Ζητούσες να με δεις
Βρέχει να μυρίζω τη δική σου τη κολόνια
Βρέχει να νομίζω πως γυρνάς εδώ κοντά
Μέσα στη νύχτα σαν σταγόνα να με φτάσεις
Να μου χαρίσεις μια στιγμή λίγη δροσιά
Ζητούσες να με δεις μα εγώ τα όνειρα είχα σπάσει
Χίλια κομμάτια και τα πέταγα μακριά
Ζητούσες να με δεις μα εγώ από μένα είχα χάσει
Και περπατούσα κυνηγώντας μια σκιά
Πέρασαν τα χρόνια και η σκόνη σου έχει φτάσει
Μέσα στο αίμα, στη ψυχή μου πιο βαθιά
Χτυπάνε τα ρολόγια το κεφάλι μου θα σπάσει
Τρέχω ευθεία προς το δρόμο μοναξιά
Ζητούσες να με δεις μα εγώ τα μάτια μου είχα χάσει
Από του δάσους τα συρμάτινα κλαδιά
Ζητούσες να με δεις μα εγώ το σώμα είχα σκεπάσει
Κόκκινη λάσπη για να σβήνω τη φωτιά
Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου