Θα Φωνάζει Φεύγω ο
Βαρκάρης
Γυρίζω στις ράγες του τρένου
Και σήματα βλέπω καπνού
Μα αφήνω το βλέμμα να πέσει
Στο σώμα του Αξιού
Αφήνω τις ράγες του τρένου
Την όχθη του ποταμού
Κοιτάζω το πλοίο πατρίδα
Στα νερά να βουλιάζει του καιρού
Κάτω από τον ήλιο πάλι θα γεννηθώ
Πάλι θα με ξυπνήσει ο βαρδάρης
Το κορμί θα καίγεται μα εγώ θα δροσιστώ
Θα φωνάζει φεύγω ο βαρκάρης
Μακριά απ’ τα τσιμέντα σας μένω με τον ήλιο
Και μιλάω στα σύννεφα μόνο την αυγή
Μες το δάσος σκέφτομαι τα βήματα τα πρώτα
Τι αξίζει ανάθεμα σε τούτη τη ζωή
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου