Την αγάπη στα σκυλιά
δεν πετάμε
Πήρα μια πέτρα να σπάσω
Τον μεγάλο σου καθρέφτη θεό
Δεν με νοιάζει απ’ τα γυαλιά αν κοπώ
Με νοιάζει απόψε να σου δείξω το φεγγάρι
Μα νόμισες πως ήρθα να κλάψω
Κάτι να πάρω το σώμα μου να ανάψω
Τόσο στο πάτωμα έχεις πέσει
Που δεν μπορείς πια να μυρίσεις την αγάπη
Τώρα καλά δεν θυμάμαι
Τις πόλεις που έσβησα απ’ τον χάρτη
Κοιτάζω τα φώτα που τρέμουν, φωνάζω
Την αγάπη στα σκυλιά δεν πετάμε
Πάει το τρένο μακριά και φοβάμαι
Όμως ο δρόμος θα με ζει θα με ζεσταίνει
Αν δεις μια φωτιά να τρέχει
Την αγάπη στα σκυλιά δεν πετάμε
Χορεύει ο άνεμος τα δέντρα
Θυμίζει υπόγειο το βαγόνι που μυρίζει
Αν το ταξίδι είναι ζεστή κουβέρτα
Όταν σε σκέφτομαι κρυώνω
Αν η αγάπη περπατάει τη νύχτα
Βγάλε στο δρόμο την ψυχή που κοιμάται
Πριν να κλειστείς σε μια κονσέρβα
Και πια κανείς δεν σε θυμάται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου