Όμως εγώ δεν μπορώ να
σε αφήσω
Κοιτάζω μια βάρκα στα μάτια σου
Που ταξιδεύει σε κύματα αφρισμένα ξανά
Κανείς δεν ήρθε να σου πει που είναι στεριά
Το δάκρυ το δέρμα σου καίει
Δεν έχω κουπιά να σου δώσω
Ούτε πανιά να πετάξεις ψηλά
Μονάχα λίγο μαύρο προσπαθώ να σκοτώσω
Για να περάσεις τον χειμώνα ξανά
Όμως εγώ δεν μπορώ να σε αφήσω
Μέσα στη σκόνη του μυαλού σου
Να παλεύεις μόνη
Σαν χαρτί να σε κάψω να σκορπίσω τις στάχτες σου
Δεν μπορώ να σε αφήσω
Γιατί ήταν λίγο το σώμα σου
Λίγη η ανάσα σου
Λίγο το αίμα σου
Και θέλω περισσότερα από σένα να ζήσω
Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου