Ένα γαρύφαλλο
στο μπαλόνι
Κάποτε έλεγα
θα ζωγραφίζεις την θάλασσα πεινασμένη από φως
στον καθρέπτη θα βλέπεις τις μέρες που
χάθηκαν
κυνηγώντας λεφτά θα μολύνεις τα όνειρα
μα γελούσαν τα μάτια σου
την άνοιξη κοίταζαν να περνάει τα παράθυρα
μα δεν την έβλεπαν λερωμένη από τις μηχανές
Σήμερα θα κοιτάς
το ανθισμένο γαρύφαλλο στο μπαλκόνι
θα μιλάς δυνατά στα λίγα του δρόμου αυτοκίνητα
στα δωμάτια σαν αράχνη θα τρέχεις
αποκλεισμένη μέσα στο λίγο φως, στον
λαβύρινθο του ονείρου
όμως το λίγο φως είναι ο αόρατος εχθρός μας
Κάποτε έλεγα
θα τρυπήσω ένα σύννεφο
να πλυθεί ξανά η ψυχή μου να αντέχει
μολυσμένες φωνές, χαλασμένα μάτια
μα απαντούσες πως σήμερα
εργοστάσια φτιάχνουνε χιόνι
και σε λίγο θα αγοράζουμε καλοκαίρι
τα χρήματα μόνο αυτά το μπορούν
Σήμερα θα μιλάς
στον καθρέφτη για τον ήλιο στο όνειρο
θα γυρίζεις τον δρόμο στην θάλασσα
το κορμί θα πονάει κλειδωμένο στους τοίχους
σήμερα που τα ρολόγια δεν μετράνε τον χρόνο
ίσως να καταλάβεις, χωρίς αγάπη
χωρίς τους στίχους των ποιητών
στο λίγο φως ο αόρατος εχθρός θα μεγαλώνει
μέσα σου
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου