Λένα
Ταξίδι το φιλί είχε στο σώμα σου
Μα η ζωή το χτύπησε σε τοίχο κι έχει σπάσει
Μέσα στα χρόνια χρώματα άλλαξαν οι μέρες μου
Σεντόνια πια τις σκέπασαν τα λάθη
Κραυγές ακούω μες τις νύχτες μου
Σώματα βλέπω στο ταβάνι ιδρωμένα
Βγάζουν φωτιά τα μάτια της αγρύπνιας μου
Έμειναν μόνο τα φιλιά τα σκουριασμένα
Λένα… που έτρεξες να πιάσεις ένα σύννεφο
Κι έσπασες σε μια στροφή τα φρένα
Λένα …που άφησες το κρύο το φιλί
Και άλλαξες τα όνειρα με ψέμα
Για σένα και για μένα
Γι’ αυτά που φύγαν και αγάπησα
Για αυτά που μπόρεσα
Μόνος να δω χωρίς εσένα
Μόνο τα μάτια σε προδώσανε
Τα είδα όμως ζαλισμένα
Απορημένα σαν με κοίταζες
Στο πρώτο δάκρυ Λένα
Κραυγές ακούω στις αγρύπνιες μου
Σώματα βλέπω στο ταβάνι ιδρωμένα
Μέσα στα χρόνια η ζωή μου χρώμα μάζεψε
Σαν ζωγραφιά για να σε σβήσει μια μέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου