Τα χάρτινα παπούτσια του αγγέλου
Τα μάτια σου μια θάλασσα
αφρισμένη
Μες τον βυθό τους με καλούν να δροσιστώ
Μα έχεις γεμίσει με αλάτι την
ψυχή μου
Και απ’ τα μάτια σου απόψε δεν
θα πιω
Τα χέρια σου σφιχτά με
αγκαλιάζουν
Και στα μακριά σου τα μαλλιά
ζητάς να τυλιχτώ
Μες την σκιά σου όλοι οι δρόμοι
να με χάσουν
Να κλείσω την φωνή και να σωθώ
Μα τα όνειρα φοβάμαι πως θα
σπάσουν
Αν με τυλίξεις σαν χαρτί
Θα περιμένω εντολή απ’ την μαμά
και τον μπαμπά σου
Πότε η άνοιξη θα ’ρθεί
Μετά θα μου ζητούν να μπω στο
κόμμα
Για να κερδίζεις μια μικρή
προαγωγή
Και περισσότερα ακόμα
Να αντιγράφω αυτούς που έχω
σιχαθεί
Μη στέκεσαι στην πόρτα οργισμένη
Ο πυρετός για σένα ήταν προσευχή
Ακίνητος κανείς νέος δεν μένει
Αφού εκεί έξω τρέχει με τα πόδια η
ζωή
Όλοι οι δρόμοι με φωνάζουν
Βγάλε τα χάρτινα παπούτσια του αγγέλου
Τα κεραμίδα στην ψυχή σου στάζουν
Και η αγάπη έχει βραχεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου