Πράσινο φως
Μαζεύω τα ξύλα να κάψω το φόβο
Χαρτιά παλιά και ζωές
Με τρομάζει η νύχτα, ο άγνωστος δρόμος
Η πόρτα του μόνου χαραμάδες μικρές
Μάτια από νύχτα
Κεφάλι με ζάλη
Χορεύουν ξανά οι σκιές
Γυναίκες να τρέχουν μες το σκοτάδι
Αγάπες που φύγαν παλιές
Σβήνω τη φωτιά ξημέρωσε
Βγήκε και ο ήλιος να με βρει
Βλέπω το βουνό πρασίνισε
Μύρισε ο άνεμος ζωή
Μια θάλασσα στα μάτια μου έφτασε
Έρχεται κάθεται εκεί
Ότι άσχημο στη νύχτα πέρασε
Βγήκε το κύμα να με βρει
Στο σώμα μου νύχια απ’ την πάλη
Και στη ψυχή μου χίλιες πληγές
Γυναίκες που τρέχουν μες το σκοτάδι
Πριν να περάσουν στο χθες
Πράσινο φώτα στα μάτια πάλι
Χτυπάω σηκώνομαι δες
Μαζεύω κομμάτια τα ενώνω και πάω
Στον χάρτη να βρω διαδρομές
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου