Απ' το άρωμά
σου ζω τη κάθε μέρα
Είναι φορές
που μπορώ κι άλλοτε δεν μπορώ
Να δω τη
θάλασσα στα μάτια σου
Μα αυτό το
όνειρό μου δεν πληρώνεται
Δίνει ανάσες
στις μέρες κι αυτό είναι σπουδαίο
Από αυτά που
διαβάζεις
Από αυτά που
φαντάζεσαι
Από αυτά που
σε φοβίζουν τα χρόνια
Σου λέω
Είναι
καλύτερα να είσαι εραστής ενός ονείρου
Παρά να
προσκυνάς ένα ήσυχο θάνατο
Στο σώμα μου
ξέρεις βάζω αλυσίδες
Όταν σε
σκέφτομαι
Να μείνω εδώ
στο ίδιο μέρος ακίνητος
Μα σε ήθελα
δικιά μου
Πάντα δικιά
μου αυτό είναι όλο
Και τίποτε
περισσότερο
Έχει χαθεί η
φωνή απ’ τη ψυχή μου τις μέρες
Που οι
σύντροφοι διψούν για ελευθερία
Και
πνίγονται στο αλκοόλ
Μα εγώ να σε
κοιτώ στα μάτια ζητάω, να σε αναπνέω
Και το θέλω
ακόμα
Κι αν μοιάζω
με ελεύθερος
Στον πόλεμο
αυτό με το στρατό του μαύρου
Απ' το άρωμά
σου ζω τη κάθε μέρα
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου