Κάποια φορά θα
θυμηθείς πως ήσουνα γυναίκα
Το φεγγάρι περπατούσε στη θάλασσα
Στα νερά της μπορούσα να δω καθαρά
Τη ψυχή μου γυμνή να χορεύει
Ήτανε νύχτα που η πόλη έφευγε μακριά
Πέρασα δρόμους με λάσπη
Ψάχνοντας της αγάπης τη σκόνη
Μα όταν μιλάω, εσύ μην ακούς τη βροχή
Μην ακούς το τραγούδι του δρόμου
Κάποια φορά θα θυμηθείς πως ήσουνα γυναίκα
Που κυνηγούσες τη φωτιά πριν κοιμηθείς
Κάποια φορά θα θυμηθείς τι είναι να ζεσταίνατε το αίμα
Τα μάτια να έχεις στη καρδιά σου για να ζεις
Άφησα δρόμο να δεις όταν θα έχεις ξυπνήσει
Στη γιορτή μου να μπεις έχεις αργήσει
Ο κόσμος δεν αλλάζει, ούτε αλλάζω
Ήτανε νύχτα που η πόλη έφευγε μακριά
Ήταν ωραία νύχτα
Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)
νυχτερινές πατρίδες (2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου