά

Κι έτσι ο φόβος μου για απόψε τελειώνει

Κι αν ταξιδεύω συχνά  μοναχός

Φοβάμαι τις σκιές στο σκοτάδι

Πληρώνω τις μνήμες τι φόρος κι αυτός

Να είσαι λαβύρινθος στη χώρα του Άδη

Κι όμως παράτησα το δρόμο

Να ακολουθήσω το αστέρι μου παντού

Για να κερδίσω ένα βήμα μόνο

Μήπως γλυτώσω απ’ τα χαστούκια του ουρανού

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου

Τόσο μικρή που τη φοβίζει η ησυχία

Παίρνει μια πέτρα σπάει το τζάμι

Κι όλο ζητάει να ξυπνήσει η ενορία

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι πως θα χάσω

Γιατί γνωρίζω πως η αγάπη είναι βροχή

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι να φωνάξω

Αν και οι γείτονες λατρεύουν τη σιωπή

Πρώτη φορά που λέω τώρα θα περάσω

Απέναντι στην άλλη όχθη και ότι βγει

Δεν έχω τίποτε πολύτιμο να χάσω

Και μου αρέσει που έχει τρέλα η εποχή   

Ακούω μουσική στη νύχτα ξανά
Τρέχω στο δρόμο μα αυτή δυναμώνει

Αρπάζω ένα αστέρι το βάζω φωτιά

Κι έτσι ο φόβος μου για απόψε τελειώνει

Δεν περιμένω να έρθει το φως

Γιατί το ψάχνω εγώ στα κρυμμένα

Κι αν στο σκοτάδι φαντάζω γυμνός

Απλά με όλα αυτά τα έχω χαμένα

Κι όμως παράτησα το δρόμο

Να ακολουθήσω το αστέρι μου παντού

Για να κερδίσω ένα βήμα μόνο

Μήπως γλυτώσω απ’ τα χαστούκια του ουρανού

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου

Τόσο μικρή που τη φοβίζει η ησυχία

Παίρνει μια πέτρα σπάει το τζάμι

Κι όλο ζητάει να ξυπνήσει η ενορία

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι πως θα χάσω

Γιατί γνωρίζω πως η αγάπη είναι βροχή

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι να φωνάξω

Αν και οι γείτονες λατρεύουν τη σιωπή

Πρώτη φορά που λέω τώρα θα περάσω

Απέναντι στην άλλη όχθη και ότι βγει

Δεν έχω τίποτε πολύτιμο να χάσω

Και μου αρέσει που έχει τρέλα η εποχή    

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου

Τόσο μικρή που τη φοβίζει η ησυχία

Παίρνει μια πέτρα σπάει το τζάμι

Κι όλο ζητάει να ξυπνήσει η ενορία 

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου

Είναι μια ψεύτρα που όλο λέει την αλήθεια

Έχει από χρόνια πάρει δώρο το κορμί μου

Μικρή που αφήνει τα μεγάλα στη συνήθεια 

ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος (1-4-2012)

           Εκεί στη Σαλονίκη
           (το άγνωστο νησί)
Ένα παλιό καΐκι κοιτάζω στο λιμάνι

Την άγκυρα νομίζω πως τραβώ

Αφού στα πάντα χάνω λέω να αλλάξω πλάνο

Το άγνωστο νησί μου μήπως βρω

Εκεί στη Σαλονίκη θα μπω μες το καΐκι

Τους χάρτες μου θα ανοίξω και θα δω

Με μύθους παίζω σκάκι

Σαν ψάχνω μια Ιθάκη

Ταξίδια άγρια του μυαλού

Με θρύλους παίζω τάβλι

Ώσπου να βρω και  πάλι

Τα βήματα ετούτου  του καιρού

Θα δω τον Οδυσσέα με ένα θεό παρέα

Τον άνεμο να ψάχνουν τον καλό

Απ’ το όνειρο πριν πέσω θα τους παρακαλέσω

Την ώρα που σαλπάρουν  από εδώ

Μαζί τους να με πάρουν εκεί που θα μπαρκάρουν

Τον κόσμο τους τον άγνωστο να δω

Με μύθους παίζω σκάκι

Σαν ψάχνω μια Ιθάκη

Ταξίδια άγρια του μυαλού

Με θρύλους παίζω τάβλι

Ώσπου να βρω και  πάλι

Τα βήματα ετούτου  του καιρού

                 

