Athanasiadis Sakis: Δεκεμβρίου 2011

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Σάκης Αθανασιάδης -Διαδρομές...

...Ξαφνικά φύσηξε πολύ δυνατός άνεμος. Το μικρό συννεφάκι, αρπάχτηκε απ΄τα κλαδιά και κρατήθηκε στη θέση του.

"Δεν υπάρχουν σύνορα, μονάχα χειμώνες" ξαναμίλησε το κορίτσι.
"Στο δικό μας δέντρο δεν υπάρχουν πλέον χειμώνες , μονάχα σύννεφα σαν κι αυτό..." απάντησε το αγόρι.
Ντροπιασμένο το μικρό συννεφάκι , που το ανακάλυψαν ,άρχισε να κλαίει.
"Όταν όλα κουραστούν, ακόμα κι οι φωνές, εγώ θα σ΄αγαπώ. Πάντα θα σ΄αγαπώ" μουρμούρισε το κορίτσι αγκαλιάζοντας τη βελανιδιά.
Το αγόρι, μάζεψε μερικές σταγόνες βροχής στη χούφτα του και την πλησίασε.
'Έλα πιες. Δεν θα σ΄αφήσω ποτέ ξανά μονάχη να διψάσεις. Η αγάπη μου είναι μια προσευχή που δεν τελειώνει , όπως δεν τελειώνουν κι οι άνθρωποι. Και ούτε θα τελειώσουν, γιατί τα όνειρα ποτέ δεν κοιμούνται"

(Το φιλί της Δευτέρας- Σάκης Αθανασιάδης)

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
Το φιλί της Δευτέρας
Εκδόσεις Ιωλκός

Ανεκτίμητο πετράδι ο έρωτας.
Αστέρι μακρινό για δύο η αγάπη.
Παραμύθι ξεχασμένο, η ταύτιση δύο ψυχών .
Τραγούδι λυπημένο, οι ένοχες μνήμες.
Μαχαίρι δίκοπο η αλήθεια...

"Το φιλί της Δευτέρας΄", έχει κάτι από την δροσιά της μέρας που έρχεται και από το αδυσώπητο σκοτάδι της ασέληνης νύχτας. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα

του 36χρονου Μακεδόνα συγγραφέα Σάκη Αθανασιάδη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ, αφού προηγήθηκαν αρκετές ποιητικές συλλογές και δυο συλλογές διηγημάτων το 1998 και 1999. Η γραφή του συγγραφέα είναι μαγευτική, γεμάτη εικόνες, αρώματα, πνοές ανέμων, τοπία της μνήμης του, γεμάτη λυρισμό, συναίσθημα αλλά και καταλυτικό ρεαλισμό.

Μιλά για μια αγάπη που καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης της Δοϊράνης και που μια χάνεται στα θολά της βάθη, μια παίζει με τις ηλιαχτίδες στην επιφάνειά της.

Εκείνη, μια γυναίκα μοναδική, με μια λαχτάρα να τρυγήσει τις χαρές του έρωτα, να ζήσει, με μια σκιά να την κατατρέχει. Εκείνος, τυλιγμένος με την άχλη της αγάπης της, αναποφάσιστος, οπισθοχωρεί, αποφασίζει πως "Η αναπνοή του άντρα είναι ο δρόμος" και χάνεται στα πολύχρωμα φώτα της πόλης. Όταν συνειδητοποιεί τι άφησε να χαθεί και παίρνει στα σοβαρά τη φιλική συμβουλή"Ό, τι έγινε είναι χθες. Κάνε την μνήμη δύναμη και προχώρα", προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια της ζωής του, να γιατρέψει τις αόρατες πληγές, να προφέρει την πολυπόθητη συγνώμη. Είναι άραγε πολύ αργά;

Ένα μυθιστόρημα που θα σας ταξιδέψει σε μια χώρα χωρίς σύνορα, χωρίς κανόνες και πρέπει. Που θα σας συνεπάρει από την πρώτη φράση και θα σας κρατήσει αιχμάλωτους μέχρι την τελευταία. Περπατώντας στις σελίδες του, περπατάτε νοερά κοντά στα σύνορα Ελλάδας - Σκοπίων,ανακαλύπτετε άγνωστες - στους πολλούς - όμορφες γωνιές της πατρίδας μας κι αν κλείσετε τα μάτια ίσως νιώσετε την ανάσα της μυρωμένης αύρας να σας χαϊδεύει το πρόσωπο. Ένα βιβλίο που πρέπει να αποκτήσετε!

Μαίρη Ζαχαράκη-Eφημερίδα Φιλόδημος Αιγίου

Περπατούσαν τα μικρά καλοκαίρια με τα όνειρά τους ακυβέρνητα... Κάτω απ΄τα

δέντρα, ή τα σύρματα του ηλεκτρικού σημάδευαν πουλιά· τον ύπνο του απογεύματος σκότωναν με τις μικρές τους πέτρες. Μια συμμορία του απογεύματος, πολύ μακριά απ΄τον έρωτα, το θάνατο και το φόβο... Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας την ίδια τη ζωή, ως πρώτη ύλη, μαζεύοντας χρώματα και φως απ’ τη Μακεδονία· ονόματα απ΄την ανθρώπινη θάλασσα των πόλεων συνθέτει ένα βιβλίο που μυρίζει αύριο. ΄Ενα βιβλίο των "ανοιχτών παραθύρων"...

(Η συμμορία του απογεύματος-Σάκης Αθανασιάδης)

   Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΘΩΩΝ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑ
   ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ

(Υπακοή εις τους ανωτέρους μου-Εκδόσεις Ταχυδρομική)

   Αθανασιάδης Σάκης
     Μια κάθοδος του έφηβου,
   στον ευγενικό κόσμο της υποταγής.
   Εκεί , όπου οι χυδαίοι της εξουσίας,
   συνθλίβουν την φαντασία και την αθωότητά του.