Όταν ένα παιδί
πεθαίνει
Μακριά απ’ τα ακίνητα σώματα
Μια μηχανή γαυγίζει σαν σκυλί
Για πια αγάπη να μιλήσω αυτή τη στιγμή
Όταν ένα παιδί πεθαίνει
Καλύτερα το μάτι μου να κλείσω
Στο πρώτο του το όνειρο:
Μια πυρκαγιά που καίει τις πέτρες και ελευθερώνει το νερό
Μια φωτιά που καίει πέτρες
Είναι καλύτερη ξέρεις από μια άνοιξη που κλαίει
Είναι καλύτερη από μένα που είμαι εδώ
Και βλέπω το μίσος να γελάει
Σου δίνουν ένα όπλο όχι για να σκοτώσεις
Απλά να νοιώσεις δυνατός να σκοτωθείς
Σου δίνουν θέαμα φτηνό τα μάτια σου να χάσεις
Τον έρωτα να μάθεις να μισείς
Σκορπά στη γειτονιά μου μια καμένη
θάλασσα
Ο αέρας τη φέρνει στα μαλλιά
Το μαύρο της ψυχής της μυρίζει βαριά
Χαμηλώνω συνέχεια έχω μάθει να χάνω
Σου δίνουν τη φωτιά το δάσος σου να κάψεις
Στο μαύρο τους να μάθεις πώς να ζεις
Έτσι δεν θα έχεις μια σκιά να φτάσεις
Έτσι θα γίνεις αριθμός και θα χαθείς
Σάκης Αθανασιάδης
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου