Το Σύννεφο της
Θάλασσας
Ένα καράβι σου μοιάζει πολύ
Φεύγει και χάνεται μακριά απ’ την ακτή
Μα αφήνει τον άνεμο να δω τη γιορτή
Που ο ήλιος χορεύει στο χαλάζιο χαλί
Το σύννεφο της θάλασσας με ακολουθεί
Το μάτι μου κλείνει πριν ο ήλιος φανεί
Μα εγώ περιμένω μοναχός στο νησί
Να γίνεις το σύννεφο να έρθεις βροχή
Στις ανηφόρες της Σκοπέλου
Θάλασσα λέω τον ουρανό
Από το κάστρο των αγγέλων
Ψάχνω στο κύμα να σε δω
Στις ανηφόρες της Σκοπέλου
Θάλασσα λέω τον ουρανό
Όλα γαλάζια εδώ θεέ μου
Και πως εγώ να μη χαθώ
Το σύννεφο της θάλασσας το ξέρεις κι εσύ
Όταν μένεις μονάχη σε μια πόλη βουβή
Αφού δεν ακούς τη φωνή μου
Κρύβεις τα κύματα μες τη καρδιά ψυχή μου
Τα χρώματα που μάζεψα καλά δεν τα γνωρίζω
Έχει πάρει γαλάζιο πολύ η καρδιά νομίζω
Και πράσινο τα μάτια μου ξανά να τα γνωρίσεις
Όπως παλιά... Όπως παλιά...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή