Ο θεός του δρόμου
Μέχρι εχθές τα
σύννεφα ήταν εδώ
Γεμάτα με κόκκινη
λάσπη
Να ρίχνουν ψιχάλες σκουριά
στο μυαλό
Ποτέ να μη δω την
αγάπη αν θα ’ρθει
Όμως φταις για τον
ήλιο αυτό
Γι’ αυτό το αύριο
που στο άγνωστο πάει
Γιατί τα μάτια σου μου
είπαν μπορώ
Να διορθώσω ένα λάθος
στο χάρτη
Αυτό που τώρα ζητώ το
ξέρεις δεν είναι απλό
Γιατί η ψυχή
μεγαλώνει σε λίγους
Μα θέλω τόσο πολύ έναν
τόπο να βρω
Έναν τόπο που η ψυχή
δεν διψάει
Αυτό που τώρα ζητώ
το ξέρεις δεν είναι απλό
Μα θέλω να έρθεις
μαζί κι όπου πάει
Ομπρέλα να ανοίξεις
στη λάσπη αυτή
Να ξεδιψάσει το σώμα
να μάθει η ψυχή να πετάει
Μέχρι εχθές κάθε
χαμένο ζητούσα να βρω
Άδειαζα το μυαλό μου
στη άκρη του δρόμου
Γέμιζα το ποτήρι μου
η νύχτα να ζει
Δεν είχα ακόμα γνωρίσει
τον θεό του δρόμου
Όμως τώρα μπορώ
Μπορώ να κοιτάξω στα
μάτια τον θεό του δρόμου
Μαζί του επίσης μπορώ και να πιω
Τις τελευταίες μπύρες της Ανάστασης όλου του κόσμου
