Σε πόλεις που έχουν αστυνόμο για τον έρωτα
Θεά γυμνή η μοναξιά
θα έρχεται δίχως χέρια
Σε πόλεις που έχουνε
ουλές στο σώμα από μαχαίρια
Θεά γυμνή η μοναξιά
θα σβήνει όλα τα σχέδια
Άγιος ο δρόμος μου
στις ήσυχες τις μέρες
Θα με φωνάζει να
κρυφτώ στις καλησπέρες
Στο σώμα μου αντί φιλί θα στέλνει σφαίρες
Άγιος ο δρόμος μου
στις ξένες μόνο μέρες
Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά
Θα πέφτει μια βροχή μια αλήθεια θα ξυπνά
Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά
Δεν θα είναι αυταπάτη μα ανάγκη η αγκαλιά
Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά
Θα υπάρχει μια πηγή να πιω νερό που ξεδιψά
Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά
Το φόβο μου μπορώ να τον πετάξω στη φωτιά
Σε πόλεις που έχουν αστυνόμο για τον έρωτα
Θεά γυμνή η μοναξιά
θα έρχεται δίχως χέρια
Ψυχές θα λιώνουν σε παγκάκια καλοκαίρια
Άδεια θα μένουν τα χαρτιά σε όλα μου τα σχέδια
Μη με διατάζεις να κρυφτώ να μη ξυπνάω τις μέρες
Θεά γυμνή μου μοναξιά
τον τόκο έχεις πάρει
Μη με ζυγώνεις δεν μπορώ να δώσω άλλες μέρες
Θεά γυμνή μου μοναξιά
σκληρό μου μαξιλάρι
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου