Με μια Αόρατη Αγκαλιά
Χαράζω τις μέρες στο σώμα
Τον ήλιο ένα άστρο γυμνό
Και σένα που ξέχασες τώρα
Να δεις αν υπάρχω εδώ
Αυτούς που φωνάζαν για φώτα
Να έχουν κρυφτεί για καλά
Στης εξουσίας την πόρτα
Να έχουν στα χέρια καρφιά
Μα ο μύθος όταν καίγεται πέφτει και λιώνει
Ενώ το όνειρο ελεύθερο πετά
Κι εσύ που έγραφες για ελευθερία στο χιόνι
Θα ξαγρυπνάς λιωμένη απ' τα ποτά
Μα ο ήλιος όταν έρχεται πληρώνει
Τα ψεύτικα με μοναξιά
Κι αυτούς που έγραψαν στο χιόνι
Τους κόβει φέτες την καρδιά
Χτυπούν τα φώτα δυνατά χορεύουν στο σκοτάδι
Και οι ψυχές που είναι μακριά γυρίζουν πίσω
Άλλοτε βρίζουν δυνατά άλλοτε έχουν χάδι
Με μια αόρατη αγκαλιά μου λέν μη σταματήσω
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου