Τενεκεδένια ποτάμια
Νυχτερίδες τα βράδια
χορεύουν στα τζάμια
χαλασμένα τα φώτα απ’ τις βροχές
τενεκεδένιο σχολείο
που σκουριάζεις στο κρύο
φοιτητές σε κομπιούτερ γιατί θες
Αστυνόμοι με κράνη
με φυλάνε και πάλι
ένας νέος κόσμος με σιωπές
Θα κλείσω τα παράθυρα
να μην περάσει ο χειμώνας
από τις μάσκες του
τα ματιά μου μην μολυνθούν
θέλω να βλέπω οπαδούς από το κόμμα
τους θεούς τους να χειροκροτούν
θέλω να βλέπω τους πιστούς μεθυσμένους
για ένα νόμισμα να με ποδοπατούν
Πειρατές τα άδεια βράδια
με σπαθιά στην οθόνη τενεκεδένια ποτάμια
ένας νέος κόσμος με απειλές
μα θα περπατάω δίχως να ρωτάω
τι χάθηκε τι έμεινε στις τσέπες απ’ το χθες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου