Στον κήπο αν θα μπεις της σιωπής
Δεν θα ’σαι μόνος
Αέρας θα φυσά από το πρωί
Φωνές θα φέρνει δίπλα σου ο δρόμος
Στο πλοίο της φυγής όταν θα μπεις
Δεν θα ‘σαι μόνος
Εσύ κι απέναντί σου καθιστός
Θα σου γελάει ο χρόνος
Ότι άφησες στο χθες
Εσένα θα κοιτάει
Και μες στις σιωπές
Μια πέτρα θα πετάει
Ότι άφησες στο χθες
Τα λύτρα θα ζητάει
Να δώσεις άμα θες
Μακριά σου για να πάει
Σε ’να λιμάνι αν θα μπεις σαν πειρατής
Με ‘να καράβι σάπιο της γραμμής
Μια ταυτότητα θα ψάχνεις για να βρεις
Αν θα πληρώσεις λύτρα το μπορείς…
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου