Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Τα Πέτρινα Ποτάμια-Σάκης Αθανασιάδης



                                                                             
     Τα Πέτρινα Ποτάμια

Περίμενα για μέρες τη βροχή
Μα αυτή δεν ήρθε και είπα μόνος θα τη φτιάξω
Και ένας ήλιος που δεν ξύπνησε πρωί
Τη σκόνη μου έλεγε μονάχος να πετάξω

Καλή δε λέω η προσευχή μου
Καλός και ο θεός που συγχωράει  την αμαρτία 
Καλό το άλλοθι με μια μου  συγνώμη
Τις Κυριακές να παίρνω πάντα ασυλία

Καλή δε λέω η προσευχή μου
Μα αυτή μαραίνει τα παιδιά και τα τραγούδια
Γι’ αυτό  και φεύγω για να ψάξω για λουλούδια
Για να ζητήσω μια συγνώμη απ’ τη ζωή μου
  
Μη με χαϊδέψεις  για το λάθος σαν παιδί
Και με βαπτίσεις μες τα πέτρινα ποτάμια
Φωτογραφίες να μου δείχνεις με φεγγάρια
Για να με δέσεις στο κατάρτι με σχοινί

Μη με κρατήσεις με αγάπη σε χαρτί
Φωτοτυπίες να μοιράζω την αλήθεια
Στα  παραμύθια σου να με χαϊδεύεις σαν γατί
Αφού το άδειο το μεγάλο μου είσαι εσύ

Θέλω να ζήσω στη μικρή μου προσευχή
Ένα ταξίδι ερωτικό για τη σιωπή μου
Και αν πιστέψω πάλι μόνο στη φωνή μου
Θα έχω φτιάξει πάλι μόνος τη βροχή

Καλή δε λέω η προσευχή σου
Καλός και ο θεός που συγχωράει  την αμαρτία 
Καλό το άλλοθι με μια σου  συγνώμη
Τα ξεροκόμματα να μου πετάς για ασυλία
Σάκης Αθανασιάδης

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ - Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος.

  Στην Άλλη Όχθη  
                  Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης
Ακούω ένα γέλιο στη νύχτα ξανά
Πέφτω στο χώμα κι αυτό δυναμώνει
Βάζω φωτιά σε χόρτα ξερά
Κι έτσι ο φόβος μου για απόψε τελειώνει

Κι αν ταξιδεύω συχνά  μοναχός
Φοβάμαι τις σκιές στο σκοτάδι
Πληρώνω τις μνήμες τι φόρος κι αυτός
Να είσαι λαβύρινθος στη χώρα του Άδη

Κι όμως παράτησα το δρόμο
Να ακολουθήσω το αστέρι μου παντού
Για να κερδίσω ένα βήμα μόνο
Μήπως γλυτώσω απ’ τα χαστούκια του ουρανού

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου
Τόσο μικρή που τη φοβίζει η ησυχία
Παίρνει μια πέτρα σπάει το τζάμι
Κι όλο ζητάει να ξυπνήσει η ενορία

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι πως θα χάσω
Γιατί γνωρίζω πως η αγάπη είναι βροχή
Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι να φωνάξω
Αν και οι γείτονες λατρεύουν τη σιωπή

Πρώτη φορά που λέω τώρα θα περάσω
Απέναντι στην άλλη όχθη και ότι βγει
Δεν έχω τίποτε πολύτιμο να χάσω
Και μου αρέσει που έχει τρέλα η εποχή   

Ακούω μουσική στη νύχτα ξανά
Τρέχω στο δρόμο μα αυτή δυναμώνει
Αρπάζω ένα αστέρι το βάζω φωτιά
Κι έτσι ο φόβος μου για απόψε τελειώνει

Δεν περιμένω να έρθει το φως
Γιατί το ψάχνω εγώ στα κρυμμένα
Κι αν στο σκοτάδι φαντάζω γυμνός
Απλά με όλα αυτά τα έχω χαμένα

Κι όμως παράτησα το δρόμο
Να ακολουθήσω το αστέρι μου παντού
Για να κερδίσω ένα βήμα μόνο
Μήπως γλυτώσω απ’ τα χαστούκια του ουρανού

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου
Τόσο μικρή που τη φοβίζει η ησυχία
Παίρνει μια πέτρα σπάει το τζάμι
Κι όλο ζητάει να ξυπνήσει η ενορία

Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι πως θα χάσω
Γιατί γνωρίζω πως η αγάπη είναι βροχή
Πρώτη φορά που δεν φοβάμαι να φωνάξω
Αν και οι γείτονες λατρεύουν τη σιωπή

Πρώτη φορά που λέω τώρα θα περάσω
Απέναντι στην άλλη όχθη και ότι βγει
Δεν έχω τίποτε πολύτιμο να χάσω
Και μου αρέσει που έχει τρέλα η εποχή    

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου
Τόσο μικρή που τη φοβίζει η ησυχία
Παίρνει μια πέτρα σπάει το τζάμι
Κι όλο ζητάει να ξυπνήσει η ενορία 

Είναι μικρή ξέρω η φωνή μου
Είναι μια ψεύτρα που όλο λέει την αλήθεια
Έχει από χρόνια πάρει δώρο το κορμί μου
Μικρή που αφήνει τα μεγάλα στη συνήθεια 

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Τα Άγνωστα Φιλιά-Σάκης Αθανασιάδης


                                       
      
                  Τα Άγνωστα Φιλιά  

Κι αν τα φιλιά των φίλων με προδώσουν   
Έχουν τα άγνωστα φιλιά δικά τους χέρια
Κρύβονται μέσα στην  αυλή μου
Και με χαϊδεύουν σαν να ήμουνα παιδί

Κι αν τα φιλιά των φίλων των παλιών θα με πουλήσουν
Και στους προφήτες με χαρίσουν για κορμί
Θα ’ρθουν τα άγνωστα φιλιά να βάλουν τη στολή μου
Να πάρουν λόγια να τα βάλουν μουσική

Τους εραστές η μόνη σφαίρα που χτυπάει
Είναι μια πράσινη φωτιά
Που λέει λόγια που κανείς δεν μαρτυράει
Στα μαύρα ρούχα μου όλα λευκά

Το σώμα μου η μόνη σφαίρα που αγαπάει
Φεύγει απ’ τα άγνωστα φιλιά
Που με γεμίζουν όνειρα και η νύχτα πάει
Να πέσει στον γκρεμό ξανά

Κι αν οι προφήτες του καιρού ψάχνουν κοπάδι
Έχουν τα άγνωστα φιλιά δικά τους χέρια
Και με χαϊδεύουν όταν έρχεται το βράδυ
Να μην ζυγώσω στο σκοτάδι  τους ξανά
 Σάκης Αθανασιάδης

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Σύνορα Ανοιχτά-Σάκης Αθανασιάδης


                                                      
           Σύνορα Ανοιχτά 

Ένα παράθυρο στον ήλιο το πρωί ανοίγει
Για να περάσουν μέσα μου τα χρώματα
Να με χαϊδέψουν λίγο και μετά να φύγουν
Αγία δύναμη της Άνοιξης τα αρώματα

Έτσι έχω μάθει πως το φως αφήνει
Κάτι περίεργες θα έλεγα γραμμές
Στο βλέμμα ,στο κορμί και στη φωνή ακόμα
Να βρίσκω βήματα που έψαχνα ως χθες


Ανοίγω  πόρτες ρίχνω έξω το σκοτάδι
Βάλε μια χούφτα ουρανό στα μάτια εσύ αν θες
Πάρε το ποτήρι απ’ τον χειμώνα που σε πίνει
Πέτα τον έξω απ’ την αυλή σου με κλωτσιές


Να μάθεις κόλπα το κλειδί σου να αφήνεις
Για να περάσουν μέσα οι στιγμές
Που αν δεν γνωρίσεις μοναχός θα μείνεις
Δεν ξέρω πως μα εγώ στο λέω ζω για αυτές

Εγώ έχω μάθει μες τα λάθη μου να πέφτω
Μα πριν ματώσω να ετοιμάζω την αρχή
Είπα μια μέρα πως μπορώ θα δοκιμάσω
Πριν γίνει γέρος ο ουρανός μου και χαθεί
Σάκης Αθανασιάδης

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Ο Μικρός Ψεύτης-Σάκης Αθανασιάδης


                                             
                  Ο Μικρός Ψεύτης
Μακριά ρίχνω στη θάλασσα χάρτινα καραβάκια
Για να ρωτήσω τον μικρό και ψεύτη εαυτό μου
Πως γίνεται στις προσευχές να βρω τα μυστικά μου
Πως φεύγουνε οι ενοχές και κρύβονται στην άμμο

Σε ένα δωμάτιο προσπαθώ το χρόνο να κλειδώσω
Μα σαν δρομέας αόρατος χάνεται στον αέρα 
Και είναι αδύνατο κανείς ποτέ να τον κλειδώσει
Αφού χτυπάει στα κρυφά και χάνεται σαν σφαίρα

Μακριά πετούν τα σύννεφα μακριά τα λίγα αστέρια
Γι’ αυτό πετάω στον ουρανό τα άσπρα περιστέρια
Γι’ αυτό χαρίζω όσα μπορώ και μένω με άδεια χέρια
Για να με γράψει ο θεός σε καθαρά  τεφτέρια

Κάποιο κοχύλι ίσως βρω στην άμμο μεσημέρι
Να ακούω στο δρόμο κύματα από ένα καλοκαίρι
Κι έτσι στο σώμα μου ίσως βρω ένα φιλί το βράδυ
Που έφυγε απ’ τον ύπνο σου και με έβαλε σημάδι
 Σάκης Αθανασιάδης

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Πάντα Ψέματα Λες-Σάκης Αθανασιάδης


    
 
 Πάντα Ψέματα Λες

Πάρε ανάσα και πες
Δεν τελειώνουν τα όνειρα
Πάντα ψέματα λες

Πάρε ανάσα και πες
Μόνο δίχως φιλί
Θα ερημώσει η ζωή
Άσε τις ενοχές
Και από λίγες ρωγμές
Μη μετράς γρατσουνιές
         
Πάρε σώμα και πιές
Γιατί είναι οι ώρες ζωές
Πάρε ανάσα και πες
Δεν αρχίζω τα όνειρα
Με σημαίες παλιές

Κι όταν μείνεις γυμνή
Στης ζωής τη σκηνή
Πάρε ανάσα και πες
Δεν τελειώνουν τα όνειρα
Τώρα αρχίζουν για δες

Πάρε φόρα και βρες
Μες το δρόμο φωνές
Δεν τελειώνουν τα όνειρα
Τώρα αρχίζουν να λες

Πάρε ένα κρασί
Μέθυσε τις στιγμές
Ένα σύννεφο κόκκινο
Περιμένει για δες
 Σάκης Αθανασιάδης

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Το Ποτήρι με τις Κόκκινες Μέρες-Σάκης Αθανασιάδης


                                                           
       
Το Ποτήρι με τις Κόκκινες Μέρες

Ανοίγει ο φόβος το καλάθι του για σένα
Μια οθόνη σε διατάζει: Σιωπή
Και ο χρόνος πίνει το ποτήρι μου για μένα
Και η φωνή του είναι όλο απειλή

Αν θα πετάξω μια πέτρα μες το κύμα
Πολλοί θα πούνε ο δειλός χτυπά νερά
Τον ύπνο όμως έβαλα όπως παλιά σημάδι
Ένα ποτήρι με τις κόκκινές μου μέρες που γελά

Ένα φιλί σου άφησα στην πέτρα
Για να το πάρεις για συγνώμη ή ενοχή
Να το φοράς σε κάποια βράδια αντί για μπέρτα
Να μη σε αγγίζουν οι σταγόνες στη βροχή

Ένα κρασί σου άφησα στην πόρτα
Για να το πιεις μέχρι να κάψεις το κορμί
Να μου μιλάς ως το πρωί με  άγρια χάδια
Να μου ζεστάνεις έστω λίγο την ψυχή

Αν θα κρυφτώ σε μια σκιά και γίνω βράχος
Πριν με αρπάξουνε τα μαύρα τα πουλιά
Πάρε τα χρώματα που άφησα στην πέτρα
Βάψε έναν ήλιο και άφησέ τον να πετά
Σάκης Αθανασιάδης 

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Κιλκίς-Δοϊράνη-Σάκης Αθανασιάδης


           Κιλκίς-Δοϊράνη
              
Φωνές που τρέχουνε στους δρόμους κουρασμένες
Σπρώχνουν τα πόδια μου σε πόλεις να κρυφτώ
Κι όταν βραδιάζουν του χειμώνα μου οι μέρες
Ανοίγω πάλι ένα χάρτη να σε δω

Έξω απ’ το τζάμι ο χειμώνας να μαλώνει
Νωρίς βραδιάζει στο Κιλκίς δεν ξημερώνει
Και ο βαρδάρης στο τραγούδι του θυμώνει
Πριν σου αφήσει ένα κρύο του φιλί

Έξω απ’ τα φώτα μες τη νύχτα που είσαι μόνη
Αν θα φωνάξεις θα ακούσω τη φωνή
Μη μου θυμώνεις που είναι λάθος η στιγμή
Αν θα φωνάξω και ακούσεις και εσύ

Νωρίς βραδιάζει στο Κιλκίς δεν ξημερώνει
Τους εραστές θέλει η λίμνη να είναι οι μόνοι
Προσκυνητές στα όνειρά τους για συγνώμη
Στο άσπρο της ομίχλης της χαλί

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ - τραγούδι: Γιάννης Βελίκης-στίχοι:Σάκης Αθανασιάδης

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος.


       Εκεί στη Σαλονίκη
           (το άγνωστο νησί)
Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

Ένα παλιό καΐκι κοιτάζω στο λιμάνι
Την άγκυρα νομίζω πως τραβώ
Αφού στα πάντα χάνω λέω να αλλάξω πλάνο
Το άγνωστο νησί μου μήπως βρω

Εκεί στη Σαλονίκη θα μπω μες το καΐκι
Τους χάρτες μου θα ανοίξω και θα δω

Με μύθους παίζω σκάκι
Σαν ψάχνω μια Ιθάκη
Ταξίδια άγρια του μυαλού
Με θρύλους παίζω τάβλι
Ώσπου να βρω και  πάλι
Τα βήματα ετούτου  του καιρού

Θα δω τον Οδυσσέα με ένα θεό παρέα
Τον άνεμο να ψάχνουν τον καλό

Απ’ το όνειρο πριν πέσω θα τους παρακαλέσω
Την ώρα που σαλπάρουν  από εδώ
Μαζί τους να με πάρουν εκεί που θα μπαρκάρουν
Τον κόσμο τους τον άγνωστο να δω

Με μύθους παίζω σκάκι
Σαν ψάχνω μια Ιθάκη
Ταξίδια άγρια του μυαλού
Με θρύλους παίζω τάβλι
Ώσπου να βρω και  πάλι
Τα βήματα ετούτου  του καιρού
                 
Απ’ το όνειρο αυτό πριν πέσω
Το άγνωστο νησί μου ίσως βρω
Κι από τη Σαλονίκη αλλάζω πάλι σπίτι
Και μένω μια για πάντα σε αυτό

Με μύθους παίζω σκάκι
Σαν ψάχνω μια Ιθάκη
Ταξίδια άγρια του μυαλού
Με θρύλους παίζω τάβλι
Ώσπου να βρω και  πάλι
Τα βήματα ετούτου  του καιρού