Είμαι χώμα μα έχω θάλασσα
Αυτό που ήθελες πολύ έτρεξες να αγοράσεις
Ένα αυτοκίνητο μικρό τις εκδρομές να πας
Έναν εργάτη ποιητή ήθελες να ξεχάσεις
Τα όνειρα μη χάσεις μακριά από τα φλας
Μα η θάλασσα που βύθισες το πλοίο της αγάπης
Πέτρωσε μες τα μάτια σου μια νύχτα ξαφνικά
Ο δρόμος που σου έδειξε ένας ραγιάς να πάρεις
Γιατί είναι όμορφο να προσκυνάς τα άγρια ξωτικά
Είμαι χώμα μα έχω θάλασσα
Ήλιο, ουρανό, ένα ποτάμι που κυλάει στο μυαλό
Κρυμμένη μες τα μυστικά δεν πέτυχες το στόχο
Ώσπου στο τέλος πίστεψες πως ήσουν η φωτιά
Μα αυτό που δεν κατάλαβες το λέω κατηφόρα
Μια πέτρα για να σπάσεις για πάντα την καρδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου