Φωτογραφίες
Πέτρες που διώχνουν το φόβο
Φωνάζουν τα παιδιά
Να γεμίσουν το δωμάτιο.
Σε συμμορίες του απογεύματος
Θα πάω πάλι
Παγίδες στο δρόμο για να στήσω
Παγίδες στα παντελόνια της μοναξιάς σας
Τα ατσαλάκωτα.
Σάκης Αθανασιάδης
Πέτρες που διώχνουν το φόβο
Φωνάζουν τα παιδιά
Να γεμίσουν το δωμάτιο.
Σε συμμορίες του απογεύματος
Θα πάω πάλι
Παγίδες στο δρόμο για να στήσω
Παγίδες στα παντελόνια της μοναξιάς σας
Τα ατσαλάκωτα.
Σάκης Αθανασιάδης
Περπατούσαν τα μικρά καλοκαίρια με τα όνειρά τους ακυβέρνητα...
Κάτω απ’ τα δέντρα, ή τα σύρματα του ηλεκτρικού σημάδευαν πουλιά
τον ύπνο του απογεύματος σκότωναν με τις μικρές τους πέτρες.
Μια συμμορία του απογεύματος, πολύ μακριά απ’ τον έρωτα, το θάνατο
και το φόβο...
Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας την ίδια τη ζωή, ως πρώτη ύλη, μαζεύοντας χρώματα και φως απ’ τη Μακεδονία, ονόματα απ’ την ανθρώπινη θάλασσα των πόλεων συνθέτει ένα βιβλίο που μυρίζει αύριο. Ένα βιβλίο των "ανοιχτών παραθύρων"...
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου