Ο κήπος που χάθηκε στο δρόμο-Σάκης Αθανασιάδης

Ο κήπος που χάθηκε στο δρόμο

Μέσα στης δύσης το φως

Κουράστηκα μόνος και κάθισα

Μα είπα να τρέξω μακριά

Γιατί τη φωνή μου θα χάριζα

Τι να πιστέψω από αυτή

Αφού δεν ξυπνάει την άνοιξη

Ο κήπος μου χάθηκε στο δρόμο

Έγινε άγαλμα μαύρο απ’ τη μετάλλαξη

Σου στέλνω ξανά μια αγκαλιά

Γιατί μες τον ήλιο σου σκάλωσα

Που μου έμαθες  ελληνικά

Αιχμάλωτος που δεν μεγάλωσα

Γυρίζω τα χρόνια στο φως

Κοιτάζω της δύσης τα ονόματα

Αυτό με φοβίζει πολύ

Πως το άγριο θηρίο θα ’ρθει

Μονάχα με ανάσα μικρή

Γυρίσω και βλέπω τη θάλασσα

Η γλώσσα μου είχε κοπεί

Με άνωθεν εντολή

 Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Μια πέτρα που ήθελα να φτύσω - Σάκης Αθανασιάδης

                     

Μια πέτρα που ήθελα να φτύσω 

Έφυγες μακριά έχασα το νησί μου

Έγινα ναυαγός σε τούτη τη στεριά

Έγινα μια πέτρα που ήθελα να φτύσω

Ανώνυμο ανθρωπάκι χωρίς ψυχή βαθιά

Μέσα στα άγρια κύματα πέφτω να κολυμπήσω

Στη θάλασσα να αφήσω λιγάκι μοναξιά

Το σώμα να ξυπνήσω στα κρύα τα νερά της

Τη μνήμη μου να σώσω εντός να δω ξανά

Άφησα ένα βράδυ τον πόνο να ξεσπάσει

Και κοντά μου άγγελοι γέλαγαν κρυφά

Μόνο ένα αστέρι δειλά χαμογελούσε

Αν με αγαπούσες θα ήσουνα κοντά

Έφυγες μακριά έχασα το φεγγάρι

Την άνοιξη που ερχότανε για μένα μοναχά

Έβρεχα το χώμα τα μάτια να σφραγίσω

Τίποτα να μη βλέπω σε αυτή την ερημιά

Είπα να προσπαθήσω κι εγώ να περπατήσω

Μόνο για λίγα βήματα πάνω απ’ τη φωτιά

Μα είχες τα φτερά μου κι έκανα πάλι πίσω

Μέχρι να επιστρέψεις να νοιώσω σιγουριά

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με βροχή-Σάκης Αθανασιάδης

Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με βροχή

Ρίχνει μια αλλιώτικη βροχή, καίει το σώμα

Η μέρα στα λιβάδια του θεού δεν φώτισε ακόμα

Ακούω του ανέμου τη φωνή στη κόκκινη νύχτα

Τα βήματα ακούω ενός αγγέλου κοντά

Χορεύουνε σκιές, ξεχασμένες ζωές, σκάνε στον τοίχο

Ξημέρωνε κι ακούω της μέρας τη φωνή

Ο ήλιος τελειώνει την τελευταία σκιά με κόκκινο χρώμα

Η μέρα στα λιβάδια του θεού δεν φώτισε ακόμα

Κάθισα δίπλα σε ένα δέντρο έκαιγε ο αέρας

Άκουσα την ανάσα του δάσους όταν είδα φωτιά

Έτρεξα μακριά να σωθώ δεν ήμουν ο μόνος

Ήμουν κι εγώ όπως οι άλλοι γυμνός

Έπεσα μα είμαι καλά κάπου αράζω

Ήθελα να ανέβω ψηλά να μάθω να διαβάζω

Του άνεμου σου τα μυστικά, τη θάλασσα σου να κοιτάζω

Ήξερες πως έχει βαρύ φορτίο η μνήμη

Σε αυτούς που ζητούν λευτεριά και δεν γίνονται κτήνη

Φέρνει μια άλλη ζωή ο αέρας τη νύχτα

Κάθεσαι για ώρες σκυφτός, ο άγγελος σου λέει καληνύχτα

Σηκώνεσαι το άλλο πρωί, βγαίνεις στο δρόμο

Παίρνεις τη ψυχή του μαζί, αλλάζεις ζωή 

Σάκης Αθανασιάδης 

το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - ARPEGGIOSMP

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές-Σάκης Αθανασιάδης

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές

Το μαχαίρι μου είπες, το μαχαίρι που τρυπάει το σύννεφο

Θα πρέπει να το ψάξεις στη σκόνη των δρόμων

Το καθαρό του το νερό που σπάει τα δόντια των νόμων

Θα πρέπει να το πιεις για να αλλάξεις

Τη ψυχή σου μου είπες, τη ψυχή σου που πηγαίνει στο σύννεφο

Θα πρέπει να την φτιάξεις με φωτιές

Στον άνεμο να αντέχει να καίει τις κραυγές

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές

Από τότε γυρίζω στους δρόμους

Σημαδεύω τα σύννεφα και πετώ τη φωνή μου

Σημαδεύω τον εαυτό μου μα φοβάμαι να παραιτηθώ

Γιατί το όνειρο φωνάζει: Έλα πιάσε με, είμαι εδώ

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές

Και ελπίζω πως θα βρω το μαχαίρι να τρυπήσω το σύννεφο

Το καθαρό του το νερό να μου φέρει πίσω τη ψυχή

Που φεύγει λίγο- λίγο απ’ το κορμί μου

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν το θέλεις πολύ

 Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015