Απ’ το όνειρο αυτό πριν πέσω

Το άγνωστο νησί μου ίσως βρω

Κι από τη Σαλονίκη αλλάζω πάλι σπίτι

Και μένω μια για πάντα σε αυτό

Με μύθους παίζω σκάκι

Σαν ψάχνω μια Ιθάκη

Ταξίδια άγρια του μυαλού

Με θρύλους παίζω τάβλι

Ώσπου να βρω και  πάλι

Τα βήματα ετούτου  του καιρού

ΚΑΠΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ - ARPEGGIOSMP

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος (27-3-2012)
   

   Κάπου Μακριά Εδώ Κοντά

                   

Θα ξενυχτήσω πάλι μόνος στο ποτάμι

Να σπαρταράω μες του μύθου μου το δίχτυ

Θα  σε φωνάξω για να βγεις απ’ την ομίχλη

Σαν την νεράιδα στο ολόγιομο φεγγάρι

Μόνο της νύχτας η αγκαλιά  αυτή σε έχει

Μέσα στα χρόνια μια πιστή φυλακισμένη

Αν καταφέρεις και με δεις θα είμαι ο  ξένος

Που μόνος ζει σε μια χώρα ερειπωμένη

Ένα φιλί σου θα κρατούσα πάλι

Στα χέρια μου να  το πετάξω

Σε ένα ολόγιομο φεγγάρι

Τον ουρανό χρυσό να βάψω

Το άρωμά σου θα κρατούσα πάλι

Τον χρόνο αν μπορούσα να αλλάξω

Θα έδινα και τη ζωή μου

Τη φυλακή σου στο λεπτό να κάψω

Θα σου αφήσω μόνο ένα μου σημάδι

Να με γνωρίσεις όταν φύγει η ομίχλη

Αν με ζητήσεις ένα σύννεφο με δείχνει

Κάπου μακριά εδώ κοντά

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - ARPEGGIOSMP

Απαγγελία: Χρήστος Φολτόπουλος. Στίχοι:Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος  (12-3-2012)

    Ο Μικρός Παναγιώτης

Βρέχει μικρά χαμόγελα στο παράθυρο

Μικρές βασίλισσες χορεύουν

Κυνηγούν τον χειμώνα με τα κοφτερά δόντια

Τα μάτια τους κρυμμένες φωνές

Ο ήχος δυναμώνει

Τα λουλούδια κινούνται

Στην άγνωστη μουσική

Έτοιμα να τραγουδήσουν

Ο μικρός Παναγιώτης ξυπνάει

Ακούγεται η φωνή του καλοκαιριού:

Μια χούφτα ήλιο

Ήρθα να σου χαρίσω μουρμουρίζει

Μετά φεύγει

Μαζί με  τις μικρές βασίλισσες

Αφήνοντας το πολύτιμο δώρο του

Στο παιδί

Το Αντικλείδι-Σάκης Αθανασιάδης

            Το Αντικλείδι

Τα όνειρα που μάζευα παιδί

Σαν τα έπιασα στα χέρια βρήκα χώματα

Τα έβρεξα στο δρόμο ήταν χαρτί

Τα άλλαξα με όνειρα από χρώματα

Τα όνειρα που μου ’δωσαν παιδί

Σαν τα έπιασα στα χέρια βρήκα χώματα

Αυτό που αξίζει όταν πέφτεις στη ζωή

Είναι να ψάχνεις έναν άνεμο με χρώματα

                 

Αυτό που αξίζει όταν πέφτεις στη ζωή

Είναι να πεις πως είμαι εδώ δεν άλλαξα

Είναι μεγάλο πράγμα η αγάπη να μπορεί

Να φέρει στο μπαλκόνι μια θάλασσα

Και αν έπεσες και χτύπησες πολύ

Σαν  σηκωθείς να πεις εγώ δεν άλλαξα

Το αντικλείδι ψάχνω που ανοίγει την ψυχή

Που φέρνει σε μια έρημο την θάλασσα

Πριν να αδειάσουν τα ποτήρια μου οι μέρες

Θα βρω τη δύναμη μηνύματα να αφήσω

Θα τα τυλίξω με τις κόκκινες κορδέλες

Σε ένα αέρα δυνατό θα τα σκορπίσω

 Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙ-Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος                http://soundcloud.com/arpeggiosmp/arpeggiosmp-11                    

Ελεύθερος Κανείς δεν Τρομάζει

Κοιτάω σβησμένη τη μηχανή
Και η εικόνα αυτή με τρομάζει
Παίρνω το κράνος μια βαλίτσα μισή
Να ψάξω το φως που με αλλάζει

Πατάω γκάζι μετά τη στροφή
Η Ελλάδα στον άνεμο αλλάζει
Δεν βλέπω θλίψη στην ευθεία γραμμή
Ελεύθερος κανείς δεν τρομάζει

Έχω στα χέρια ένα χάρτη παλιό
Και από πάνω ακριβώς τα αστέρια
Για τα νησιά καλό οδηγό
Μια αγκαλιά καλοκαίρια

Περνάω από το άδειο και πάλι στο μπλε
Ελεύθερος κανείς δεν τρομάζει
Γιατί να φωνάξω στα θέλω τους ναι
Η Ελλάδα με όχι αλλάζει

Περνάω απ’ την Πάρο για ένα καφέ
Η άμμος η χρυσή μου ταιριάζει
Πάρε μια άδεια μα πες τώρα το ναι
Στην Οία ο ήλιος φωνάζει

Πατάω γκάζι σε ένα νησί
Κι έχω ξεχάσει τι με τρομάζει
Κάνω βουτιά με εσένα γυμνή
Ελεύθερος κανείς δεν τρομάζει

Ακούω το κύμα και λέω γιατί
Εδώ δεν μετράει ο χρόνος
Κανένας δεν τρέχει να πιάσει κορυφή
Και ο ήλιος είναι ίδιος για όλους

Περνάω από το άδειο και πάλι στο μπλε
Ελεύθερος κανείς δεν τρομάζει
Γιατί να φωνάξω στα θέλω τους ναι
Η Ελλάδα με όχι αλλάζει

                                  

Κάπου στη Μέση Κάπου στο Πουθενά-Σάκης Αθανασιάδης

                                        

Κάπου στη Μέση Κάπου στο Πουθενά

Σε πόλεις που έχουν αστυνόμο για τον έρωτα

Θεά  γυμνή η μοναξιά θα έρχεται δίχως  χέρια

Σε πόλεις που έχουνε  ουλές στο σώμα από μαχαίρια

Θεά  γυμνή η μοναξιά θα σβήνει όλα τα σχέδια

Άγιος ο δρόμος  μου στις ήσυχες τις  μέρες

Θα με  φωνάζει να κρυφτώ στις καλησπέρες

Στο σώμα μου αντί φιλί θα στέλνει σφαίρες

Άγιος ο δρόμος  μου στις ξένες μόνο μέρες

Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά

Θα πέφτει μια βροχή μια αλήθεια θα ξυπνά

Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά

Δεν θα είναι αυταπάτη μα ανάγκη η αγκαλιά

Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά

Θα υπάρχει μια πηγή να πιω νερό που ξεδιψά

Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά

Το φόβο μου μπορώ να τον πετάξω στη φωτιά

Σε πόλεις που έχουν αστυνόμο για τον έρωτα

Θεά  γυμνή η μοναξιά θα έρχεται δίχως χέρια

Ψυχές θα λιώνουν σε παγκάκια καλοκαίρια

Άδεια θα μένουν τα χαρτιά σε όλα μου τα σχέδια

Μη με διατάζεις να κρυφτώ να μη ξυπνάω τις μέρες

Θεά  γυμνή μου μοναξιά τον τόκο έχεις πάρει

Μη με ζυγώνεις δεν μπορώ να δώσω άλλες μέρες

Θεά  γυμνή μου μοναξιά σκληρό μου μαξιλάρι

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)