Ελευθερία
με Ακούς
Τα βράδια που μιλούσαν τα ποτά
Την έρημο κουβάλαγα στη πλάτη
Με δάγκωναν του έρωτα σκυλιά
Μα έτρεχα να φτάσω την αγάπη
Έπεφτε στο σώμα μου βροχή
Μα ένοιωθα να καίγεται η πόλη
Αραγμένοι στα σαλόνια οι καλοί
Κι εγώ στο δρόμο για συγνώμη
Ελευθερία με ακούς…
Είναι φωτιά της μοναξιάς ο χρόνος
Ελευθερία με ακούς…
Φέρε το φως να δω που πάει ο δρόμος
Τα βράδια που τα φώτα δυνατά
Με χτύπαγαν αλύπητα στα μάτια
Με δάγκωναν του έρωτα σκυλιά
Κι έψαχνα στο δρόμο τα κομμάτια
Σάκης
Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου