Αφού δεν έχετε να πείτε τίποτα πια
|
Αφού δεν έχετε να πείτε τίποτα πια και το τραγούδι στην οθόνη με βουρκωμένα μάτια που μας λέτε είναι κάθε μέρα το ίδιο ελευθερώστε τον δρόμο ελευθερώστε τα όνειρα αφήστε την θάλασσα να περάσει χωρίς χρώματα τα μάτια των παιδιών είναι φτωχά μπορεί να μολυνθούν απ’ τις κραυγές ή μπορεί να πνιγούν απ’ τις γραβάτες σας τώρα που έφυγε η βροχή και μες τον κόσμο των χάρτινων σοφών δεν φυτρώνει κανένα όνειρο σταματήστε τα βαγόνια του φόβου γέμισαν με σκοτάδι τα σεντόνια των φτωχών τους γελαστούς γέρους που σβήνουν το φως αυτό το φως που διώχνει μακριά τον θάνατο της ψυχής αφού δεν έχετε να πείτε τίποτα πια μπορώ εγώ να σας πω πως δεν θα γίνω ποτέ ο στρατιώτης σας να πολεμάω τον εαυτό μου ώσπου να πέσω στο χώμα |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου