Η Αναπνοή του Άντρα είναι ο Δρόμος
Κοιτάζω ταξίδια μες το φλιτζάνι
Να βρω μια ελπίδα κι όπου με βγάλει
Περνάω απ’ το δάσος χτυπάει αέρας
Με άγρια βοή σαν νόμος με απειλεί
Μέσα στο λάθος με ρίχνει το πάθος
Μα του άντρα η ψυχή θέλει κίνδυνο να ζει
Μια περιπέτεια χωρίς σωστό ή λάθος
Να περπατά στα σύννεφα να μη πατά στη γη
Θέλω να παίξω τη ζωή με τους έξω
Να πάρουν φωτιά τα μάτια μου ξανά
Θέλω να τρέξω στη θάλασσα μέσα
Να κάνω μια βουτιά να βρω ψυχή ξανά
Γεμάτος με δρόμους κοιτάζω τους νόμους
Των μόνων η φωνή είναι η σιωπή
Του άντρα ο νόμος θα είναι πάντα ο δρόμος
Μα του άντρα η σιωπή θα είναι υποταγή
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου