Ο κήπος με το αλάτι-Σάκης Αθανασιάδης

                                      

  Ο κήπος με το αλάτι

Τη νύχτα που θα έβρεχε ο ουρανός αστέρια

Και το κορμί σου έλεγες θα ζήσει τη φωτιά

Τη νύχτα αυτή κατάλαβα πως πέρασε το πλοίο

Και η αγάπη έφυγε σε άγονα νησιά

Μακριά λοιπόν τραβήχτηκα μακριά με ένα αντίο

Γιατί η φωτιά σου έγινε αλάτι στο κορμί

Κι όταν η νύχτα πέρασε πήρα το πρώτο πλοίο

Διψούσε τόσο η ψυχή να δει ανατολή

Αν δεν είχες στα όνειρα σκουριασμένα φρένα

Θα γυρνούσα μαζί σου θα σε κρατούσα αγκαλιά

Αν δεν είχες στα όνειρα τα μάτια σου δεμένα

Ένα κήπο θα σου έδειχνα γεμάτο με  φιλιά

Όσο οι μέρες  πέρναγαν αναζητούσα εμένα

Πνιγμένος σε άγνωστα φιλιά σε ατέλειωτα ποτά

Με αυτά λοιπόν χτυπήθηκα και χάλασα το βλέμμα

Και τώρα ψάχνω θάλασσα να βάλω στη καρδιά

Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015