Μόνο το σώμα σου έχω θάλασσα
Κολυμπούσα ρηχά στα εφήμερα
Για να βρω το νησί δεν περίμενα
Eίχα αφήσει τον
ήλιο εκεί που μεγάλωσα
Μες της νύχτας τα βράχια νομίζω σκάλωσα
Είχα φτάσει Αθήνα απλά να τη δω και ξεχάστηκα
Δεκαπέντε χρονάκια μοναχά και κουράστηκα
Κολυμπούσα ρηχά στα εφήμερα
Μα η ζωή δίνει μόνο μαθήματα
Μόνο το σώμα σου έχω θάλασσα
Ελευθερία να δραπετεύω απ’ το κορμί μου
Μόνο τα μάτια σου έχω φώτα μου
Τη μουσική τη δυνατή στη σιωπή μου
Κι αυτό μου φτάνει, σου λέω είναι αρκετό
Μες το σκοτάδι το βαθύ, αυτό μου φτάνει
Κολυμπούσα βαθειά και ξεχάστηκα
Και ο ήλιος κρυβόταν, μα πιάστηκα
Μες τα όνειρα που είχα και έτρεχαν
Σε δυο μάτια που είδα και έφεγγαν
Σε δυο μάτια που είδα και έφεγγαν
Κι αυτό μου φτάνει, να ταξιδεύω μακριά
Να ξεδιψάω με της αγάπης το νερό
Αυτό μου φτάνει…
Σου λέω είναι αρκετό αυτό μου φτάνει
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου